Günlerdir Nick'in odasından hiç çıkmamıştım buna izin vermiyordu ve çoğunlukla Nick de odadaydı. Birileriyle görüşmeleri gerektiğinde gidiyordu ve tekrar yanıma dönüyordu. Diyaloglarımız azdı, sürekli düşünüyordu.
Başka bir kadın gelmemişti, başka birisiyle hiç birlikte olmamıştı sadece oturuyor kaplanla ilgileniyor ve düşünüyordu.
Günlerdir açılmayan Selin'in konusunu açmıştım.
"Selin'e ne oldu?"
"Jessie, dur!" Bana döndüğünde dudağını umursamayarak kıvırmıştı.
"Aptaldı." Elimle yüzümü ovalamıştım ne yaptığını hem öğrenmek istiyordum hem de öğrenmemek...
"Onu seviyordum." Dedim sessizce ki gerçekten de saftı bence.
"Hıhı." Dedi sadece daha fazla yorum yapmamıştı.
"Nick." Dedim tekrar bana dönüp bakmıştı. Derin bir nefes verdim yatakta doğrularak oturdum.
"Biz ne olacağız, günlerdir buradayım ne doğru düzgün benimle konuştun ne de bana dokundun. Ne düşünüyorsun?" Yavaş adımlarla gelmiş ve o da yatağa oturmuştu. Konuşmasına izin vermeden tekrar atladım.
"Bara dönebilirim artık, kendi odana misafirlerini almıyorsun ben buradayım diye. Eski halimize dönebiliriz."
"Timuçin hastanedeymiş çünkü Doğan kaza geçirmiş sanırım bu bir tesadüf olabilir." Birden konuya girmesi kalbimin sıkışmasına neden olmuştu. Onu başımla onayladım.
"Yani."
"Sana güveniyorum." Gözlerini güven verircesine yummuştu.
"Herkes yapar, sen yapmazsın." Onu tekrar onaylamıştım.
"Hastanede sana davrandığım tavrımdan dolayı özür dilerim bandanayı onda gördüğümde nasıl hissettiğimi düşünsene bir kere." Kafamı olumsuz anlamda salladım.
"Asla. Asla olmaz, olamaz böyle bir şey." Beni başıyla onaylamıştı. Bu davranışı gerçek miydi yoksa beni mi deniyordu anlayamıyordum ama gerçek olması için bütün duaları ediyordum.
"Daha fazla ayrı bir suitin olmasını istemiyorum bundan sonra burada beraber kalalım." Yalancı bir sevinme yüzüme yerleştirmeye çalışıyordum ama bir yandan da bütün huzursuz enerjimin hissedildiğini anlamıştım.
"Buna emin misin?" Sadece gözlerini yummuştu. Elini saçımın bir tutamına atmıştı.
"Başta senin de benim için diğerleri gibi olduğunu düşündüm sadece diğer hepsinden daha çok zevk verdiğini ama şimdi anlıyorum ki herhangi biri yanımdayken dahi sen aklımdasın. Sen yokken deliriyorum." Beni yoklamak için konuşmasına ara vermişti ben ise sadece bir gülümseme ve şaşkınlıkla ona bakıyordum.
"Bu önümüzdeki işi olabildiğince hızlandırdım şuan ikinci aşamadayız. Düşündüğüm şey bu. Bir sonraki son olacak ondan sonra ise tamamen rahatlayacağız buradan gideceğiz. Kurulu bir düzen, aile için hazırım." Derin bir nefes vermiştim.
"Bir daha başka bir kadın olmaması sözünü sana verebilirim sen benim sadakatime güvenebilir misin?" Zoraki bir şekilde yutkunmuştum.
"Benimle bir aile mi kurmak istiyorsun?" Dedim sessizce hiçbir şey demeden kafasıyla bunu onaylamıştı. Onu da olabildiğince gergin görüyordum.
"Ne diyeceğimi bilmiyorum." Demiştim sadece. Bunun içinden nasıl çıkabilirdim bilmiyordum. İlginç bir şeyler oluyordu ve bunu kafamda kurmak bile yeterince korkutucuydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMEN
General FictionHarika müzikler, sarhoş insanlar, çeşit çeşit içkiler, alımlı kadınlar, heryerde dönen disko ışıklar, yakışıklı bir Dj... Eğlenmek için mükemmel bir mekan öyle değil mi? Aslına bakarsanız benim için değil! Ya da şöyle söyleyelim kendi dünyamın eğlen...
