İNTİKAM

21. Bölüm

Belki gökyüzü insanlardan uzak olduğu için bu kadar güzeldir...

Bir yandan Sibel ' in kolunu çekiştiriyirdum ama bir yandan da çok fena korkuyordum . Biri kolumu çekmesine çekiyordu ama kim bilir kim ? Ege olamaz çünkü o olsa bir şeyler söyler yada bir kere de olsa yüzünü bizden tarafa dönerdi .
Böyle hayvan gibi peşinden sürüklemezdi .
Etraf pek aydınlık değildi sadece tavandaki minik ışıklar vardı . Gerçi onları neden taktıklarını hâlâ anlamış değilim ya , hadi neyse .
Sanırım merdivenlerden yukarı çıkıyorduk , düşmemeye çalışarak bizi peşinden sürükleyen kişiyi takip ediyordum . En sonunda büyük bir kapının önünde durmuştu . Kim olduğuna bakmak için eğildiğimde , yok daha ama maskesi mi var bunun .
Korku filmi falan mı çekiyoruz . Bu ne gizem arkadaş . Hâlâ bırakamadığı kolumu çekmeye çalıştığımda izin vermemişti . Sibel kulağıma eğilip

" Ne bekliyoruz burada ya , ve tabi bu kim ? Yine başımızı hangi belaya soktun merak ediyorum Asel ."

Kim ben mi belaya soktum ?  Tabiki hayır , bu bana ve kişiliğime atılan büyük bir yalandır , iftiradır . Ayy yine saçmalamaya başladım .
Bu arada gizemli kişi , evet ismi bu gizemli kişi . Her neyse büyük ve sanırım oldukça ağır olan kapıyı sonunda açmayı akıl edebilmişdi . Ama bir anda vücuduma temas eden soğuk hava ile karşılaşınca neye uğradığımı şaşırdım. Sanırım şu an ağlaya bilirdim . Lanet olası bir yalan uğruna iki günlük arkadaşımızın babasının keyfi için nerelere gelmiştik . Bide bu yetmezmiş gibi kumar yuvasına düştük . Acaba burada ki insanlar ne zamandır kumar oynuyor ama işe bak ki polisler bizim geleceğimiz günü seçti . Neyim ben bela mıknatısı mı ?  Aaa tabi bide şu var ki  şimdi de hiç tanımadığımız biri tarafından bilmem kaçıncı kattan aşşağı atılacağız . Sibel ' le baktığımda oda en az benim kadar çok korkmuşdu garibimin sesi bile çıkmıyordu . Sadece insan dışı bir güçle ellimi kırmak üzereydi o kadar . Gerçi bu günden sonra büyük ihtimalle benimle konuşmayacaktı . Ne de olsa hak etmiştim . Yavaş yavaş çıktığımız yerden de aşşağı indigimizde , buranın aslında yangın merdiveni olduğunu anlamıştım .
Bide o kadar günahını aldın çocuğun ya  . Tabi yalan dolan dan iyilik ney unutmuşsun
Off tamam Pakize ya hatırlatma bi ara özür dilerim işte . Sanırım korktuğum zamanlar Pakize pek ortalıkta olmuyor . Ama böyle suçlu olduğum anlarda  alay etmek için yer arıyor . Merdivenin ve gizemli kişinin kolundan destek alarak aşşağı iniyorken , yine aniden durmuştu . Canım böyle olmaz ki ama insan önce bir haber falan verir  yada ne bileyim
' kızlar birazdan duracağım ona göre ' falan der ama bu iyice odun yani neyde canım buna da şükür . Bir anda kolumu bırakıp aşşağı atladığında , acaba ben mi ittim sorusu ile başbaşa kalmıştım ama sonra aşşağıda telefonun fenerini yakıp yeri gösterince bizim de atlamamız gerektiğini anladım . Yükseklik pek fazla değildi tahminen bir  , bir buçuk metre filandı yani buradan ağlamam imkansızdı . Tamam ya saçmalamayın tabiki yüksekten korkmuyorum . Ben sadece buradan atlayıp küçük çocuklara kötü örnek olmak istemiyorum  , o kadar . Sibel hadi derecesine omzumu itirip duruyordu . Gerçekten şu halimde çok yardımcı olduğu söylenemezdi . Ona dönüp

" Kanka ilk sen atlasana . Hem eğer aşşagidaki kişi tehlikeli ise sen kaçarsın . Ben kendimi senin için feda ediyorum  " dedim .

