Bir Mazoşistin Kaleminden #WATTYS2015 -DÜZENLENİYOR-

BMK-11-

~Ölümle yaşam çok yakınlardı,yaşam ölüme binlerce hediye verirdi ve ölümde bu hediyeleri sonsuza dek saklardı....

-------------------------------------------

-Yazardan-

Saat 3 sulardında dönmüştü Deniz eve,bu aralar kafası çok karışıktı. Aras vardı bir yanda,diğer yanda sokakta karşılaştığı çocuk. Ailesi vardı. Ve onu tecavüzden kurtaran o gizemli adam. Üzgündü Deniz,gerçekten çok üzgündü. Kırılmıştı. Güvenmişti. Ama sonunda kaybetmişti. Hepimiz kaybederdik zaten. Güvenirdik ve sonra güvenmememiz gerektiğini anlardık. Sonra yine güvenirdik. Olay tam olarak buydu,değil mi?-(bunun doğru olup olmadığı hakkında kendinizle ilgili cevap verirseniz sevinirim)-

Deniz odasına girdiği anda uzun bir nefes aldı.

Akciğerlerinin ihtiyacı olan bir nefes değildi bu,kalbinin ihtiyacı olan nefesti...

Masasına doğru yürüdü, bir defter ilişti gözüne. Yaklaşık 2 haftadır yazamadığı günlüğüydü Deniz'in.

İnsanlara anlatmak yerine içine atardı o. Ama bazen herkes patlardı ya hani. Denizde öyle patlamıştı. Defteri yazmaya karar vermişti.

Masaya oturdu ve karşısında duran kalemliğe baktı. Bütün kalemler siyahtı. Deniz gibi.

Aralarından bir kalemi seçip eline aldı ve defteri açtı. En son yazdıklarına biraz göz gezdirdikten sonra yazmaya başladı.

" Karanlık Günlük,

Yine aynı şekilde başladım,farkındayım ama bence sana uyan tek isim bu. Benim karanlığım var içinde.

Yoruldum. Gerçekten çok yoruldum. Biliyor musun ,karanlık günlük ,eve gelmeden önce bir okulun önünden geçtim.

Elbetteki boştu,kalbim gibi. Okula gitmeyi özledim desem inanır mısın günlük. Normal insanların hayatını özledim desem.

Seninde hiç oldu mu karanlık günlük, kendini boşlukta gibi hissettin mi?

Yıllar boyu bunu sordum kendime. Ben neden böyleyim. Ailemle kalsaydım daha mı güzel olurdu? Evet.

Peki ya ben neden buradayım. Ve neden seni yazıyorum? Hayatımda gördüğüm en saçma şeyin günlük yazmak olduğunu söylemiş miydim sana?

Ama iyi geliyorsun,sahiden.

Hala neden burada bu saçma günlüğü yazdığımı bile bilmiyorum.

Yarın 7de psikolog randevum var. Saat 4e gelmek üzere. Uykusuz gitsem psikolog dayımı arar mı acaba?

Yaptığım her şeyde arayacağını düşünürsek kesinlikle arayacaktı. Kahretsin.

***********

Hani olurduya böyle biranda bir kesik gibi kesilirken canın yanmazdı ama sonrasında hissederdin kabuk tutardı herkes geçti sanardı-,ama geçmezdi-.Hayatta böyleydi ama yaralarımızdaki kabukların üstüne merhem sürdük mü iyileştirdi. İnsanların bir merheme ihtiyacı vardı. Kalbimizin bir merheme ihtiyacı vardı. Sol tarafında bir boşluk var ve sen bu boşlukta tüm duyguları barındırmak zorundasın. Hayat ne kadar zor değil mi? Sen üzgünken en yakının bile gülmesi. Ah! Dur bir düşüniyim acaba benim bir yakınım var mıydı?

Cevabını hepimiz biliyorken söylememe gerek yok herhalde, değil mi?

Ah be günlük. Bana cevap verememen gerçekten çok sıkıcı.

Kendimi deli gibi hissediyorum.

Aslında bir çeşit deliyim değil mi?

Neyse günlük. Karanlık günlük. Bence sana bu kadar benle olmak yeter. "