Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Çorba

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Uykumdan uyandığımda gözlerimi açmamıştım. Osamu saçlarımı okşuyordu, kolları bedenimi sarmıştı.

Yataktaydık ama sanırım onun kucağındaydım.

Gözlerimi aralayıp başımı hafif sola çevirdim. Düşündüğüm gibi yatakta, Osamu'nun kucağındaydım.

Önüme düşen saçlarımı eliyle yavaşça geriye ittirdi. "Ateşin düştü."

Sesi çok masum geliyordu.

O kadar tatlı duruyordu ki onu ciddi anlamda ısırmak istiyordum.

Ya da poposuna şaplak atmak.

"Aç mısın? Chuuya'ya söyledim, çorba getirip gitti."

"Ne? Chuuya mı geldi?"

"Seni evde tek bırakmak istemedim. Fazla iyi yemek yapamadığımı biliyorsun."

Güldü, "Hatta yapabildiğim tek şey krep."

Gülümseyerek başımı önüme çevirdim ve sırtımı göğüsüne daha çok yasladım. "Teşekkür ettin mi ona?"

"Hayır, çorbayı alınca kapıyı açıp gitmesini bekledim."

"Umarım şakadır yoksa gerçekten gölgeden bir gökdelen yapıp götüne sokacağım."

"Şaka... Ama teşekkür de etmedim. Bir şey demedim, o da zaten bir şey demedi. Bırakıp gitti. Sadece nasıl olduğunu sordu. Ben de ateşinin yavaş yavaş düştüğünü söyledim."

Birkaç saniyelik sessizlik oldu. "Bana ne dedi biliyor musun?"

"Ne dedi?"

"Seni yatakta çok zorladığım için ateşin çıkmış."

"NE?" halsiz halimle büyük bir kahkaha patlattığımda Osamu'ya döndüm. Gülmek yerine çok ciddi duruyordu.

"Cidden öyle değil, değil mi? Yağmurdan dolayı hasta oldun."

"Osamu? Sen mal mısın?" gülmekten yaşaran gözlerimi sildim. "Neden seviştiğimiz için böyle olayım? Dün akşam yağmurda kaldığım için oldu."

"Ah, iyi."

Ayaklarımı yataktan sarkıtıp ayağa kalktım.

"Nereye?"

"Mutfağa gidip bana çorba koy, yüzümü yıkayıp geleceğim."

Ayağa kalktı ve saçıma belli belirsiz bir öpücük kondurup mutfağa yöneldi. Ben de önce lavaboya gidip oradan da mutfağa gittim.

Çorbayı bir kâseye doldurmuş ve sandalyeye oturmuştu.

Ona yaklaşınca yanındaki sandalyeyi çekti ve sandalyeye oturdum.

Kaşığı çorbaya daldırıp bana uzatınca ona baktım, "Kendim içebilirim."

"Bırak da sevgilime hastayken çorba içireyim."

Gülümseyerek ağzımı açtım ve kaşığı ağzıma koydu.

Dakikalar boyu ciddiyetle bana çorba içirdi ve en sonunda kaşığı boş kâseye bıraktı.

"Tadı nasıldı?"

"Sevdiğim restorandan almış."

"Güzel..."

Ayağa kalkarak kâseyi lavabonun içine koydu.

Daha sonra salondaki koltuklara gittik. Sırtını arkasındaki yastığa yaslayıp bacaklarını boylu boyunca uzatıp araladı.

Bacak arasında oluşturduğu boşluğa birkaç kez vurunca oraya oturmamı istediğini anlayıp oraya oturdum.

Oturduğum gibi kolları ile beni sardı ve kendisine yasladı.

"Bugün çok sarılıyorsun. Bana bu kadar nazik davranman için hasta mı olmam gerek?"

"Ne? Ben sana hep nazik davranıyorum."

"Hep mi?"

"Asıl sen bana nazik davranmıyorsun. Her gün götüme bir şey sokmaktan bahsediyorsun."

"Ama ciddi değilim."

"Götümü açsam bulduğun her şeyi sokarsın."

"Evet ama sonuç olarak açmıyorsun."

"Gerçekten, seni götüme asla yaklaştırmayacağım."

"Bak, popolar kutsal şeyler. Gerçekten."

"Lütfen bana popo fetişinden bahsetme."

"Ne? Senin sargı fetişinden mi bahsedelim yani?"

"Sargılara laf ettirmem. Mükemmel şeyler."

"Evet ama popolar da güzel."

"Popo demeyi keser misin artık?"

"Hayır."

"Kes."

"Popo."