Bir Mazoşistin Kaleminden #WATTYS2015 -DÜZENLENİYOR-

BMK-21-☠

1 Ay Sonra.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Attığım çizikler yüzünden halı kanlarla dolmuştu. Canım yanıyor muydu? Hayır. Beni öpmeye çalışan çocuğu, o cocuğu ve ailesini görmüştüm. Ne yazık ki ailesi benim ailemdi. Bana yakınlaşmak için bir oyun olduğunu öğrendiğimde kırıldım. Üzüldüm. Ben üzüldüm.

Hangi 'anne-baba' bhnu yapardı ki? Aklım almıyordu. Evet iyi şeyler yapmamıştım fakat ilk öpücüğümü -ya da ikinci,kafamdaki o hatıralar pek önemli sayılmaz- kuzenime, hiç tanımadığım bir kuzenime mi verecektim?

Lanet olsun.

Bunu en yakın arkadaşım (evet maalesef ki Aras) a söylediğimde kahkaha atmıştı.

'Yahu bunda gülünecek ne var?'

Arasla yakınlaşmıştık. Bazen sınırları aşıp kendimi ona dövdürtüyordum,ki o da bu kışkırtmalarıma kanıp sonradan özür diliyordu.

1 ay içerisinde çok şey olmuş, değişmişti.

Dayım düğün yapmadan o psikolog kadınla evlenmişti. Ve şöyle ki canım(!) yengem, HAMİLEYDİ.

Bunu ilk duyduğumda dayıma  " oooo ilk günden işi pişirmişsiniz" diye dalgaya vursamda çok kıskanmıştım. Benden uzaklaşması için 2 neden vardı artık. Ki dayım bebek 2 aylık dediğinde daha da şok olmuştum. Dayımı baba olarak hayal etmiştim de, keşke benim babamda öyle olsaydı.

Tabi bu sırada Aras yime kahkaha atıp " Deniz,lan. Bunlar evlenmeden işi pişirmişler" deyince hem dayım hemde babası (dayımın ortağı) dan şaplak yemişti.

Hayatımdaki bütün aksiyonlar son bulmuştu. Bizim eve gelen adam öldürülmüştü. Ve hatta ölüsünü bana göstermişlerdi.

Ve durun bomba haber!

Arasın bir sevgilisi olmuştu.

Durun,durun. Bomba haber 2!

O gün yanında bileğini kestiğim çocuk okuldan ayrılmıştı.

Ve sonucunda tine şimdi yanlız başıma oturuyordum. Su'yu benim çabalarımla okula yollamıştık. Aslında onun bir tanıdığı olmadığımız için nasıl yollandığını anlamasam da Dayım o konuyu halletmişti.

Su artık mutluydu, hatta bana bir çocuğun ondan hoşlandığını ve hislerinin karşılıklı olduğunu söylemişti.

Küçük Su Aşık Olmuştu.

Kafamda son 1 kişi vardı. O gün sarıldığım adam. Dayıma yüzlerce kez sorsam da cevap yoktu.

Söylemiyordu.

Kapıdan gelen sesle oraya doğru ilerledim ve kapıyı açtım. Artık kaybedecek birşeyim yoktu.

Yerdeki mektubu aldım ve açtım. Okumaya başladım:

"Geçmişte sana yaşattıklarım için özür dilerim. Seni izliyorum. Sarıldığımız günki kokun hala burnumda,aklımda. Fakat ikimizden biri bir ceza çekmeli. Bu da ben olacağım. Seni görmeyi özleyeceğim Deniz Su. Hoşçakal.

                                                      D.A."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir sonraki bölüm final,çünkü bundan sonrasını sadece aşk hikayesi olarak tamamlayabilirim ve bu bir psikoloji hikayesi,aşk değil.

Yanımda olduğunuz için teşekkürler. Lütfen bari bu bölümlük okuyan herkes yorum atsın. Lütfen.

#sonkez ......