ဖြူလွှလွှ မြူခိုးတွေကြား မပီပြင် ဝိုးတဝါးမြင်နေရတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရဲ့ ပုံရိပ်လေး။
ကျိန်းစက်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို လက်ဖဝါးနဲ့အကြမ်းပတမ်းပွတ်ကာကြည့်မိတော့ ခုနကပုံရိပ်နှစ်ခုက
သူ့နားကိုတရွေ့ရွေ့လျှောက်လာနေတယ်
စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်အစုံကြောင့် အုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ မြူခိုးတွေက တရစ်ရစ်ပျောက်ကွယ်ကာ လေဟာနယ်တခွင် ကြည်လင်စပြုလာတယ်
အနီးနားရောက်လာတဲ့ပုံရိပ်နှစ်ခုက သူ့ကိုအချိုသာဆုံးပြုံးပြလို့နေတယ်။
"အားကျန့်.."
"မား-ပါး! "
ဝမ်းသားလုံးဆို့ပီး အော်ကာပြေးဖက်မိတော့
ရင်ခွင်နှစ်ခုကြားအပြုံးတွေနဲ့ဆီးကြိုတယ်
အင်းးးနွေးထွေးမနေပေမဲ့ပေါ့
"ပါး-မားး::အဟင့်;;လွမ်းနေတာ"
ကျွန်တော့ငိုသံကြားတော့မားက ရင်ခွင်ထဲကထုတ်ပီး အားမပါတဲ့ လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့
ကျွန်တော့နှဖူးကိုဖွဖွထုတယ်။ပါးကတော့ မားနဲ့ကျွန်တော့ကိုသာကြည့်ကာပြုံးတယ်။
"ကောင်စုတ်လေး ဘာလို့ငိုနေရတာလည်း"
"မား သားအရမ်းပင်ပန်းလိုက်တာ သားကိုမခေါ်သွားချင်ဘူးလားမားရယ် မားတို့နဲ့ဘဲအတူနေချင်တယ်။"
ကျွန်တော့စကားဆုံးတော့မားက သက်ပြင်းခပ်ဖွဖွချတယ်
"သားမှာ စောင့်ရှောက်ရမဲ့ အားရှင်းရှိသေးတယ်လေကလေးရဲ့ အားရှင်းလေးကို ပစ်ထားတော့မလို့လား "
"မားးးလက်သည်းခွံလောက်လေးသာမျှော်လင့်ချက်ရှိနေသေးတဲ့ ကံတရားကို
ဆုပ်ကိုင်ထားချင်ပေမဲ့ သားရဲ့ လက်တစ်စုံကို လူတစ်ယောက်က ချုပ်နှောင်ထားပြန်
တယ် ဘယ်လိုလုပ်ရတော့မှာလည်း"
ကျွန်တော့စကားကြားတော့မားက ပြုံးတယ်
"သားအတွက် မကောင်းတဲ့တွေ့ဆုံမှုပေမဲ့
အဲ့လက်သည်းခွံလောက်လေးရှိတဲ့မျှော်လင့်ချက်ကို သူက ဖြည့်စည်းပေးလောက်မှာပါ
အရမ်းကြီးမတွေးနဲ့ သားပင်ပန်းလိမ့်မယ်"
"အခုလည်း အသက်ထွက်ချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းနေပါတယ်မားရယ်"
YOU ARE READING
❤( M I N E )❤Complete
Short Story..အေမွာင္ရိပ္ေလးထဲ တစ္ကိုယ္လံုးပစ္လို႔ တိုးဝင္လိုက္ေတာ့မယ္... ..ေကာင္းတဲ့လမ္းက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြအတြက္ လံုျခံဳမႈ မေပးႏိုင္လို႔... ...... Xiao Zhan ..အမှောင်ရိပ်လေးထဲ တစ်ကိုယ်လုံးပစ်လို့ တိုးဝင်လိုက်တော့မယ်... ..ကောင်းတဲ့လမ်းက ငါချစ်တဲ့သူတွေအတွက် ...
