Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Eve gel

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Terler içinde gözlerimi araladım. Her yeri bulanık görüyordum. Başım dönüyordu.

Yatağımın hemen yanında olan komodindeki bardağımı alıp birkaç yudum su içtim ve duvara tutunarak ayağa kalktım.

Lavaboya gidip yüzümü birkaç kez soğuk suyla yıkadım. Ellerimi musluğun kenarlarına koyup aynada kendime baktım.

Göz altlarım morarmış, gözlerim kızarmıştı.

Tanrım... Hasta mı olmuştum ben?

Başım çok kötü ağrıyordu, dişlerimi sıkarak banyodan çıkıp salona ilerledim ve ateş ölçeri bulup ateşime baktım.

"39 mu?"

Hay sikeyim...

Ecza dolabına ilerledim ve en güçlü ağrı kesiciyi ağzıma atıp koca bir bardak su içtim. Daha sonra tekrar yatağıma döndüm.

~~~~~~~~~~~~~~~

Siktiğimin ağrı kesicisi... Ağrıyı azaltmak yerine çoğaltmıştı resmen.

Ağzımı tutarak banyoya koştum ve içimdeki her şeyi boşalttıktan sonra cebimden telefonu çıkardım.

Aramalar kısmına girip onun ismine baktım.

"Hay sikeyim... Daha geçen hafta hasta olduğumda onu çağırmayacağımı söylemiştim."

Telefonu fayansa bıraktım. Gözlerimi kapatıp kafamı duvara yasladım.

Onu yanımda istiyordum.

Fısıldayarak birkaç küfür mırıldandım telefonu tekrardan elime aldım ve onun ismine tıkladım.

Telefon çalmaya başladı.

3. çalışta telefon açıldı. "Alo?"

"Eve gel."

"İşim var, ne oldu?"

"Başım ağrıyor."

"Ah, hastayken beni çağırmayacağını sanıyordum."

"Hay sokayım çağırıyorum işte gel şuraya!"

Yaklaşık 10 saniyelik sessizlik oldu.

"Gerçekten bana sokmayı istiyor gibisin."

Başka bir şey demeden telefonu yüzüme kapadı. Kaşlarımı çatarak telefona baktım.

Geliyordu... Değil mi?

Hadi ama, o Osamu'ydu. Beni asla yalnız bırakmazdı.

Lavaboya tutunup ayağa kalktım ve karşıdaki odama ilerledim. Telefonu komodine bırakıp kendimi yatağa fırlatıp tekrar gözlerimi kapadım.

~~~~~~~~~~~~~~~

Saçlarımda hissettiğim yumuşak dokunuşlar ile içimde büyük bir rahatlama hissettim.

Gelmişti.

"Sana yağmurun altında o kadar uzun süre durmamamız gerektiğini söylemiştim..."

Gözlerimi aralayıp yatağımın kenarında oturmuş bana bakan Osamu'ya baktım.

"Ateşin 39, gerçekten kendine dikkat etsen ölür müsün?"

Gülümseyerek yanağımı eline yaklaştırdım, "Üzgünüm."

Elinin tersi ile yavaşça yanağımı okşamaya başladı.

Birkaç saniye sonra ayağa kalkıp içeri gitti, geri geldiğinde elinde bir kap dolusu su ve bez vardı.

Yine yanıma oturdu ve bezi ıslatıp alnıma koydu.

"Yağmuru sevdiğini anlıyorum, ama her yağmur yağdığında altında saatlerce duramayız..."

Dün yağmur yağdığı için onu da zorlayarak saatlerce yağmurun altında durmuştum.

"Sen iyisin en azından."

"Kolay kolay hasta olmam, biliyorsun."

"Ben ise kolay olurum."

Gülümseyerek saçlarımı okşamaya başladı, "Birbirimize çok zıtız."

Dudaklarımı büzdüm, "Zıt kutuplar birbirini çekermiş."

Ufak bir kahkaha attı, "Hasta hâlinde bile böyle davranmayı başarabiliyorsun, helal olsun."

"Ne işin vardı?"

"Hiç, ajansın aradığı biri vardı. Kunikida ile o kişiyi arıyorduk."

"Kunikida gelmene izin verdi mi?"

"İlk başta yanına gelmem gerektiğini söylediğimde kızdı ama hasta olduğunu öğrenince izin verdi."

"Adamın dibi."

"Hadi be, ben de öyleyim."