Aurora | bxb

23💦 (19.02.2021)

🌈 yine 2021de okulun 2. günündeyiz
bu bölüm smut var rahatsız olan atlayabilir

23| Seni Seviyorum

19.02.2021

-Doğukan-

İkinci teneffüsün çili çaldığında kahve almak için ayaklandık. Ama daha sınıftan çıkamadan Meral hoca önümü kesti. "Doğukan! Heh sen işimi görürsün. Gel bakalım benimle." Yüzüme bakmadan önden yürümeye başladığında Doruk'a bakıp dudak büzdüm ardından hocanın peşinden ilerledim. 

Sanki sikişmeye çağırıyor aptal karı işimi görürsün ne demek!? 

Öğretmenler odasının içinden girdiğimizde büyük masanın üzerinde koca dosyaları alıp bana getirdi. "Al sen şimdi şunları." 

Dosyaları kollarıma bırakıp gittiğinde taşıyıp taşıyamayacağımdan emin değildim. Çantasından bir anahtarlık çıkarıp yanıma geldi. Anahtarı cebime bırakıp sırtımı patpatladı. "Sen şimdi bu dosyaları bodrumdaki arşiv odasına görüp alfabetik olarak sırala, ben çıkışta kontrol edeceğim." 

Düşmemesi için dosyaları sıkıca kavrarken göz devirdim. "Hocam bu sizin işiniz değil mi neden ben yapıyorum?" 

Bunu dememi beklemediği için kaşlarını çattı. "Benim sizin sınavlarınızı hazırlamam gerekiyor."

"İyi de bu beni ilgilendirmez ki? Benimde tüm sınavlara çalışıp bir yandan da ders dinlemem gerekiyor. Ben size 'ben ders dinleyeyim sizde benim yerime sınavlara çalışın' diyor muyum?"

Cevaplarım karşısında bariz bir şekilde dumura uğrayan kadın sinirle gözlüğünü burnundan yukarı ittirdi. "Dediğimi yapacaksın Doğukan, haddini bil ve git." 

İşine gelmeyince haddini bil, oh! 

"Siz öğrencileri, öğrenci olarak değil ayakçı olarak gördüğünüz sürece kimseye bir şey öğretmezsiniz ki. Ders anlatmakla öğretmen olunmuyor, tabi herkes işini düzgün yapacak diye bir kaide yok, haklısınız. Bir daha bana Doğukan diye seslenmezseniz sevinirim, Doğu yeterli." 

İki defa dudaklarını aralayıp bir şey söyleyecek gibi oldu ama vazgeçip sustu. Sinirden gülerek dosyalarla beraber arkama döndüm. Duyacağını bildiğim için yürürken seslendim geride bıraktığım kadına. "Anahtarınızı çıkışta müdür beyin odasından alırsınız Meral hocam." 

İçimden kendimi tebrik edip, Meray hocaya 'yılın göt oluşu' ödülü verdiğimi düşünerek keyifleniyordum. Öğrencilerin asansörü kullanması yasak olduğu için sıkıntıyla nefes verip merdivenlere yöneldim. Dosyaların gittikçe ağırlaştığını düşünürden yüzünü göremediğim biri yarısını alıvermişti. 

Gülümseyerek bana bakan Doruk'a teşekkür eden bakışlarımı gönderdim. "Çok ağırlardı."

"Arşive değil mi?"

Başımı sallayarak onayladım. "Nereden anladın?" 

"Tüm konuşmalarınızı duydum. Senden sonra tuvalete koştu."

İçten bir kahkaha attım. "Bir an ağlayacak gibi oldum ama o kadar sinirlendim ki ağlayamadım bile."

Buruk bir gülümsemeyle baktı bana. "Gereksiz insanlar için gözyaşı dökmeni istemiyorum yavrum."

Haklıydı ama elimde değildi. İstemeden oluyordu ve bazen ben bile kendime anlam veremiyordum. "Ben sana kaç defa demedim mi bana yavrum deme diye?"

Kaşlarını çattı. "Yavrum değil misin?"

Birkaç saniye aptal aptal yüzüne baktım. "Yanında biraz minik kalıyor olabilirim, ama deme."