Where do broken hearts go? {N.H.}

65

Megan p.o.v

"Zullen we hem er weer bij halen?" vroeg een meisjes stem.

Wie halen?
Ik kon alles horen wat ze zeiden in deze kamer.

"Ja doe maar" zei Niall

Een paar minuten later hoorde ik de deur weer opengaan.

"Hoelang kan dit gaan duren dokter?"

De dokter dus..

"Niet lang.. Haar lichaam vertoond de goede reacties, ze huilt glimlacht en kan jullie horen.." zei de stem die waarschijnlijk bij de dokter hoorde.

"Dat is goed nieuws toch?" vroeg Niall.

"We weten niet welke gevolgen er aan vast zitten... We zullen moeten wachten. Als ze haar ogen opendoet roep me dan gelijk en raak niet te enthousiast. Ze heeft rust nodig." zei de dokter.

Ik hoorde de deur weer dichtgaan en ging er dus vanuit dat hij weg was.

"Wachten dus.." zuchte iemand in de kamer.

"Ja, ik kan niet wachten tot het zover is." hoorde ik Niall zeggen met een hoop blijdschap in zijn stem.

Ik ook niet Niall..
Ik ook niet...

Niall p.o.v

Nog even en dan zou het misschien voorbij zijn.. Ik kon niet wachten. De afgelopen maanden waren stil en saai.
Ik ben ook helemaal klaar met dit ziekenhuis.

"Ik ga er vanuit dat iedereen hier blijft totdat ze wakker is?" vroeg ik aan de rest.

"Jupp" zei Harry met een glimlach en de rest knikten mee.

Minuten werden uren en nogsteeds vertoonde Megan niks.

Wat zou haar ervan weerhouden om haar ogen open te doen?

Voorzichtig ging ik naast haar bed zitten zodat ik niemand wakker maakte.
Ik pakte haar hand en wreef er voorzichtig met mijn duim overheen.
Ik keek haar aan maar zag dat ze haar ogen nogsteeds volledig dicht had.

Ik zuchte en keek naar buiten.
Het was diep in de nacht maar ik was niet echt van plan om te gaan slapen. Straks wordt ze wakker en is er niemand om haar te helpen.

"Niall.." zuchte Harry die naast me zat.

"Ja?"

"Waarom ben je wakker? Het is midden in de nacht.." zei hij.

"Ik wil niet dat ze alleen is als ze wakker wordt.." fluisterde ik.

"Ik blijf wel wakker." stelde hij voor.

Ik besloot er niet verder op in te gaan en accepteerde zijn aanbod.

___

"Niall?"

"Niall??"

"Niall!"

Ik schrok wakker en zag Louis vragend voor me staan.

"Hoelaat is het?"

"2 uur" zei Lou met een glimlach.

"2 uur!" in een klap was ik klaarwakker.

"We gaan even eten halen, ga je mee?" vroeg hij

Ik schudde mijn hoofd en iedereen liep de kamer uit behalve Eleanor.

"Waarom ga je niet mee?" vroeg ik

"Ik blijf liever hier." zei ze met een zwakke glimlach op haar gezicht. Je kon van haar gezicht aflezen dat ze al een tijd niet had geslapen en doodop was.

"Gaat het wel?" vroeg ik bezorgd.

"Jawel hoor,  gewoon moe." zei ze

Ik glimlachte naar haar en pakte mijn mobiel.

"Niall?"

"Ja eleanor?" antwoorde ik en keek haar aan.

Ze keek me vragend aan "Dat was ik niet Niall." zei ze verbaasd

"Eleanor?"

Ik draaide me om en zag ze eindelijk.

Haar ogen...

___

Te kort.. Te slecht maar oké..
Sorry!

Ik heb deze week weinig toetsen dus ik zal waarschijnlijk volgens het schema uploaden! 

Nu even een vraag aan mijn lezers <3

Wat is jullie favoriete stuk in dit boek tot nu toe?  :)

Ben heel benieuwd loves