The Memories of Carmela

Twenty-four

Twenty-four

DAHAN-DAHAN akong humakbang palapit sa babaeng masarap pa rin ang tulog. Daig pa nito ang modelo ng isang sexy lingerie. Kitang-kita rin ang malulusog nitong dibdib na sa tingin ko'y mas lumaki. Siguro dahil buntis ito. Gising ako, pero pakiramdam ko mas gising ang alaga ko. Napakagatlabi ako na marahang yumukod. Mula pa, patungong hita ay pinaulanan ito nang damping mga halik. Tulog pa rin ito, kaya para akong gago na mabilis na kumilos. Hindi naman siguro iisipin ni Cara na pangahas ako, tiyak ko namang magugustuhan nito iyon. Hinila ko nang marahan ang tali ng underwear nito. Nang makalas iyon ay bumungad na agad sa akin ang inaasam kong almusal. Kagatlabing tinitigan iyon.

Nang gumalaw ang dalaga, napangisi akong lalo dahil bahagya itong bumuka.

KANINA pa ako gising. Bago pa man pumasok ang lalaki. Puro na nga karumaldumal na kaganapan ang nasa utak ko. Puro kahalayan na si France lang naman ang nagbigay kulay. Pero galit ako rito, kapag niyaya ko itong mag-sexy time kami ay iisipin na nitong okay na kami. Sa tingin ko dahil ito sa hormones ko. Para hindi halata, nagpanggap akong tulog. Kahit pa nang ibuka ko nang bahagya ang aking mga hita. Gustong-gusto ko nang sumayad ang dila nito roon. Pero pinigil ko ang sarili ko. Dalagang pilipina yata ito, hindi pwedeng mauna, pero pwedeng magbigay ng motibo. Unang sayad ng dila ni France sa pagkababae ko ay agad kong napigil ang hininga ko. Tiyak na roon pa lang ay napansin na nitong gising na ako.

Kaya naman kunwari'y nagising at akmang itutulak ito, ngunit mabilis na ipinulupot nito ang dalawang braso sa mga hita ko at mas lalong isinubsob ang bibig sa pagkababae ko.

"What the heck, Franceeee? Sh*t!" naibagsak ko ang katawan ko nang para itong sumisid na roon. Napasabunot pa ako sa buhok nito, at wala nang nagawa kung 'di namnamin ang masarap na umagang inihain nito.

PANAY ang sulyap ni France, pero abala ako sa pagkain ko. Pagkatapos kumain ni France kanina ay agad akong nagtungo sa banyo. Siguro nag-maria lang ito kanina. Ang mahalaga nakaraos na ako.

Subo lang ako nang subo sa kinakain ko. Bumuntonghininga naman ang lalaki.

"Kapag ready ka na, pwede mo ba itong isuot?" natigilan ako nang ilapag nito ang isang box. Maliit lang iyon, at hindi ako bobo para hindi malaman kung ano iyon. Nanginginig ang kamay na dinampot ko iyon. Saka marahang napakagatlabi.

Binuksan ko iyon at napasinghap nang makita ang laman no'n. Hindi nga ako nagkamali, singsing, tinignan ko ito. Naroon sa expression ng mukha nito na umaasa itong makarinig ng magandang salita sa akin. Ngunit ngumisi lang ako rito.

"Bumalik na raw si Tanya, bakit hindi mo ibigay sa kanya ito?"

"Dahil hindi naman s'ya ang babaeng gusto kong makasama habang buhay." Seryosong sabi nito. Nagkibitbalikat ako.

"Kapag lumapit na naman si Tanya, tiyak na s'ya na naman ang pipiliin mo." Mahinang usal ko, sapat para marinig nito. Iyon din ang isa sa epekto ng painful experience ko kay France. Lumaki ang insecurities ko lalo na kay Tanya. Hindi ko man aminin, lalo na kay Belle at kuya Thomas. Sinubukan ko rin namang lumapit kay France noon at sabihing buntis ako, at ito ang ama. Pero si Tanya ang nakausap ko. Hindi mabilang sa daliri kung ilan ang insultong inabot ko sa gagang iyon.

