#Zawgyi
.
.
.
.
ေဆာင္းရာသီရဲ႕မနက္ခင္းတစ္ခု
သဘာဝက သူ႔တာဝန္ကိုေက်ပြန္စြာ
ထမ္းေဆာင္ရင္း
ေအးခ်မ္းစရာနယ္ေျမေတြကို အလွပဆံုး
ပံုေဖာ္ေပးလို႔ေနတယ္။
မေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာတစ္ခုကေတာ့
တစ္ေနရာထဲကြက္ကြင္းလို႔..
ျခံဳေစာင္ႀကီးထဲ ယုန္ပုစိေလးတစ္ေကာင္
ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ
ခိုဝင္လ်ွက္ ကုတင္ႀကီးထက္
မိွန္းလို႔ေနတယ္..
ျဖဴေရာ္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးက
ေသြးေရာင္တို႔ကင္းမဲ့စြာ
ေဆာင္းဒဏ္ေၾကာင့္လား...ဘာလားေတာ့မသိ..
ဘာေကြၽးေကြၽး ျပန္ျပန္အန္ထြက္ေနတဲ့
ခေလးေလးေၾကာင့္
ကုတင္ေျခရင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ႀကီးယြမ္လည္း
ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ...
"စားခ်င္တာမ႐ွိဘူးလား..အားက်န္႔..
ႀကီးယြမ္ လုပ္ေကြၽးမယ္ေလ"
"အနံ့ေတာင္ခံလို႔မရတာ.."
ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ေလသံေလးက
အားအင္တို႔ဆုပ္ယုတ္စြာ..
"ႀကီးယြမ္..လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္ေလ..
က်န္႔က်န္႔..အဆင္ေျပပါတယ္..."
"ဟင္းးး..လိုတာ႐ွိရင္..ႀကီးယြမ္ကိုေခၚလိုက္ေနာ္..
ေန႔လည္က်ရင္ ရိေပၚေလးလည္းျပန္လာမွာ...
အေရးႀကီးအစည္းအေဝးတစ္ခု႐ွိလို႔သာ
မျဖစ္မေန သြားရတာတဲ့.."
"က်န္႔က်န္႔..နားလည္ပါပီ.."
"ေဆးရံုသြားျပပါလား.အားက်န္႔..
ႀကီးယြမ္စိတ္ထဲထင့္ေနလို႔"
"ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..
ေဆးရံုေၾကာက္တယ္..ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..
ဒီတိုင္း..အစာမေၾကတာပါ..ဟီး.."
"၃ရက္ဆက္တိုက္ႀကီးမ်ားေတာင္အစာမေၾက
တာေတာ့ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားကေလးရယ္..."
"တစ္ျခား ဘာ႐ွိေသးလို႔လည္း.."
သက္ျပင္းသာအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်လို႔ ႀကီးယြမ္လည္း
စိတ္ေမာမိတယ္..အားက်န္႔ျဖစ္ေနတာေတြက
ကိုယ္ဝန္သည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ဏၡာ
ေတြလို႔ေျပာရေအာင္လည္း သူက
မိန္းခေလးမွမဟုတ္ပဲ..
"အား႐ွင္းေရာ..ႀကီးယြမ္.."
"ေက်ာင္းေလ.."
YOU ARE READING
❤( M I N E )❤Complete
Short Story..အေမွာင္ရိပ္ေလးထဲ တစ္ကိုယ္လံုးပစ္လို႔ တိုးဝင္လိုက္ေတာ့မယ္... ..ေကာင္းတဲ့လမ္းက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြအတြက္ လံုျခံဳမႈ မေပးႏိုင္လို႔... ...... Xiao Zhan ..အမှောင်ရိပ်လေးထဲ တစ်ကိုယ်လုံးပစ်လို့ တိုးဝင်လိုက်တော့မယ်... ..ကောင်းတဲ့လမ်းက ငါချစ်တဲ့သူတွေအတွက် ...
