Σε Χρειάζομαι

Κεφάλαιο 34ο

Η Αθηνά μπήκε δειλά μέσα στο σπίτι.
Κανονικά ο Περικλής θα έπρεπε να ήταν ακόμα στη δουλειά, αλλά πάντα φιλούσε τα νώτα της.

Μπαίνοντας στην κουζίνα τής ήρθε ένα δυνατό χαστούκι που δεν το περίμενε.
Κόλλησε στο τοίχο. Κοιτούσε με τρόμο τον Περικλή. Φαινόταν τόσο εξοργισμένος.
- Γύρισε η πόρνη μου σπίτι; Ή θα αρνηθείς ότι ήσουν μαζί του;
- Σε παρακαλώ. Μην το κάνεις αυτό.
Το μόνο που ψιθύρισε η Αθηνά, πριν φάει ακόμα ένα χαστούκι.
- Ποιο ; Αυτό;
Και την ξαναχτύπησε.
Έτρεξε στην κρεβατοκάμαρα, αλλά ήταν λάθος επιλογή.
- Πώς νομίζεις ότι με κάνει να νιώθω, όταν ακούω το κόσμο να λέει οτι σήμερα μιλούσες με τον βασιλιά; Ότι κάτι σε ψιθύρισε στο αφτί; Ξέρεις τι λένε πίσω από τη πλάτη μου;  "Να τος ο κερατάς" και να γελανε! Παλιοπουτάνα!
Τα χτυπήματα δεν είχαν προηγούμενο και η Αθηνά δεν μπορούσε, ούτε να αντιδράσει, ούτε να αμυνθεί. Το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να καλύπτει με τα χέρια το πρόσωπό της. Δεν βοηθούσε πολύ.
- Είναι όλα Ψέματα! Ψέματα λένε! Δεν μου είπε τίποτα ο Βασιλιάς! Ήμουν στη μάνα μου !
Φώναζε η Αθηνά.
Αναγκαία ψέματα σε μια απελπιστική της προσπάθεια να σωθεί.
- Μωρή Ψεύτρα! Μωρή καριόλα! Που τα πουλάς αυτά; Ξέρω ότι ήσουν μαζί του! Τον μυρίζω πάνω σου ! Πέρασα από τη μαία και δεν ήσουν εκεί!
Της γρύλιζε μεταξύ των μπουνιών που της έδινε.
- Αν είναι να είσαι η πουτάνα του, ας είσαι και η δικιά μου!
Του ήρθε μια ιδέα και αποφάσισε να την εφαρμόσει.

Της έσκισε τα ρούχα και έκανε στην άκρη το δικό του χιτώνα.
Ήταν ήδη σκληρός και η Αθηνά σκέφτηκε ότι μόνο ένας ανώμαλος θα ερεθιζόταν απ' αυτή τη κατάσταση.
Αντιστάθηκε αλλά αυτός κατάφερε να της κρατήσει τα πόδια ανοιχτά. Ήταν πολύ πιο δυνατός από αυτήν. Τον παρακαλούσε να μην το κάνει, να την αφήσει, αλλά σιγά μην την άκουγε.
Με το που ακούμπησε την είσοδό της μπήκε με δύναμη, με τέτοιο τρόπο ώστε ο πόνος που θα ένιωθε να ήταν πιο οξύς. Η Αθηνά τσίριξε.  Συνέχισε να αντιστέκεται αλλά αυτός δεν σταματούσε.
Της έπιασε το λαιμό και άρχισε να την πνίγει όσο μπαινοέβγαινε μέσα της. Μετά από λίγο χαλάρωσε το κράτημά του και η Αθηνά ήξερε ότι αν την κρατούσε λίγο ακόμα θα ειχε λιποθυμήσει.
Βγήκε από μέσα της και έβαλε βίαια το μόριο του στο στόμα της, όπου και έχυσε και την ανάγκασε να καταπιεί το σπέρμα του.
Η Αθηνά μετά από κάποια λεπτά έκανε εμετό.

Οι μέρες περνούσαν από την φορά που είδε ο Φίλιππος την Αθηνά στο Παράδεισο και παρά τις επίμονες προσπάθειές του δεν μπορούσε να την πετύχει πουθενά.
Είχαν πει τότε ότι θα βλέπονταν στην αγορά και αν είχαν την ευκαιρία θα κανόνιζαν και άλλα ραντεβού.
Αλλά αυτή δεν εμφανίστηκε από τότε. Βυθιζόταν στις σκέψεις. Είχε καταλήξει ότι η Αθηνά το μετάνιωσε και ένιωθε απαίσια.
Είχε πάει μέχρι και στο υφαντουργείο μήπως την πετύχει εκεί, αλλά τίποτα. Άλλες φορές πήγαινε στο Παράδεισο μήπως την έβρισκε εκεί. Αλλά ούτε εκεί την βρήκε ποτέ.