"Kaya kita gustong pakasalan ay upang mapanatag k--"

"Hindi kasal ang magpapatigil sa babaeng iyon, mukhang hindi mo talaga kilala si Tanya." Napailing ako.

"Kung gusto mo, sumama na rin ako sa Isla. Kung doon ka panatag sa lugar na iyon, sasama ako. Doon na tayo mamuhay na buong pamilya." Sabi nito na ikinatigil ko. Seryoso ba ito?

"At ano? Iiwan mo ang lahat nang pinaghirapan mo rito?" ayoko mang maging sarcastic pero iyon na ang lumabas sa bibig ko.

"Kaya kong iwan ang lahat, kesa naman ikaw na naman ang mang-iwan. Kaya ko ring maging gwapong mangingisda para mabuhay ko kaya sa Isla. Bigyan mo lang ako nang chance." Ang kapal talaga ng mukha ni France. Kahit sa mga seryosong conversation naisisingit nito ang kahanginan nito.

"Sigurado ka?" nakaangat ang kilay na tanong ko rito. Sunod-sunod na tumango ang lalaki.

"Okay, pag-iisipan ko." Ani ko rito. Hindi ko napigil ang mapanganga nang bigla na lang itong humagulgol nang iyak.

"Crazy."

"Sorry, I'm just so happy to hear that. Sobra mo akong binigyan ng pag-asa sa salitang iyon." He's crying. Nag-iwas agad ako nang tingin.

Tumayo ito, saka lumapit sa akin. Ginagap ang kamay ko saka lumuhod sa harap ko.

"I'll do everything para makuha ko ang kapatawaran mo. Bubuo tayo ng pamilya kasama ang kambal at ang baby natin na parating. Mahal na mahal kita." Ani nito. Bahagya ko s'yang itinulak.

"Tapos ka na? Maghugas kang plato, tapos ipahanap mo si Man Kanor, magpapamasahe ako."

"What? Ako na lang, bakit kailangan lalaki pa ang magmasahe sa'yo?" selos na selos ang pagmumukha ng lalaki.

"Na-miss ko na kasi ang masahe n'ya. Kaya naman ipatawag mo s'ya, at papuntahin dito. Try to call Belle. Tiyak na may contact s'ya roon sa tao." Sabi ko rito saka iniwan na ito roon.

SALUBONG ang kilay na sinusubukan kong tawagan si Belle. Nagngingingit ang puso ko sa selos, parang hindi kayang tanggapin na lalaki ang magmamasahe rito.

"Anong kailangan mo? Nag-se-s*x kami ng kuya mo. Ahhhh!" mabilis kong inilayo ang cellphone ko sa tenga ko. F*ck, bakit kailangan nitong sagutin kung may ginagawa pala ang mga ito. Pero naisip ko rin ang galit ni Carmela kapag hindi ko pinapunta ang lalaking magmamasahe rito.

"Turn off the phone!" dinig kong utos ni Paris.

"Don't, it's important!" nagmamadaling anas ko.

"S-topppp," sunod-sunod akong napamura. Inilayong muli ang cellphone.

"Anong kailangan mo?" mukhang inihinto na ng mga ito ang ginagawa nila. Early in the morning, gano'n ang ginag--f*ck, mas maaga nga akong kumain kanina sa silid ni Carmela eh.

"May contact ka ba sa masahistang si Man Kanor?"

"What?"

"Request ni buntis, tang'na! Wala ba kayong kilalang masahistang babae? Bakit kailangan lalaki pa?" gigil na tanong ko rito.

"Tanga, babae 'yon. Gago 'to, sinira mo ang momentum, lalabasan na ang kuya mo---" naputol na ang tawag. Tiyak na hinablot iyon ni Paris. Dahil hindi na naman humihinto ang bunganga ni Belle. F*ck!!!