58| İstekler
28.02.2021
-Doğu-
"Bizim az işimiz var, derse gelmezsek hocaya bir şeyler uydurun." diyerek ayaklandı Doruk.
"Ne demek derse gelmezsek ya? Gelmiyorum ben." deyip dudak büzdüm. Şu an istediğim son şey Doruk'la konuşmaktı. Çünkü biliyordum yine kavga edecektik ve bu sefer ayrılabilirdik. Ben ayrılmak istemiyordum ki.
"Sana fikrini sormadım yavrum." Beni kolumdan tutup çekiştirerek sınıftan çıkardı. Koridorun sonundaki hademe odasından içeri girip kapıyı kilitledi.
Işığı yakıp daracık odada ondan en uzak olan yere geçtim. Yani aramızda üç adım falan vardı. Bana döndü. "Hesap ver bakalım Doğu bey..."
"Ne hesabı verecekmişim?"
Sırıtıp bir adım yaklaştı. "Bir anda çekip gidiyorsun, arıyorum ulaşamıyorum. Ve seni gay barda buluyorum. Bunun hesabını verebilirsin mesela."
"Hah, sana ne? İstediğimi yaparım."
Bir adım daha atıp siyahlarını mavilerimle buluşturdu. "Sevgilinim oğlum ben senin, vereceksin tabi."
"Yaklaşmasana."
Gülerek son adımı da atıp burun buruna gelmemizi sağladı. Bakışlarımı gözlerinden ayırmamak için üstün çaba sarf ediyordum. "Doruk uzaklaşsana."
"Tch, konuşacağız."
"Bu şekilde mi?"
"Evet yavrum, bu şekilde. Neden bir anda çıkıp gittin?"
"Sıkıldım çünkü." dedim bir çırpıda.
Kaşları çatılırken "Benden mi?" demişti.
Başımı iki yana sallayıp dudak büzdüm. "Saklamaktan. Kendimi suçlu gibi hissetmekten... Biz yanlış bir şey yapmıyoruz Doruk. Saklamak istemiyorum."
"Ben istiyorum mu sanıyorsun?"
Bu sefer kaşlarını çatan bendim. "Neden saklıyoruz o zaman?"
"Korkuyorum çünkü!" diye gürledi bir anda. İrkildiğimde derin bir nefes alıp başını omzuma dayadı. "Özür dilerim, bağırmak istemedim."
"Neyden korkuyorsun?"
"Kaybetmekten, çok korkuyorum Doğu. Olur da bir gün benden ayrılırsan, diğerleriyle de uzaklaşacağız. Grup ikiye bölünür belki. Ben ne arkadaşlarımı ne de sevgilimi kaybetmek istemiyorum."
"Anlamadım, ne alakası var?"
"Biz ayrılırsak onlarda bildiği için aramızda kalacaklar. İstemiyorum işte böyle olmasını."
"Doruk salak mısın?" diyerek ittirdim onu. "Öleceğiz diye yaşamayalım o zaman."
"Of Doğukan, öyle değ-"
"Sus." deyip sözünü kestim. "Ben seni seviyorum Doruk. Çok hem de. Şartlar gereği zaten belli etmeden sürdürmemiz gerekiyor. Ama en azından yakınlarım bilsin, heyecanımı onlarla paylaşabileyim istiyorum. Onların yanında özgür olabilelim istiyorum."
Doruk tekrar başını omzuma yasladı. Yüzünü boynuma yaklaştırıp küçük bir öpücük bıraktı. "Özür dilerim. O kadar çok düşünüyorum ki kafam allak bullak oluyor. Geleceği hesaplamaktan anı yaşayamıyorum."
Tuttuğum nefesi bırakıp elimi saçlarına daldırdım. "Söyleyecek miyiz?"
"Söyleyeceğiz yavrum."
Geri çekilip yere oturdu. Pantolonumdan tutup çekiştirdiğinde bende kucağına oturdum. Beklemeden dudaklarımızı buluşturup elini belime attı. Onu o kadar özlemiştim ki susuz kalmışçasına öptüm dudaklarını.
Onu seviyordum, bundan çekinmiyordum. Herkes bilsin herkese aşkımı duyurayım istiyordum. Ben aşık olmuştum...
Bölüm Sonu
🌈slm
dodo çiftini yazmayı özlemişim
çok saçma bi sebepten kavga ettiler zaten ciddi bişey yazmak istemedim herkes mutlu olsun diye uğraşıyorum
bir kitapta üç çift yazmak yorucu olur sanmıştım aksine eğlenceli oldu ve renk kattığını düşünüyorum dodo ve albar daha az tabii ama olsn
daha aklımda neler neler var🤭
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aurora | bxb
Romance[TAMAMLANDI] Komadan uyandığımda yanımda yatan beden, hatırlamadığım iki yıl boyunca aşık olduğum çocuğa aitti. - Tan'la bir uçurumun kenarındaydık. İkimizde yaralıydık, ikimizde atlamaya hazırdık. Canımız yanıyordu. Hem fiziksel, hem ruhsal. Kalbi...
