KARMEN

20- Buluşma

İkinci planlarının tıkırında işlediğinin haberini almıştım ama Nick'in keyfi hala çok yerinde değildi. Beni yanına çağırıyordu saatlerce sessizce oturuyorduk. İki hafta geçmişti Nick akşama yurtdışına çıkacaktı ve iki gün sonra gelecekti. Geldiğinde ise son planı işleme sokacaktı.

"Nasıl gidiyor?" Diye sordu Nick benimle ilgilenmiyordu.

"Her şey yolunda." Başıyla beni onaylamıştı ben ise yatağa oturuyordum.

"Geldiğimde her şey bitmiş olacak. Üç kamyon mal çıkaracağız." Ardından bana gülümsemişti ben de aynı şekilde karşılık verdim.

"Bütün her şeyi sana Özgür anlatsın, işe katılmanı istemiyorum hala pek iyi sayılmazsın." Onu onaylamıştım.

"Burdan ilgilenirim yapabildiğim herhangi bir şeyde." Bana doğru yaklaşarak elini belime götürerek kendisine yapıştırmıştı.

"Şu sıralar seninle neden birlikte olmadığımı hiç sorgulamıyorsun. Dilimle dudaklarımı nemlendirmiştim.

"İşinin büyük olduğunu biliyorum, problem değil." Başını hafif hafif sallamıştı.

"İşim büyük." Eli kalçama indiğinde bir süre bu iğrenç şeye devam etti ve bundan zevk alıyormuşum gibi davranmak ise en zoruydu. Karnımda hissettiğim acı ve mide bulantısıyla onu birden ittirdiğimde gelen öğürtüyle tuvalete koşmuştum.

Artık benim için Nick zor olmayı geçmiş, midemi bulandırıyordu. Tuvaletten çıktığımda doktoru arayıp aramaması tercihimi bana sormuştu. Onu reddettim ve istirahat için kendi evime gitmeyi istediğimi dile getirmiştim.

Nick'ten ayrıldığımda yatağımda akşama kadar uyumuştum ve uyandığımda ise Nick çoktan gitmişti.

Timuçin'e gitmeliydim. Yatağımdan kalkarak giyinmiş ve hızlıca odamdan çıkmıştım.

Timuçin bana kapıyı açtığında yine hızla içeri girmiş ve kapıyı ondan önce kapatmıştım. Uzun bir öpüşme sonrası ayrıldığımızda hızla konuşmaya başladım.

"Nick yarın gece gelecek ondan sonra hemen her şey başlayacak üç kamyon mal dünürden geçecek Nick kendisi de katılacak... Çok az kaldı, bitecek değil mi?" Diye sorarak durmuş ve yüzüne bakmıştım. Ellerimi yüzüne götürmüştüm. Beni güven verici bir şekilde onayladığında hızla ellerimi yüzünden boynuna dolamış ve sarılmıştım.

"Tamam." Başımla kendi kendimi onaylıyordum. İki gün sonrasını düşünüp de heyecanlanıyordum.

"Tamam... Planı konuşmalıyız tekrar tekrar etmeliyiz şimdi tamam mı?" Evin içinde dört dönüyordum ve sonrasında Timuçin bileğimden yakalayarak beni durdurmuştu.

"Tamam sakin ol." Yavaşça belimden kendine yaklaştırdığında sonrasında kanepeye oturmuş ve beni de kucağına sakince yerleştirerek oturtmuştu.

Ellimi boynundan dolayıp saçında gezdirmiştim. Uzun uzun yüzüne bakıyordum. Alnının yanından bir öpücük bırakmıştım. Elleri vücudunda sakince gezinirken oturduğum yerde dikleşmiştim.

"Tamam planı sonra konuşalım." Ona gülümsemiş ve sonrasında da dudaklarına dudaklarımı yapıştırmıştım.

Ustaca dil hareketleri arttığında dudağımı ondan çekerek üstünü soymuştum. Tanıdık hislerin yaşandığı gece tekrar edince sabaha karşı tekrar oturmuş ve onu izliyordum. Bu sefer gerçekten uyuyor olabilirdi.

Sadece onu izliyordum, onu seviyordum buna artık eminim. Artık uyanması gerektiğini düşündüğümde kalkarak omzuna bir öpücük bırakmıştım. Gülümseyerek gözlerini açmıştı.

"Hadi kalk koca bebek." Ona güldüğümde o da gülmüştü.

"İstemiyorum." Gövdemi sırtına tamamen yapıştırmış ve kafamı kafasının yanına koymuştum.

"Böyle iyi mi?" Diyip iyice ağırlığımı vererek gülmüştüm.

"Ah.. Ah... Ölüyorum." Diyerek hızlı ve ani hareketle önünü döndüğünde kanepe ile onun arasında tamamen sıkışarak sininde kalmıştım. Kollarını bana sorarsak kafamı göğsüne koymamı sağlamıştı.

"Böyle iyi mi?" Eli belimden aşağı kaymıştı.

"Harika." Bana tekrar gülümsemişti. Mükemmel his. Elleri saçımda geziyordu ben de göğsünde parmaklarımla daireler çiziyordum.

"Karmen?"

"Hı?" Kalp atışını hemen kulağımın altında atıyor olması hissine kapılmıştım. En güzel melodiden bile daha güzeldi.

"Senin istemediğin bir şey yaşandı mı?"

"Hayır neyseki bana dokunmadı bile. Tamamen sevkiyatla ilgileniyor." Sessizlik olmuştu.

"Bu iyi." Dedi ardından da.

"Evet sadece seninim artık bunu düşünmek zorunda değiliz. Sadece sen ve ben." Beni onayladığında göğsüne bir öpücük bırakarak ayağa kalkmıştım.

Artık gitmem gerekiyordu.

"Şimdi gidiyorum bir sonraki buluşmamız olay yerinde olacak ve sonra bir daha ayrılmayacağız." Ona gülümsemiştim. Aynı karşılığı bana verdiğinde kollarımı boynuna dolamış ve sarılmıştım. Gözlerimi de yumarak Derince kokusunu içime çektim.

"O zaman şimdilik ayrılma zamanı." Demişti bana dudaklarımı dudaklarında birleştirdiğimde elim de boynundan aşağı inmişti.

Bazen son kez sarılırız, son kez öpüşürüz ama bunun asla son olduğunu anlayamayız işte ben de anlamamıştım. Ona onu sevdiğimi bile söylemedim. Ona daha bir sürü şeyi söylemedim...

Bölüm Sonu