Aurora | bxb

31🌈 (20.02.2021)

🌈 smut sonrasından devam

31|Tanışma

20.02.2021

Kapının önüne dikiliyorduk. Ne zaman zile basmaya kalksam Arın beni durduruyor hala heyecanlı olduğunu söylüyordu. "Üşüdüm Arın basıyorum artık."

Elim tekrar çile çıktığında bileğimi tutup durdurdu yine beni. "Bir dakika daha, lütfen."

"Arın, canım, annemden neden çekiniyorsun anlamıyorum ki ben? Kadın seni kesmeyecek. Hoş geldin deyip sarılacak. Tamam mı?"

"Tamam değil. Anlamıyorsun ki. Ya beni sevmezse? Ya sana uygun görmezse?"

"Saçmalıyorsun ama. Ben seni seviyorsam annem sever. Sandığın gibi biri değil o."

"Seviyorsun beni değil mi?" Masum bakışlarını yüzüme dikince dayanamayıp dudağının kenarına küçük bir öpücük kondurdum.

"Sevmeme gibi bir ihtimalim olabilir mi? Çok seviyorum."

Kollarını belime dolayıp başını göğsüme yasladı. "Bende seni çok seviyorum."

Saçlarının arasına bir öpücük kondururken mayışmasından yararlanıp hızla zile bastım. Arın sinirlenip geri çekilirken ben sırıtıyordum. Birkaç saniye içinde annem kapıyı açtığında gülümsüyordu. "Hoş geldiniz kuzucuklarım."

Arın yutkunup bana bakarken elimi beline yerleştirip itekledim onu. İçeri girip ayakkabılarımızı çıkartıp annemle selamlaştık. "Nerede kaldınız sizi beklerken kek pişti bile."

"Oyalandık biraz." dedim.

"Tamam hadi üstünüzü değiştirip aşağıya gelin, canım sende burada kalıyorsun. Bu saatten sonra eve göndermem seni."

Arın şaşkınlıkla bana baktığında, "Annemi duydun." dedim.

"Ben hiç zahmet vermeyeyim hem evim yakın."

Annem Arın'ın saçlarını karıştırıp gülümsedi. "Ne zahmeti kuzum. İstediğin zaman gelebilirsin. Hadi yukarı."

Yukarı odama çıktık. Arın yatağımın köşesine oturmuş etrafa bakınıyordu. "Odan hiç değişmemiş."

"Komadayken nasıl değişecekti?" deyip güldüm. Bana eşlik etti. Dolabımdan Arın için kıyafet çıkardım. "Hadi sen giyin ben aşağıda bekleyeceğim."

"Tamam."

Onu odamda yalnız bırakıp salona indim. Annem olmasaydı Arın'la beraber duş almak isteyebilirdim. Şimdilik bu planı ertelemek zorunda kaldım. Annem elindeki tepsiyi orta sehpanın üzerine bıraktı. "Keklerinizi getirdim."

"Eline sağlık."

"Sevgilin nerede?" deyip göz kırptı.

"Anne! Çocuğun adı Arın, bak onun yanında da beni utandıracak şeyler söyleme sakın. Tamam mı?"

Bana dil çıkartıp masadan çayını alıp koltuğa yerleşti. Arın merdivenlerden inerken onu baştan aşağı süzdüm. Benim kıyafetlerimin içinde çok sevimli görünüyordu. Gülümseyerek yanıma gelip oturdu. "Hadi yiyin ve beni övün bekliyorum." Annem heyecanla bize bakarken göz devirip kek tabağımı aldım.

Bir ısırık alıp anneme döndüm. "Çok güzel olmuş canım."

"Hm öyle mi canım?"

"Hıhı öyle canım."

Arın'da aynı şekilde tattıktan sonra gülümseyerek anneme teşekkür etti. Sessizce keklerimizi yerken annemin sorusuyla kek boğazımda kaldı. "Korunuyor musunuz?"