ÖYLECE ÇARESİZCE O ADAMA SARILDIM! Ne düşünüyordum ki, o sırada büyük bir şimşek çakacağını ve birbirimize aşık olacağımızı falan mı? Ne kadarda salağım. Ah,size anlatmayı unuttum,adama sarıldığımda bedeninin kasıldığını söylemiştim değil mi? Ardından beni güçlü bir hareketle duvara itip odadan çıktı.Hayatımda ilk defa bir insana böylesine yaklaşmışken onun beni itmesi çok ... çok bilmiyorum,aslında adamın adını bile bilmiyordum. Sakın kimse yanlış anlamasın,hani hikayelrde böyle başlar asıl aşklar falan.... ben o kızlardan değilim. Zaten hikayelerdeki gibi bir hayatımda yok fakat söylemeliyim ki hikayelerdeki kızlardan olmak için herşeyimi verirdim. Çoğunun aşk dışında bir derdi yoktu.Böyle söyleyince dediklerinizi tahmin edebiliyorum,ne yaşamışki sanki tarzında şeyler . Fakat ben güçlü kaldım yada kalmak zorundaydım bilemiyorum... hepimiz haketmediğimiz şeyler yaşıyorduk. Bu gerçekten üzücüydü,hemde çok.Dünya adil değildi,hiçbir zamanda olmamıştı. Mesela hepimizin hayalleri vardı,hepimiz çabalıyorduk fakat birimiz kazanıyorduk. Bu aynı müzik grupları gibiydi,çoğu zaman solistler her zaman daha çok sevilirdi ve diğerleri onun arkasında kalırdı. Onların çabası belkide solist olan kişiden fazlaydı fakat en önde olan en gözde olan değil miydi zaten? Herkes haketmwediği şeyler yaşıyordu. Hem iyi açıdan hemde kötü açıdan ama bunu değştiremezdik değil mi? Ama ben birgün mutluluğa ulaşacağıma inanıyordum yada kendimi kandırıyordum. Aslında dışarıdan bakan bir insan için mutluydum fakat insanlar herkesi kendileri gibi bilirdi. O kötüyse yanındakide kötü çirkinse o da çirkin, Mutluysa oda mutlu.Belkide bu yaşadıklarımızın hepsi bir yalandı, belkide bir rüyaydı. Bunu biz seçemezdik fakat öleceğim günü merak ediyordum. Acaba ölüm nasıl birşeydi. Aslında ben hergün ölüyordum. Ama ne olursa olsun sessiz kalıyordum,nedensizce. ama bildiğim tek birşey vardı;
-SESSİZ İNSANLAR; EN GÜRÜLTÜLÜ ZİHNİYETE SAHİPTİR...
------------------------------------------------------------------------------------
Eve vardığımda kendimi çok daha iyi hissediyordum. Belkide bu benim için yeni bir dersti,kimseye güvenmemem için olan birşeydi. KADERİMDİ. Adam için yas tutacağımı falan düşünmediniz herhalde,sadece anlık bir hevesti. evet evet sadece anlık bir heves. Sonunda üzüleceğimi bildiğim halde yaptığım bir hareket,HATA. Ben mutlu olamazdım. Bunu biliyordum,fakat her seferinde diğer insanların bana bunu göstermesine gerek yoktu.Ama biliyordum ki insanlar bana karşıydı,ama bana ihtiyaçları vardı. Aslında benzetmeye çalışırsak bir uyuşturucu gibiydim. Zararlıydım,insanların benden vazgeçmesi gerekiyordu fakat bana ihtiyaçları vardı. Ne kadar çıkar için olsada...
Aynanın karışına geçtiğimde biran kendime baka kaldım,farkındaydım aslında. Çok kilo vermiştim fakat şuan görünen çoktanda çoktu. Hemen kilomu ölçmek için tartıya çıktım. 6 kilo vermiştim,pek kilo alıp vermeyen biri olmadığım için garipsemiştim.Bir ara doktora giderim diye düşünerek kıyafetlerimi çıkardım. Tekrardan aynanın karşısına geçtiğimde,aynadan bana bakan makası gördüm,masanın üstündeydi. elime almalı mıydım? tabiki evet.
Makası elime aldıktan sonra aynanın karşısına tekrardan geçtim.Nedense gece olunca bir üzüntü çöküyordu üstüme. Daha üzgündğm,daha umutsuz ,daha çağresiz.
