Megan p.o.v
Niall stond in de deuropening van het huis. Hij liep naar me toe en gaf me een knuffel.
"Het spijt me voor je." zei hij.
"Ik kom er wel overheen." zei ik.Niall nam mijn koffer en liep met me naar binnen. Binnen kreeg ik een dikke knuffel van iedereen en heb ik het hele verhaal verteld.
Ik zou sowieso de eerste 3 dagen bij de jongens blijven slapen met noa daarna zie ik wel verder. Liam liep met me mee naar de logeerkamer waar ik zou blijven slapen.
Liam opende de deur. Voor een logeerkamer was het enorm. Er zat zelfs een badkamer bij. "Zo, hoe vind je het?" vroeg liam. "Het is enorm." zei ik ongelovig. Hij grinnikte. "ik laat je even alleen dan kun je alles uitpakken enzo."
Ik knikte en liam verliet de kamer. Gelijk begon ik te snikken en liet mezelf op bed vallen.
Hoe ga ik nu verder... Ik heb geen huis, geen vriendje, geen ouders.. Ik weet niet hoe de toekomst eruit gaat zien.
Ik stond op en liep naar mijn badkamer en pakte mijn spullen uit mijn koffer. Tandpasta, tandenborstel, scheerschuim, scheerapparaat en make up.
Ik haalde mijn hele toilet tas leeg en zag onderin de tas iets glinsteren.
Pas toen ik het in handen had besefte ik wat het eigenlijk was.Razer
Ik wist dat het gevaarlijk was maar een stem in mijn hoofd zei dat ik het op mijn pols moest zetten. Ik was nu al een tijdje clean en wou dat graag zo houden maar de pijn en de druk om het toch te doen werd sterker.
Het mesje ging langzaam naar mijn pols en ik zette een snee.
Ouch.. Die pijn had ik een lange tijd niet meer gevoeld. Hoe raar het ook klinkt.. Ik begon me beter te voelen.
Ik ging door met snijden todat ik niall zag staan. Ik liet het mesje vallen en verborg mijn bloedende pols achter mijn rug. "Megan." zei hij duidelijk in shock.
Hij pakte mijn pols snel maar voorzichtig vast. Zijn mond viel open. "D-doe je dit vaker?" stotterde hij.
Ik schudde nee en hij liet mijn pols los en rende naar beneden. Al snel kwam hij terug met een verbanddoos en haalde er verband uit. We gingen op het bed zitten en hij verzorgde mijn arm.
"Megan, alsjeblieft.. Doe dit nooit meer. Beloofd?" vroeg niall
"beloofd." zei ik en gaf hem een knuffel. Ik kende niall nu pas 2 dagen en hij was zo lief voor me. Na onze knuffel keken we elkaar aan.
Zijn ogen waren prachtig. Hij kwam steeds dichterbij en zoende me. Ik was verbaasd. Na onze kus keek hij me aan.
"Sorry dit ging te snel. We kennen elkaar net.. Misschien moet ik je eerst beter leren kennen." zei niall.
"Het geeft niet." zei ik glimlachend. "Zullen we anders morgen wat gaan doen samen?" vroeg hij.
"Ja leuk! Hoe laat?" vroeg ik.
"5 uur?" zei niall.
"Oké" zei ik glimlachend en gaf niall een knuffel. Na onze knuffel liet hij me los en liep de kamer uit.Was ik verliefd?
Nee.. Ik ken hem net en het was net uit met Tim. Misschien was ik in de war... vandaar dat misschien zo stom was om dat mesje in mijn pols te zetten. Ik ben gewoon in de war. Ik besloot maar even te gaan slapen. Ik kroop onder de dekens en viel al snel in slaap.___
Ik hoorde iemand binnenkomen maar besloot mijn ogen dicht te houden.
"slaapt ze nog?" vroeg iemand. Volgens mij was het Louis. "Ik denk het.. Megan??" vroeg iemand. Die stem kende ik dat was niall. Ik deed langzaam mijn ogen open en keek om me heen en zoals ik al dacht stonden Louis en Niall daar. "Wat is met je arm? " vroeg Louis. "Uhm nou.." begon ik aarzelend. "Ze was gevallen in de badkamer." zei niall snel. "Owh heb je veel pijn?" vroeg Louis. "Nee, het valt wel mee." zei ik. Ik stond op uit bed en liep met niall en Louis mee naar beneden om te gaan eten.
![](https://img.wattpad.com/cover/26388312-288-k500321.jpg)
JE LEEST
Where do broken hearts go? {N.H.}
FanficMegan studeerd en werkt daarnaast bij Starbucks. Met haar vriend Tim wonen ze in een appartement in London en zijn gelukkig. Tim is alles voor haar en ze vertrouwd hem dan ook 100%. Maar wat als Tim toch niet zo is als Megan denkt? Je leest het in...