Sırlarınızı Biliyorum

Bölüm 14

Öğle arası başladı. Herkes yakın arkadaşlarıyla kendi arasında sohbete başlamıştı. Henüz bir birlik sağlayamamıştık, gelen giden bir mesaj yoktu. Ben de bir yandan sosyal medyada gezinirken bir yandan da hafiften etrafı gözlemliyordum. Sabahki konuşmayla beraber biz de bu durumu bir oyuna çevirdik diyebiliriz. Suçluyu yakalama olayına başta ilgisiz olsam da, anın etkisiyle kendimi kaptırmış bulundum. O yüzden oyunu başlatacak şüpheli hareketi birinin yapabileceğini düşündüm. Bu yüzden de etrafa bakıyordum. Ama ben bir şey fark edemeden mesaj geldi.

<Mesaj> 0507...: "Hepimiz hazırsak başlayalım ^^ Birbirinizin telefonunu göremeyecek şekilde uzaklaşmanızı rica ediyorum. Kuralları umarım hatırlıyorsunuzdur, 2 dakikaya asıl mesajları göndereceğim"

Mesajı okuduktan sonra etrafa baktım. Herkes mesajı almıştı ve zaten birbirimize pek yakın sayılmazdık. Birden bire kendimi şüpheli konumuna düşürdüğümü fark ettim. Çünkü bu mesaj gelmeden önce telefonumla uğraşıyordum, biri fark ettiyse benden şüphelenmiş olabilirdi. Umarım kimse fark etmemiştir diye düşünerek endişemi gizlemeye çalıştım. Beklerken asıl mesaj geldi.

<Mesaj> 0507...: "Ulaşılması zor bir seviyeye gelmiş bir saflıkla karşılaşmak, kusursuzda bile bir kusur yarattı. Ancak kusursuzun gördüğü gerçek bir saflık mı? Yoksa hayal edemeyeceği başka bir şey mi var altında? Kim bilir? Nil, sadece sen. Belki sen bile değil."

Mesajı birkaç defa okudum ve gerçek anlamda HİÇBİR ŞEY anlamadım. Kafamı kaldırdığımda herkesin benzer davranışlarda bulunduğunu fark ettim. Mesajda ismim geçtiğine göre bana özel yazılmıştı. Herkese benim ismim geçen mesajın gitmesi saçma olduğuna göre farklı bir mesaj gitmiş olmalıydı. Herkes mesajını okuduğuna göre... Mesaj gitmeyen kişi kim? Sonuç olarak kurallara göre bir kişiye mesaj gitmedi ve onu bulmamız gerekiyordu.

Etrafımı süzdüğümde ise mesaj okumayan kimseyi görmedim. Bu da seçenekleri ikiye düşürüyordu. Ya mesaj gitmeyen kişi oyunun anlamını çözdü ve bulunmamak için rol yapıyor, ya da mesaj gitmeyen kişi gönderen kişinin kendisi. Yani ikinci seçeneğe göre bu oyunu kazanırsak gerçekten her şey bitiyor.

Hakan: "Bu neydi şimdi?"

Buğra: "Twitter'da şiir edebiyat takılıp sonradan birilerine malum yerinin fotoğrafını attığı için ifşa olan birinden duyulabilecek tarzda bir mesajdı."

Kaan: "Doğru benimki de öyleydi."

Herkes onaylayan şeyler söyledi. Yani, benimki de tanıma uyuyor denebilirdi. Mesajların temasının aynı olduğunu çözdük ama, bundan ne anlam çıkarılabilirdi ki? Mesajların temasını konuşmanın kurallara aykırı olmadığında da bir anda hemfikir olmuştuk.

Sena: "Yalnız... Galiba ben anladım." dedi hafif endişeli denebilecek bir ses tonuyla ve devam etti. "Şu ana kadar bu oyunda hedef olamayacağımı düşündüğüm için, bilebileceği bir sırrım olmadığını düşündüğüm için çok rahattım ama sanırım bu kişi benim için bile tehlikeli olmaya başladı."

Dediğini tam anlamamakla birlikte galiba bu kişi kendisinin de sırrını biliyormuş diye düşündüm. Birkaç kişi bundan sonra kendisine gelen mesajı tekrar okuma gereği duydu. Sanırım kendi sırları ile ilgili olduklarını düşündükleri için endişelendiler. Buradan itibaren herkesin bu işi daha ciddiye alacağını hissediyorum. İyi de o zaman mesaj gitmeyen kişinin olayı ne? Şu an oynadığımız oyunun amacı ne?