Where do broken hearts go? {N.H.}

62

Eleanor p.o.v

"Haar bloeddruk!"
Zayn heeft net te horen gekregen van ashton dat Megan niet in orde is.
Was dit het dan?
Was dit het einde van megan?
Niall...
Niall zou er kapot van zijn als ze dit niet zou overleven. Hij zou waarschijnlijk in een depressie raken net zoals de tijd dat megan ontvoerd was.

Op dit moment was ik aan het rennen. Rennen samen met de rest. Mijn voeten protesteerden en deden pijn van het rennen door de lange ziekenhuis gangen.
"Deze trap!" riep Zayn.
Nog één trap.. Nog één..
"Niall!" riep ik.
Niall zag ik zitten aan het eind van de gang voor megan haar kamer. Hij had zijn hoofd ik zijn handen gelegd die op zijn knieën rusten. Hij schrok op van mijn stem net zoals Ashton die ernaast zat.
Ik ging naast niall zitten om te vragen wat er aan de hand was. Hij gaf geen antwoord. Hij zat te diep in zijn gedachten.

"Niall!" Hij schrok weer op uit zijn gedachten toen zayn hem weer riep.
"Ze zijn met haar bezig." mompelde hij
Dokters liepen weer eens in en uit de kamer.
Ik stond op en liep richting de spreekkamer van dokter Wilson.
Ik wou duidelijkheid. Nu meteen.
Ik gooide de deur open en zag dat hij schrok van mijn binnenkomst.
"Wat is er met megan." zei ik
"Uhm.." stamelde hij. Hij was duidelijk verrast door mijn vraag.
"Is ze buiten levensgevaar?"
Dat was het enigste wat ik hoefde te weten.
"Ja, ze is bijna weer stabiel. Haar bloeddruk was even te laag. De verpleegsters zullen binnen een aantal minuten de kamer verlaten." zei hij
"Bedankt.." zei ik en liep de kamer uit.

Niall zat nogsteeds in zijn zelfde houding als toen ik wegging.
"Is iedereen de kamer al uit ash?" vroeg ik
"Moet ik gaan kijken?" vroeg hij.
Ik knikte en hij opende de deur van haar kamer.
"Ja! Het is leeg!" riep hij vanuit de kamer.
Ik tikte niall aan die zijn ogen nauwelijks open kon houden. "Je kunt weer naar binnen. Ze is weer stabiel." zei ik tegen hem.
"Oké." zei hij en stond op.
Hij liep de kamer in en ging naast megan zitten. Op dezelfde plek waar hij nu al bijna een week zat.

__
2 maanden later...

Niall p.o.v

"Niall, heeft het nog zin?" vroeg Dokter Wilson.
"Hoe kun je dat nou vragen. Natuurlijk heeft het zin!" riep ik
"Niall.." zei Liam die naast me zat.
"Ik geef haar niet op! OOKAL DUURT HET 10 JAAR!" riep ik. Boos stond ik op en gooide de deur achter me dicht.
Ik zou haar nooit opgegeven. Nooit.
Stel je voor dat ze wel wakker wordt..
Dan heb ik haar laten gaan.
Ik rende richting de kamer van Megan waar ik me de afgelopen maanden bevonden heb. Ik ben een aantal dagen thuis geweest maar dat waren nog geen 5 dagen.
"Niall wat is er?" vroeg Harry die naast haar bed zat.
"Ze willen haar stekker eruit trekken."
"Wat!?" riep hij en stond op.
"Ja." zuchte ik
"Wil jij dat ook?" vroeg hij voorzichtig.
"Nee!" riep ik en ging weer naast haar zitten.

"Niall.." Ik keek opzij en zag de dokter weer staan.
"Ik geef haar niet op oké?" zei ik.
"Dat hoeft ook niet. Het is jouw keuze." zei hij en ging zitten op de stoel in de hoek van de kamer.
"Morgen houden we weer een halfjaarlijks onderzoek. Vanuit die uitkomsten kunnen we de voor of achteruitgangen zien en haar kansen inschatten." legde hij uit.
"Oké." antwoorde ik
Hij liep de kamer uit en sloot de deur.

Ik zal haar niet opgeven.

___

Heyy! Nieuw hoofdstuk people! 

Xxxx