Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Şarap

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Elimdeki 2 şarap şişesi ile mafyanın binasının önünde kapıyı tekmeledim. Saniyeler sonra korumalardan biri kapıyı açınca omuzum ile onu ittirip içeri girdim. "Selam."

"Hoşgeldiniz Lora Hanım."

Ona cevap vermeden asansöre ilerledim ve tuşa tıklayarak asansör aynasına yaslandım.

Aşırı sıkılmıştım ve Chuuya ile şarap keyfi yapmaktan daha iyi bir şey olamazdı.

Asansör kata geldiğinde kapı daha tam açılmadan aralıktan dışarı süzüldüm ve ayaklarım ile ritim tutarak Chuuya'nın genelde durduğu odaya doğru ilerlemeye başladım.

Koridordan sağa döndüğümde karşıma Aku'nun çıkması ile durdum. Gülümseyerek selam verir gibi şişe tutan bir elimi havaya kaldırdım. "Aku! N'aber?"

"Ah... Merhaba Lora-san."

"Sana da!"

Başka bir şey demeden yanından geçip yürümeye devam ettim.

Biz mafyadayken Osamu Aku'yu eğitiyordu.

Eğitimi biraz... Kabaydı. Hatta bayağı kaba.

Osamu psikolojisi iyi olmayan biriydi, mafyaya katılınca daha da kötü olmuştu ve o hâliyle bir de birini eğitmeye çalışmıştı.

Psikolojik açıdan Osamu'dan daha iyiydim. Bu yüzden Aku'ya her zaman daha iyi davranmaya çalışmıştım.

Her neyse, mafyadaki bir eğitimi gül gibi bekleyemezdik.

Chuuya'nın odasının önüne geldiğimde diğer şişeyi de elime almaya çalıştım. Ama birkaç saniye daha öyle durursa düşeceğini tahmin edebiliyordum.

O düşmeden hızlıca kapıyı açmaya çalıştım. Ben açamadan başkası kapıyı açtı, o an dengem bozuldu ve şişelerden biri tam elimden tutarken sargılı eller şişeyi tuttu.

"Dikkatli olmalısın, Lora."

"Osamu?"

Şişeyi boşverip odanın içine göz gezdirdim. "Chuuya nerede?"

"Bilmem."

Elindeki şişeyi alıp gözlerimi ona çevirdim. "Sen neden buradasın?"

Omuz silkti, "Hiç."

"Hayret... Aku burada olduğunu belli etmemişti."

Normalde Osamu buradaysa Aku'nun hareketlerinden çok açık bir şekilde belli olurdu.

"Ee?"

"Ne, ee?"

"Chuuya yok diye şarabı içmeyecek misin? Ayıp olur..." Cümlesini bitirdiği an elimdeki bir şarap şişesini aldı ve tekrardan odaya girdi.

Kaşlarımı çatıp ben de ardından odaya girdim. "O şişe Chuuya'nın, en sevdiği şarap bu-"

Kapıyı kapatıp arkamı döndüğümde çoktan kapağı açmış ve içmeye başladığını gördüm.

"Hay orospu çocuğu..."

Gülümseyerek şişeyi dudaklarının arasından ayırdı. "Beni çok seviyorsun."

"Aynen, o yüzden her seferinde ana avrat sövüyorum."

Karşı koltuğa geçtim ve şişeyi açıp masaya ayaklarımı uzattım.

"Ee, söyle."

"Neyi söyleyeyim?"

"Neden buradasın?"

"Dedim ya, öylesine."

"Yeme beni Osamu. 2 gündür tanıştığın biri mi sanıyorsun beni? Bir sebep olmadan buraya adımını atmazsın. Ne planlıyorsun yine?"

Hafifçe gülümseyerek başını iki yana salladı, "Bazen beni bu kadar iyi tanıman çok sinirlerimi bozuyor."

"Benim de seni tanımam sinirlerimi bozuyor. Söyle hadi."

"Ajansla ilgili birkaç sorun vardı. Onu konuşmaya gelmiştim sadece. Gelmişken Chuuya'yı da göreyim dedim ama yoktu."

"Hm." anlar gibi başımı sallayarak şarabımı içmeye devam ettim.