Tabi bunları Sibel ' in kulağına eğilerek söylemiştim ki aşşagidaki duyup yanlış anlamasın . Buraya kadar getirdi bizi yani . Hem bu arada erkekti sanırım daha önce dikkat etmedim ama bu baya baya erkekti canım . Yoksa bizi kaçırıp ... Aman Allah'ım daha neler , evet evet korktuğum zamanlar fena halde saçmalıya biliyorum . Sibel yüksekten korktuğumu büyük ihtimalle anlamıştı.  Gülerek önüme geçtiğinde ,

"Umarım yere çakılmazsın kanka çünkü o işi seve seve ben yapacağım ."

Bunu tehdit olarak algılamalı mıyım ?
Gerçekten çok iyi moral veriyor benim arkadaşlarım ya maşallah . Sibel merdivene oturup ayağını aşşağı sarkıtıp atladığında aşşağıdaki gizemli oğlan , evet yeni adı bu her neyse onu kollarından tutup inmesine yardım etti . Umarım bana aynısını yapmak yerine merdiven falan getir . Getirir dimi ?
Sıranın kendime geldiğini bilerek en uca kadar gelmiştim . Sibel aşşağıdan
"Hadi Asel yaparsın o kadar yüksek değil  , hem bak cidden polisler gelicek birazdan hızlı olmalıyız ."

Diye ilk defa motive ederken benim tek düşündüğüm buradan atlarsam ve yere çakılırsam beyin kanaması geçirip geçirmeme ihtimalim . Acaba kolum yada bacağım kırılır mı ? Yada daha kötüsü ikisi birden . Artık Sibel ' in sesi uğultu gibi gelmeye başlamıştı . Dizlerimin titrediğini hissediyordum . Evet çok abartığımı falan düşüne bilirsiniz ama beni şu anda sadece gerçekten yükseklik fobisi olanlar anlayabilirdi . Cesaretimi hemen toplamam gerekiyordu çünkü ya gerçekten polisler buraya da gelirse ve Sibel ' in başı yine benim yüzümden belaya girerse . Tüm bunlarla beraber en uça gelip tam atlayacakken yine şansızlık peşimi bırakmadı .
Ayağımın merdivenin kenarına gelip kayması ile olmayan dengemin iyice gitmesi de bir oldu . Çığlık atarak aşşağı düşerken çoktan umudu kesmiştim . Bu sefer işin bitti Asel öldün kızım hem de arkada o kadar yalan dolanla derken , iki çift kolun beni tutması ile korkudan kapattığım gözlerimi yavaş yavaş açtım . Gizemli oğlan beni tutmuştu . Allah'ım sana şükürler olsun bugün de ölmedim .
Ama içimde o kadar büyük bir korku birikmişdi ki bunun nedeni olan göz yaşlarım ağır ağır ölüyorlardı . Ben ağlamaya devam ederken Sibel sırtımı sıvazlayarak sakinleştiriyordu . Kafamı istemeyerek de olsa gizemli çocuğun göğsüne koydum . O benim böyle yapmamdan yada ağırlığımdan hiç şikayetçi olmamış olmalı ki yada kabalık etmemek için , sesini bile çıkarmıyordu . Aslında kimliğini belli etmemek için de olabilirdi . Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu . Onlara kapanmamaları gerektiğini söylüyordum ama hem bu koku yani nasıl tarif etsem . Şey gibi kahve artı sigara biraz da şampuan gibi bilmiyorum tarifi çok zor . Bu üçlü ve aynı zamanda yürürken ki tempo uykumu getirmiş olmalıydı . Yanımda Sibel ' in de olmasındaki rahatlık ile kendimi kahve , sigara ve şampuan kokusuna bıraktım ...