Aurora | bxb

63🌈(02.03.2021)

63| İnsanız

02.03.2021

-Alkım-

"Madem atılacağım, benimle beraber sende yanacaksın." Yeşil gözleriyle mavilerim buluştuğunda gördüğüm tek şey saf nefretti.

"Yok ya... Yaksana bir." diye atıldı Tan sinirle. Bende kaşlarımı kaldırıp kendimden emin bakışlarımı attım.

"Alkım'ın kimseden gizlisi yok. Diyelim ki var, bunlar ona zarar veremez." dedi Doruk yanıma gelirken. Selin saçlarını geriye savurup gözlerimin içine baktı. Öldürecekmiş gibi bakıyordu yani bir tırsmadım değil... Arın da ondan uzaklaşıp Tan'ın yanına gelmişti.

Sırtını dayadığı kankaları onun yanında değilken benim arkadaşlarım yanımdaydı. 

"Bilmez miyim. Zaten gizlisi saklısı değil, geçmişi ona zarar verecek." dedi dudağını yalarken.

Geçmişte orospuydum ya amına koyayım ondan zarar verecek. 

Sabır dilenip etrafa bakındım. Teneffüs yarım saatti ve neredeyse tüm okul bizim kata doluşmuştu. Herkes etrafımızda sessizce durup bizi dinliyordu tabi aralarında video çekip gülüşenler de vardı. Yanlışlıkla Selin'i ünlü yapmıştım galiba. 

"Gerçekten bu geri zekalıyla zaman mı kaybedeceğiz?" dedi Atlas göz verirken. Çocuk haklıydı, Selin tamamen zaman kaybıydı. 

Gitmeye yeltendiğimde beni sözleriyle durdurdu. "Zavallı Alkım! Ne trajik bir geçmişin var öyle..." etraftakilere bakarak konuşmaya devam etti "...Alkım'ın doğduğu gibi çöp konteynırına atıldığını biliyor muydunuz? Hah, nerden bileceksiniz ki? Eminim şu kankaları da bilmiyordur."

Gerçekten bunu yapmayacaktı dimi? "Ciddi misin? Millete hayatımı anlatıp beni üzebileceğini mi sanıyorsun? Ben zaten bunları kabullendim Selin. Acımıyor artık." 

Tan elimi tutup sıktığında ona dönüp gülümsedim. "Görelim bakalım kabullenmiş misin kabullenmemiş misin..." dedikten sonra devam etti "...birkaç yıl yetimhanede kaldıktan sonra da evlat edinmişler seni. Ah, şansa bakın tam yeni bir aile bulmuşken onları da kaybetmiş Alkım. Yazık..." yalandan yüzünü astığında dişlerimi sıkmaya başladım.

Tamam ben bunları kabullenmiştim ama herkesin bilmesine ve bana acımasına gerek yoktu değil mi? "Kapa çeneni."

"Yo yo, daha yeni başlıyorum. Hiç sevilmeyen bir başına büyümüş bir çocuğun hikayesini kim merak etmez ki? Hele de bu çocuk ibneyse." Son kelimeyi vurgularken kahkaha atarak gözlerimin içine baktı. Demek beni yönelimimle aşağılayamaya çalışacaktı. 

Kalabalıktan şaşkınlık nidaları yükselmeye başlarken Tan'ın emini tutan parmakları sıkılaşmıştı. Boş gözlerle ona döndüğümde kendini sıktığını gördüm. Bir şey diyemedim elbet açığa çıkacaktı. Bizimkiler küfür ederken bir adım arkamda duran Baray'a baktım. O an mavilerimiz buluştu. Sinirden titreyen dudakları beni görünce yana kıvrıldı. Bana gülümsediğinde bende ona gülümsedim.

İstedikleri kadar aşağılayabilirlerdi. Baray bana gülmüştü ya gerisi önemli değildi. Yanıma gelip diğer elimi tuttu. Baş parmağıyla tenimi okşarken gözlerimi kapattım. Etraftaki sesler uğultu gibi geliyordu. 

"Beni bu yüzden tehdit ettin değil mi Alkım? İbne sevgilini korumak için." 

Sinirle gözlerimi açtım. "Evet amına koyayım. İbne sevgilimi korumak için bir ibne olarak seni tehdit ettim. Ne olacak? Ne değişecek? Sana ne benim ibneliğimden, seni alakadar eden bir şey mi var?"

Yüzü iğrentiyle kasılırken gözlerinde o tiksintiyi görmüştüm. Canın cehenneme Selin. "Pislikler. İğrençsiniz. Midemi bulandırıyorsunuz." 

Bir şey demek için dudaklarımı araladığım sırada kalabalıktan biri sıyrılıp lafımı ağzıma tıktı. "Sen sınıfta kalmamak için evli barklı adamların altına yatarken iğrenç olmuyorsun da biz hemcinslerimizden hoşlandığımız için mi iğrenç oluyoruz? Tam olarak iğrendiren ne? Anlamıyorum, size bir şey mi yapıyoruz biz? Adam mı öldürüyoruz, çocuklara tecavüz mü ediyoruz, millete mi saldırıyoruz? Söylesene kime ne zarar veriyoruz da iğrenç oluyoruz?" derin bir nefes alıp devam etti Arda "...biz sadece aşık oluyoruz. Sadece değer verip seviyoruz. Her insanın yaptığı gibi... Hani bizde insanız ya, duygularımız falan var." 

Herkes susup kalmıştı. Arda'ya bakarken gözlerim doldu. Bakışları yavaşça beni buldu. Dudağında küçük bir tebessüm yer edindi. "Biz ibne değiliz. Sadece insanız." derken bir tek bana bakmıştı.

Kulağımda o sözleri yankılandı. "Ben-ben sizin gibi değilim. Ben, ibne, değilim." demişti. Gözlerinin dolduğunu görmem bardağı taşıran son damlaydı. Dayanamayıp ağlamaya başladığımda dudaklarımdan küçük bir hıçkırık kaçtı. "A-Arda..." 

Elinin tersiyle kendi gözyaşlarını silip gülümsedi. "Bebişim?" 

Benim lafımı çalmıştı! Dudağımı ıslatan gözyaşlarımı sildikten sonra kahkaha atarak ona baktım, yanına gidip sarılmamak için kendimi zor tutuyordum. Selin'le konuşurken biz demişti, kabul etmişti benliğini. Bizim grup suspus olmuş bir bana bir ona bakıyordu. 

Kimseyi umursamadan Baray'a döndüm. "Az önce sevgili olduğumuzu söylemiş bulundum, kusura bakma canikom." 

Gülüp işaret parmağıyla burnuma vurdu. "Eh söyledin madem, napalım bizde sevgili oluruz artık." 

Başımı sallarken dediklerini idrak edip yutkundum. Sevgili mi oluruz? Şaşkın bakışlarıma gülüp bana sarıldığında hiç beklemediğim bir şey oldu, kalabalıktan alkışlar yükseldi. Baray'ın kokusunu içime çekerek alkışlar içinde sarıldım ona. Sevgilime...

Bölüm Sonu 

🌈mrb

son birkaç bölüm yan çiftlerimize ağırlık verdim konudan sapmış bulundum ama bu çucukları kavuşturmak için fazla geç kalmıştım👉🏻👈🏻

arda eşcinsel biliyosunuz, kabul etmek istememişti ama hallettim