Makasa bakarken kulağımın arkasında saçım önüme düştü. Saçlarım benim için değerliydi hemde çok. Fakat ben böyle düşünürken makaslı elim çoktan saçıma gitmişti.
Saçlarımı yavaş yavaş keserken tek düşündüğüm yaşadılarımdı. Nasıl bu kadar şeye katlanabiliyordum. çok üzülüyordum,çok. N e kadar umursamıyor gibi görünsemde dosta ihtiyacım vardı. Arkadaşlık mı aşk mı diye düşünenlerden değildim. Arkadaşlar bizi yüceltir,tabi sadece gerçek arkadaş;dost olanlar. Saçımdan bir tel daha keserken düşündüm,geçmişi.
FLASHBACK
'Ayaz aahahah lütfen gıdıklamyı kes yoksa 11 yaşında aşırı gıdıklanmaktan öldü diye haber çıkarıcaklar' dediğimde sonunda gıdıklamayı kesmişti. Ayaz kim miydi. dostum ve aşık olduğum çocuk. tamam tamam biraz saçma ama yakın olabilmemin tek yolu bu,ne kadar üzücü olsada. Sınıftan birkaç kişi Ayazı aradığında şaşırmıştım fakat belli etmedim. Beni niye aramamışlardı ki? Aklımdaki soru işaretlerini sildim. Erkek erkeğe konuşulması gereken önemli bir konudur. Ayaz gittiğinde üzülmüştüm,bana açıklamam yapmamıştı sabah öğrenirim diye düşünerek uyudum,zaten başka çağremde yoktu.
Okula girerken yine aynıydım. ne mi yapıyordum? okula lanet etmek dışında hiçbirşey. Bizim sınıfa girdiğimde herkes bana alaycı gözlerle bakıyordu. Hemen Ayaza döndüm,üzgündü. ne olduğunu sorduğumda ise beni hazala vurmakla suçlamıştı. Hazal kim miydi? en yakın arkadaşım. Daha bir sürü suçlama gelmişti üstüme. Herkese açıklamaya çalışmıştım ama kimse bana inanmamıştı. Gerçek öğrenildiğinde ise tek yaptıkları özür dilemek olmuştu. Çabuk güvenirdim,çabuk kırılırdım. Yine öyle olmuştu, ama o andan sonra kendi kendime bir ant içtim. Beni üzenleri affetmeyecektim ve güvenmeyecektim.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eski düşüncelerden çıktığımda yüzümde buruk bir gülümseme oluşmuştu. Saçlarımı kesmeye devam ettim. İyi geliyordu,iyi gelmişti.Bu kadar iyi geleceğpini bilsem daha önce denerdim diye geçirdim içimden. Sanki o saçları kestikçe üzüntümde kesiliyor gibiydi. bilemiyordum. Düşüncelerimden parmağımı yanlışlıkla kesince ayrılmıştım. Yine yapmıştım yapacağımı.
Parmağımdaki kanı görünce tvd'de elenanın kanını gören stefına benzemiştim. tvd izlemiştim belki haniii,çok azıcık. Kan falan vardır diye hoşuma gideceğini düşünmüştüm ve ne oldu? deniz yine yanılmıştı tabiki. Kanı gördükten sonra düşüncelerim değişmiş miydi? Evet. Kendime zarar vericek miydim? Evet.
Ve beni yine uzun bir gece bekliyordu,belki bugün ölebilecektim,belki hiç kendime zarar veremeyecektim,belki dayım tarafından azar yiyicekyim; ama değişmeyen tek birşey olucaktı......
~Ben Hep Yanlızdım......
----------------------------------
O kadar bekletmeme rağmen kısa yazdım galiba ama yakında yeni bir bölüm koyucam.
Not: BMK-4- yaklaşık 4-5 kişinin isteği üzerine tekrardan düzenlenecektir,bilginize...
Lütfen Vote verip, yorum yapar mısınız?.........
![](https://img.wattpad.com/cover/31786856-288-k352850.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Mazoşistin Kaleminden #WATTYS2015 -DÜZENLENİYOR-
ParanormaalKırılırdık...yorulurduk ama bir şekilde toparlanırdık öyle değil mi? Yinede gülümserdik,yinede mutlu olurduk,yinede şükrederdik,yinede güvenirdik,yinede üzülürdük..... Güven duygusunu yıllar önce kaybetmiş psikopat bir kız...kimsenin çekemeyeceği ka...