Aurora | bxb

56🌈 (28.02.2021)

56| Arın

28.02.2021

***

🌈Bu bölümü Arın'ın düşüncelerine ve iç dünyasına ayırdım. Kitap ve Arın hakkında aklınızda bazı şeylerin oturacağına inanıyorum.

Ben Arın'ın duygularını yansıtamadığımı ve onu yeterince tanıyamadığımı düşünüyordum. Bir arkadaşımın yardımıyla onun aslında okuyucuların gözünden nasıl göründüğünü anlamış oldum. Ve bir bölümü tamamen ona adamaya karar verdim.

Çünkü neden olmasın?

Umarım Arın'ı daha iyi anlarsınız ve karakteri hakkında daha çok bilgi sahibi olursunuz. Hikayenin gidişatını değiştirmiyorum normal bir bölüm olarak düşünün.

Arın'ın bilinçaltına ineceğiz ben çok heyecanlıyım sonunda onun gerçek düşüncelerini hislerini öğreneceğiz.

***

-Arın-

İnsanların sürekli bir şeyleri abarttığını düşünürüm. Olayları, kişilikleri, duyguları.

Mesela aşkı. Aşkın dizilerde, filmlerde gördüğümüz gibi bir şeyin olmadığına eminim. Hepsi kandırmacadan ibaret değil mi zaten? Aslında pek televizyonla ilgilendiğimi söyleyemem. Canım sıkılmadığı sürece açmıyorum bile. Neden saçma dizilerin insanları yanıltmasını izleyeyim ki?

Eskiden aşkın gerçek olmadığı sadece bir alışkanlık olduğunu düşünürdüm. Kendimi kandırıyormuşum. Bunu Tan'la anladım. Onun varlığıyla... Tan'ı okula geldiği ilk gün görmüştüm. Kuryelik yaptığım için derse geç kalmıştım. Sınıflarımız karşılıklı olduğu için denk gelmiştik.

Ben sakince yürürken o geç kaldığı için telaşlanmıştı. Öyle stresliydi ki beni görmemişti. Ben ona bakarken o hızla sınıfına koşuyordu. Gözüme çok sevimli görünmüştü. Başka bir şey düşünmemiştim bile.

Okulun ikinci haftası onu tekrar görünceye kadar... Yanında kendisi gibi minik bir çocukla merdivenlerden koşuyordu. Bahçede beden dersimiz olduğu için o gün şans eseri onu görmüştüm. Sınıftan çıkmıyordum genelde. Merdivenlerin son basamağında ayağı kaymış arkadaşıyla beraber başkalarının üzerine düşmüştü.

O kadar komik bir durumdu ki çekinmesem kahkahalarla gülerdim. Ama o gün tek yaptığım yanından geçip gitmek olmuştu. Tan aklımda yer edinmişti ama.

Aslında çekingen bir çocuk sayılmam. Sadece insanlarla iletişim kurma konusunda iyi değilim. Kendimi ifade edemiyorum sanırım. Konuşmayı sevdiğimde söylenemez. Liseye kadar evden eğitim gördüğüm için alışık değilim böyle şeylere.

O konuya değinecek olursak... Annem daha bana hamileyken babamla ayrılmışlar. Yani babam beni hiç görmemiş bile. Annem yurt dışında olduğunu söylemişti. Umurumda da olmamıştı. Çünkü annemi hep çok sevmiştim ve bir babaya ihtiyaç duymadım. Ama daha 4 yaşındayken annem Sinan'la evlenmişti.

Zengin iş adamı Sinan Sayer'le. Parasının benim için hiçbir zaman önemi olmadı. Çünkü annemde varlıklı bir aileden geliyordu. Dedemler vefat edince tüm mal varlıkları anneme kalmıştı. Sonuç olarak annem Sinan'la aşk evliliği yapmıştı. Parası annemin umurunda bile değildi. Sinan'a çok aşıktı, Sinan'da aynı şekilde anneme.

Bu mükemmel aşk yıllar boyu devam etti. Bende o sırada koca evde bir başıma yaşadım. Annemden başka arkadaşım yoktu, ona da her ne kadar arkadaş denirse tabii. Her şey güzeldi. Sinan'la mutlulardı, bende annemin yüzü güldüğü için iyi hissediyordum. Ta ki annemin beni terk ettiği o geceye kadar...