Where do broken hearts go? {N.H.}

73

Megan p.o.v

"Megan we gaan!" riep niall van beneden.

"Ik kom al!" riep ik terug en geïrriteerd pakte ik mijn koffer en tilde ik hem de trap af. Het was een paar weken later en vandaag zouden we vertrekken naar Europa om de tour van de jongens af te maken.

"Geef maar." zei niall en stak zijn handen uit om mijn koffer aan te pakken. Met een glimlach gaf ik hem aan en ging naast Louis in het busje zitten die ons naar het vliegveld zou brengen. We zouden over een paar uur naar Lissabon vliegen om vanaf daar naar onze eindbestemming te trekken: Nederland. Daar zou de where we are tour gaan eindigen.

In het vliegtuig was het moeilijk om mezelf te vermaken. Iedereen sliep terwijl ik klaarwakker was en teveel energie had om stil te zitten. Ik kon niet wachten om de jongens van 5sos eindelijk weer te zien en om Portugal te leren kennen.

De uren streken langzaam voorbij en na een vlucht van ruim 12 uur landen we dan eindelijk op vliegveld farao.

Ik liep hand in hand met Niall die me langs de papz leidde. Kijk naar beneden en geen antwoorden geven was de standaard regel als er paparazzi aanwezig was. Ik sprintte het laatste stukje naar binnen en keek rond in de hoop dat ik Michaels felle haar ertussenuit kon pikken. "Waar zijn ze?" vroeg ik aan niall die ook zat te zoeken.

"Geen idee." mompelde hij en liep naar harry om het aan hem te vragen. Ik stond nu alleen en keek om me heen. Geen 5sos.

Totdat er 2 handen op mijn ogen werden gelegd. "3 keer raden." vroeg de hoge stem.

"Ash!" riep ik en sloeg zijn handen weg om hem vervolgens een knuffel te geven.

"Hoe is het met je?" vroeg hij terwijl onze armen nogsteeds om elkaar heen zaten.

"Beter, mijn been is net uit het gips dus het gaat allemaal weer de goede richting op." zei ik en we lieten elkaar los. Ik liep naar Michael en Calum totdat ik werd tegengehouden door Luke.

"Hey!" riep hij en we gaven elkaar een omhelzing.

We waren meer dan 12 uur verder en ik stapte half slapend het vliegtuig uit. Naast Ashton liepen we door de stroom van paparazzi richting de auto. We stapten in de verduisterde Volkswagen busjes en reden naar het hotel in Lagos. Lagos lag vlak bij Lissabon en was een stuk rustiger dan de grote stad.

Na een korte autoreis van nog geen uur stapten we uit.

Het huis waar we vandaag en morgen zouden verblijven was enorm. Met zijn allen liepen we naar binnen en keken onze ogen uit. Ik liep richting het balkon en schoof de deuren open. Mijn blote voeten raakten de koude stenen zodra ik een stap zette.Ik legde mijn handen op de reling en keek naar het uitzicht.

''Wow." ik schrok van de onverwachte stem en keek naast me. ''Ash, je liet me schrikken." zei ik en gaf hem een por. Hij grinnikte en pakte zijn zilveren Iphone 6 uit zijn broekzak om vervolgens een foto te maken van het uitzicht.

Het zand van het strand was spierwit en het water kleurde oranje door de ondergaande zon. We bleven nog een tijdje kijken maar toen het kouder begon te worden besloten we om maar eens naar binnen te gaan. ''Waar is Niall?''

vroeg ik aan Louis die op de bank zat te kijken naar een random Portugese zender. ''Beneden volgens mij..'' mompelde hij en keek met veel aandacht naar de televisie. Aangezien de woonkamer en de keuken op de bovenste verdieping was moest ik een paar trappen naar beneden om onze kamer te bereiken. De trappen waren van steen net zoals de rest van het huis. Ze waren versiert met schilderijen en foto's van Portugal zelf. Ik zette mijn laatste stap en kwam op de tweede verdieping terecht. Ik opende de eerste deur die ik zag. De kamer was leeg net zoals de tweede kamer die ik in stapte. In de derde kamer trof ik Calum.

''Klein vraagje.. Weet jij misschien Niall is?'' Vroeg ik aan Calum.
"1 verdieping lager en de middelste deur.'' legde hij uit. ''Thanks Cal'' zei ik en sloot de deur van zijn kamer. Ik nam de volgende trap en opende de middelste deur. ''Daar ben je!'' zei ik opgelucht toen ik Niall zijn blonde pieken op bed zag zitten. Hij draaide zich om en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Ik keek rond. Elke kamer die ik tot nu toe gezien had was anders dan deze. Onze kamer had witte muren met op 1 muur een enorme schildering van een gebouw. De schildering was enorm gedetailleerd. Met mijn wijsvinger ging ik over de grijze lijnen van de tekening en was verrast toen ik Niall zijn handen om mijn heupen voelde en hij een kus in mijn nek drukte. ''I love you.'' fluisterde hij in mijn oor. ''I love you too''

...

beetje een kort hoofdstuk.. maar ja. ik heb het nogal druk atm ;)

Het einde komt steeds dichterbij...

xxxx