İNTİKAM

37. BÖLÜM

Eray'dan...

Kafamın içi o kadar doluydu ki çoğu zaman yemek yemeyi , okula gitmeyi hatta su içmeyi bile unutuyordum . Aklımda bir son vardı fakat ne kadar uğraşsam da ona uygun bir başlangıç yapamıyordum . Neden gelmiştim buraya ?
Ve şu anda ne yapıyordum ?

Sıkıntılı bir nefes verip başımı ellerimin arasına aldım . O sırada mutfaktan gelen kavga sesleri şu lanet herifleri geç olmadan öldürmem gerektiğini hatırlatıyordu .

" Ya abi şunun yaptığına bak ya. Yeni almıştım ben daha bu gömleği ."

Ege minik bir çocuk gibi üzerine dökülen sütü bana gösterirken , Meriç de elindeki çırpma teliyle gelmişti salona .

" Amma yaptın Ege sanki benim babamın şirketi var . Al yeni bir tane daha korkma batmazsınız ."

Ege Meriç ' e göz devirip yanıma geldi . Gerçekten minik bir çocuk gibiydiler . Bense o ikisinin abisi ...

" Abi bir tane tişört verir misin bana ?"

Yavru kedi bakışlarının tesiri altına girmiştim bile . Nerede o şirkette sağ sola emir yağdıran Ege Durukan nerede üzerine süt dökmüş kedi yavrusu .

"Üstündekini hiçbir eşyama bulaştırma ! Yalayarak temizlemek zorunda kalırsın."

Ege koşar adımlarla merdivenleri çıkarken Meriç de yanıma geldi .

" Ne düşünüyorsun böyle ? "

Hiç diyerek yanıtladım çünkü ben bile tam olarak ne düşündüğümü , ne düşünmek istediğimi bilmiyordum .

"Hey ! Bence ikimizde biliyoruz ne düşündüğünü . Peki ne yapmayı planlıyorsun bundan sonrası için ?"

Ayağa kalkıp salonun ortasında yürümeye başladım .
O sırada Ege de üzerini değiştirmiş aşağı iniyordu .

" Havada gerginlik seziyorum . Kavga etmediniz değil mi ?"

" Hayır etmedik. Onun kavgası kendi içinde ."

Haklıydı Meriç . Benim kavgam kendi içimdeydi . Kazansam da , hiçbir şey yapmadan beklesem de bir şeyler kaybedecektim . Yani her türlü mağlup taraf bendim bu oyunda .

" Aşık oldun değil mi ?"

Meriç ' le aynı anda Ege 'ye döndüğümüzde o bilmiş ve kendinden emin bir şekilde konuşmaya devam etti .

" Evet biliyorum yıllardır beraber değiliz ama üçümüz de bir diğerinin yapacağı hamleyi tahmin edecek kadar tanıyor bir diğerini . Önemli olan da bu değil mi zaten ? Seni azıcık tanıyorsam abi Asel ' le aşık oldun . Eğer olmasaydın zaten şu  ana kadar tüm plan yerli yerinde işler bizde buradan giderdik öyle değil mi ?"

Hiçbir şey demedim . Diyemedim...
Haklı olabilir miydi ?
Gerçekten o kıza aşık olmuş olabilir miydim ?

" Gelin vazgeçelim , her şeyden. Anlatalım o kıza da tüm olanları bir suçu olmadığına emi- ... "

" Ege sus ! "

Bu ani çıkışım onu korkutmuştu ama daha fazla dayanamazdım . Haklı falan değildi , olamazdı da .

" Plan bozulmayacak , kimse o aptal kıza hiçbir şey demiyecek . Anladınız mı beni ?!"

Evet anlamında mırıltılar çıkarıp duruyorlardı . Askıdan arabanın anahtarını ve montumu alıp kapıya ilerledim .

" Düzgünce kahvaltı yapın , benim biraz işim var dışarıda ."

Cevap vermelerini beklemeden çıktım evden .
Tam arabaya bindiğim sırada telefona gelen mesaj iyice canımı sıkmıştı .