Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Gece sohbeti

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Geniş yatağıma uzandıktan sadece birkaç dakika sonra odamın kapısı yavaşça açıldı.

Osamu sessizce içeri girdi ve kapıyı da arkasından kapattı.

Ona bakmıyor, gözlerimi tavandan ayırmıyordum.

Eskiden de burada kaldığı zamanlar olduğu için ona giyecek rahat bir şeyler de verebilmiştim.

Yatağın sol tarafında ağırlık oluştu. O da yanıma oturmuştu.

"Salonda yatacaktın."

"Salonda yatmak istemedim."

"Normalde hep salonda yatardın."

"Çünkü burada yatmama izin vermezdin."

"Şu an izin verdiğimi nereden çıkardın?"

"Vermeseydin çoktan odadan kovulmuştum."

Solda döndüm ve başımı elimin altına aldım. Karanlık odayı sadece pencereden gelen loş ışık aydınlatıyordu.

Osamu'da gözlerini yavaşça bana çevirdi, ışık sayesinde gözleri daha belirgindi.

Onun gözlerine bakmak rahatlatıyor.

Kes sesini.

"Neden odamda uyumak istiyorsun?"

"Çünkü daha rahat."

"Yatağım mı?"

"Hayır, odan rahat. Ama evet, yatağın da daha rahat."

"Oda nasıl rahat olabilir?"

"Nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Sadece rahat."

Güldüm, "Vay be... Dazai Osamu ilk kez bir şeyi nasıl anlatacağını bilmiyor."

Yaklaşık 15 saniye boyunca gözlerime baktı. En sonunda kısık çıkan sesiyle mırıldandı. "Nasıl anlatacağımı bilmediğim başka şeyler de var."

"Neler?"

"Nasıl anlatacağımı bilmediğim için anlatamam."

"Ah, mantıklı."

Arkasındaki yastığı düzeltti ve o da yatağa tamamen uzandı. Gözlerini tavana dikti.

"Hiç mafyaya geri dönmeyi düşündün mü?"

Bir anda tüm enerjim ve mutluluğum gitti.

Neden bunu soruyordu?

Mafyaya mı dönmek istiyordu?

Hayır, olamazdı.

Odasaku'nun son isteği Osamu'nun iyi tarafta olmasıydı. Ve Osamu bundan vazgeçmezdi.

"Neden bunu soruyorsun?"

"Cevap versene."

"Hayır."

"Neden mafyadan ayrıldın?"

Bu konuşma neden Mori ile yaptığım konuşmaya çok benziyordu?

Evet, Osamu çok zekiydi ama kesinlikle bizi o zaman dinleyemezdi. Ve Mori'de kesinlikle ona bunları söylememişti. Emindim.

Şansa olmalıydı.

"Yıllar sonra bu soru ne alaka?"

"Cevapla."

"Artık orada durmak istemiyordum."

"Ama neden?"

"Nedeni yok."

"Nedeni olmadan bir şey yapmazsın."

Neden...

Nedeni neydi?

Osamu'ydu.

Bunu ona söyleyemezdim. Kendim bile kabullenemiyordum.

"Oraya ait hissetmiyordum."

"Orada eğleniyordun."

"Acı çekiyorduk."

"Acıyı çocukken çekiyorduk. Büyüyünce eğlenmeye başlamıştın."

"Saat gecenin 2'si. Yatakta uzanmış yıllar önce ayrıldığım mafyadan neden ayrıldığımı mı tartışacağız?"

Kafasını bana çevirdi. "Başka ne yapmak istersin? Sevişmek?"

"Hayır, kalsın."

"Bence çok sexi bir adamım."

"Egondan nefret ediyorum."

"Benden nefret etmiyorsun."

"Ediyorum."

"Etmiyorsun."

"Ediyorum."

"Benden nefret etsen sigara tenime değdiği için telaş yapmaz, tedavi için evine getirmez, benimle aynı yatakta uzanmaz, benim evimde kalmazdın. Ve ayrıca benimle 1 saniye bile konuşmazdın."

Kafamı ona çevirdim, hâlâ bana bakıyordu. "Senden nefret ediyorum."

"Beni seviyorsun. Hayatındaki tek kişiyim."

"Hayatımdaki tek kişi olman seni sevdiğim anlamına gelmez."

Bir anda kendisini kaydırarak bana yaklaştı ve eliyle kafasını tutarken gülümsedi. "Hayatındaki tek kişiyim. Değer verdiğin de tek kişi oluyorum. Beni seviyorsun. Beni çok seviyorsun."

Gözlerimi kısarak yüzümü yüzüne yaklaştırdım. "Ne yapıyorsun? Beni manipüle etmeye falan mı çalışıyorsun?"

Gözleri dudaklarıma kaydı ama bir şey demedim.

Yaklaşık 10 saniye sonra dudağını araladı ve fısıldayarak konuşmaya başladı. "Manipüle etmiyorum. Manipüle etmek için çok zekisin. Sadece doğruları söylüyorum."

Sıcak nefesi dudaklarıma çarpınca bir anlığına irkildim.

O an bu kadar yakın olduğumuzu fark ettim. Aramızdaki mesafe aynı olsa bile şu an daha da yakınmışız gibi hissediyordum.

Nefes alamadığımı hissedince elimle göğüsüne bastırarak onu ittirdim. "Uyu."

Yerinde biraz kıpırdanarak rahat bir pozisyon aldı, "İyi geceler, Lora."

"İyi geceler, Osamu."