Where do broken hearts go? {N.H.}

67

Megan p.o.v

"Wat gaan jullie doen met haar?" vroeg Niall.

"Het is goed Niall." Ik probeerde hem te kalmeren. Mijn zicht werd steeds vager door het verdovings middel.

Mijn bed werd van de rem gehaald door 2 zusters. "Waar gaat ze heen?" vroeg hij nog een keer.
"De MRI-scan." zei één van de zuster.
"Waarom?" Vroeg hij.
"Hersen scan." antwoorde ze kort en rolde mijn bed samen met de andere vrouw naar de gang.
"Kan ik mee?" vroeg hij terwijl hij mee liep met het bed.
"Nee sorry."
Dat was het laatste wat ik meekreeg voordat mijn narcose mijn lichaam overnam.

_

"Nee, misschien wat vermoeidheid maar voor de rest niks ernstigs"

Ik hoorde Niall opgelucht zuchten.
Voorzichtig deed ik mijn ogen open.
"Heey." zei hij met een glimlach.
"Hey."
"Hoe voel je je?"
"T gaat." zuchte ik.

"Megan!" zei de dokter die binnen kwam lopen.
"Hoe voel je je?"
"T gaat." Herhaalde ik
"Mooi. We hebben net een hersenscan gemaakt, je hebt geen ernstige verwondingen opgelopen." zei hij met een documentenmap in zijn handen.
"Maar je kunt last krijgen van oververmoeidheid."
"Wanneer mag ik weg?" Vroeg ik.
"Over een paar dagen. Je herstelt erg snel."
Ik knikte en hij verliet de kamer.

"Dat is goed nieuws. Toch?" vroeg Niall.
"Ja. Ik ben gewoon blij dat ik weg kan uit dit klote ziekenhuis..."
Hij grinnikte en liep naar het raam om de gordijnen dicht te doen aangezien het al in de avond was.
"Waar is de rest?" vroeg ik
"Thuis.." antwoorde hij.
Ik knikte en draaide me om in het ziekenhuis bed.
"Ga je slapen?" vroeg hij
"Ja.." zuchte ik
"Goodnight babe"
"Goodnight Niall"

___

"Klaar voor!?" vroeg Louis enthousiast.

Vandaag was de dag dat ik na 3 maanden mijn eerste stappen buiten het ziekenhuis mocht zetten. Ik kon niet wachten om dit ziekenhuis te verlaten.

"Haz? Kun je mijn krukken pakken?"

"Sure." zei hij en liep naar de hoek van de kamer waar mijn krukken stonden.
Ik haalde mijn handen door de plastic openingen en legden ze op het steun oppervlak.

"Het is geregeld met de balie. Je mag nu officieel het ziekenhuis uit." zei Liam die te kamer in kwam lopen.

"Bedankt Liam." zei ik dankbaar.

"Moet ik je helpen?" vroeg Niall.

Hij zag dat ik er moeite mee had om vanaf mijn bed op de krukken te steunen.
Ik aanvaarde zijn aanbod en hij hielp me van het bed af.

"Thanks." zei ik en hij gaf me een kus op mijn wang.

"Let's go!" riep Louis en hield de deur voor me open.

Langzaam begon ik door te krijgen hoe je met die krukken kon lopen en toen we bij de hoofdingang van het ziekenhuis kwamen had ik het door.

Niall hielp me door de draaideur heen en ik zette en stap naar buiten.

Eindelijk.. De buitenlucht.

"Waar staat de auto?" vroeg ik aan Louis.

"Daar in de hoek." zei hij en wees naar de witte auto die even verderop stond.

__

Vaag einde maar oké!
Eindelijk weer een update :D

Even eeeeeen vraagje

Wie zouden jullie nog graag ik dit boek willen hebben?