Aurora | bxb

13🌈 (15.01.2020)

🌈 arın ve tan ın smut bölümünün ertesi günü olayları bi de arından dinleyelim dedim

13| Aurora

15.01.2020

"Sen benim Aurora'msın sevgilim. Şafağım, gündoğumum, Tan'ımsın... Benimsin."

"Tamamen sana aitim Işık'ım. Seninim."

***

-Arın-

Dün yaşananlardan sonra okula gitmek ilk defa benim için heyecanlı olmuştu. O adamdan uzak kalabilmek için okulu bahane eden ben, Tan'ı gördüğümden beri gitmeye can atar hale gelmiştim. Tamam abartıyor olabilirim biraz, sonuçta hiç oturup konuşmamıştık bile. Ama onu görmek bile kalp atışlarımı hızlandırıyorken istediğim kadar abartabilirdim bence.

Odamdan çantamı sırtıma takıp çıkarken onunla karşılaşmamak için sessiz olmaya çalışıyordum.

"Arın bey." Arkamdan gelen sesle yerimde irkildim. Yüzümü buruşturup geriye döndüğümde aşçının kızı Esma'yla göz göze geldim. Hafifçe tebessüm edip başını yere eğdi. "Sinan bey sizi kahvaltıya çağırıyor."

"Gelmeyeceğimi söyler misin lütfen?"

Tekrar çıkışa yöneldiğimde nazikçe bileğimi tuttu Esma. Kaşlarımı çatıp yüzüne baktığımda utanarak bakışlarını yere eğdi. "Afedersiniz ama Sinan bey reddederseniz tekrar söylememi istedi. Kahvaltıya inmeliymişsiniz."

Umursamayıp çıkarsam daha sonra pişman olacağımı bildiğim için oflayarak bahçeye çıktım. Tabi aile kahvaltısı yapmak amacıyla çağırmamıştı. Kuryeliğini yaptırmak istiyordu. Masanın en ucundaki sandalyeyi çekip hiçbir şey söylemeden oturdum.

"Okula karnını doyurmadan mı gideceksin?"

"Aç hissetmiyorum."

"Çantanı Mehmet'e uzat." Yüzüme bile bakmadan tabağıyla ilgilenirken arkamda duran takım elbiseli adamlardan birine kolumdaki çantayı çıkartıp verdim. Birkaç dakika sonra çantamı geri getirdiklerinde malları içine koyduklarını biliyordum. "Mesaj attığım adrese okul çıkışı teslim edeceksin."

Başımı sallayarak masadan kalktım.

"Boynundaki izlerin sebebini sorabilir miyim?"

Şaşırarak cebimden telefonu çıkartıp ön kamerayı açtım. Boynumdaki mor-kırmızı izleri sabah fark etmediğim için kendime lanet ettim. Sıkıntıyla telefonu cebime bıraktım. Kapatıcı bulmam gerekiyordu. "Önemli değil."

"Yine erkeklerle mi takılmaya başladın."

Kavgasız bir sabah istiyordum ama bu evde mümkün değildi. "Takıldığım insanlar seni ne ilgilendirir?"

"Erkeklerle yatıp kalkman ilgilendiriyor ama." derken çatalını masanın üzerine bırakıp dirseklerini masaya dayadı. Gözlerimin içine bakarken başını ellerine dayadı.

"Seni ilgilendiren tek şeyin teslimatlar olduğunu zannediyordum." dedim tek kaşımı kaldırıp.

"Son kez uyarıyorum. Kimseyle yatıp kalkmanı istemiyorum. Şimdi okula gidebilirsin."

Göz devirip arkama döndüğümde neden son sözü ben söylemiyorum ki diye düşündüm. Asıl sorunu erkeklere ilgi duyuyor olmamdı. Bir kızla beraber olmam umurunda bile olmayacaktı. Olduğum yerde durup arkama bakmadan konuştum. "Bu hayat benim, senin gibilere inat istediğim gibi yaşayacağım. Teslimatın doğru adrese ulaşmasını istiyorsan bana saygı duymak zorundasın."