BMK-2-☠

9.1K 301 93
                                    

Yaşamak için onca neden vardı değil mi? Bence ölmek içinde....

Herbirimiz birgün öleceksek niye yaşıyoruz ki zaten. Herkesin bana söylediği tek şey var; "Bu kadar uğraşman niye? Al silahı kafa dayana öl bitsin!"

Ama bilmiyorlar bıcaklayken daha hissedilir ve eğlenceli olduğunu.

O an vücundunda yayılan o hafif acının sızlamalara dönüşmesi,vücudunun tıpkı bir damar gibi atması.

Immm, nasıl desem? ZEVK VERİCİ!

Bu dediklerimle bile 'bu kız tam bir psikopat' demiş olabilirsiniz ama sahiden delirtici bir zevki var. Bu zevk hem güzel hem kötü yani değişik....

İnsanlar beni bileklerimi kesmeme göre yargılıyorlar. Hepsi beni gördükleri kadarıyla biliyorlar. Onlar benim ismimi biliyorlar hayatımı değil.

Ben hep güçlü oldum hala daha öyleyim ve kimseye karşı güçsüz olmayacağım,ASLA! Keşke diyorum bazen,keşke hastalığı atlatabilseydim. Belkide şimdi ailemin yanında olurdum,gülüşürdük...

Ama hep böyle değil midir zaten;
-Yapmaktan çekindiğimiz herşey günün birinde keşkelerimiz oluyor....

Tabi benim keşkelere ayıracak vaktim olsaydı,bu söz geçerli olurdu.

Diğer kızlara oranla çok güzel bir vücudum var karamel rengi düz saçlarım.. aslında bir genç kızın isteyeceği herşeye sahibim. durun her şey mi dedim; mutluluğa sahip değilim. Asla da olamayacağım,ne kadar acınasıca. Ama yinede sizde de oluyor mu? Biranda bütün hisler kayboluyor mu sizde de?

Aslında tek ihtiyacım olan şey, birinin "ben yanındayım" demesi, fakat asla olamayacak. Zaten biri olsa bile ben yanındayım diyemezdi çünkü kimse gece sesi duyulmasın diye yastığa kapanıp ağlayan birini anlayamazdı. Aslında biliyor musunuz hepimiz intihar ettik, evet evet. Birçoğumuz umutlarımızı keserek intihar ettik. Umut gidince geriye hiçbir şey kalmıyor,hiçbir dayanak kalmıyor....

Ama ne kadar kırılmış olursan ol, bir gerçek varki,dünya senin acılarımdan dolayı durmayacak. Bir de bilek kesmeği ergenlik olarak görenler var onlarada sözüm;ergenlik falan değil sadece düşüncelerimizden ve duygularımızdan kaçış yolumuz...

Hep böyle zaten duygularımızdan ve düşüncelerimizden kaçıyoruz çünkü insanlar ne yaşadığımızı bilmeden konuşuyor ve bu bizi bunaltıyor..

Koluma son bir kesik daha atıp işimi bitirdim ve koluna yaptığım manzara karşısında kendimle gurur duydum, vay canına kolum kan gölüne dönmüştü. Muhteşem bir görüntü...

Hiçbirimiz herşey yolundaymış gibi yapamazdık hepimizin sınırları vardı..Hepimiz kırılırdık...Hepimiz tükenirdik....Hepimiz umudumuzu keserdik....

Düzenlenmiştir.

Bir Mazoşistin Kaleminden #WATTYS2015 -DÜZENLENİYOR-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin