Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Şizofren?

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Suyu bol içmeyi unutmayın, havalar çok sıcak

"Sen de eskiden sargı kullanmıştın. Benden özenerek yapmıştın."

"Senden özenerek yapmamıştım aptal herif. Yara izlerimi kapatmıştım."

"Sargılarımın her zaman hoş olduğunu düşündün."

Omuz silktim, "Evet, çünkü öyleler."

Güldü, "Dürüst olmanı seviyorum."

Bardağımı masaya bırakarak ayağa kalktım. Saat sabah 10 olmuştu. Daha fazla burada kalasım yoktu.

"Gidiyor musun?"

"Evet."

Eşyalarımı alıp kapıya doğru ilerledim. "Yine beklerim."

Ayakkabımı giyerken mırıldandım, "Kafama eserse geliyorum, biliyorsun."

"Biliyorum."

Kapıyı açtığımda hafifçe gülümsedim ve ardımdan kapatarak binadan çıktım.

Gidecek bir yerim yoktu.

Bir işim olmadığı için yapacak bir şeyim olmuyordu.

Sigaramı yakıp ara sokaklardan birine girdiğim sırada biri ile çarpıştım.

Bir adım geri gidip çarpıştığım kişiye baktım. Genç duruyordu. 18-19 yaşında gibiydi. Gri saçları vardı.

Gözleri biraz garipti. Mor ve sarıydı, renkler birleşiyordı. Karışım gibiydi.

Saçları ise... Gerçekten garipti.

Onu baştan aşağı inceledikten sonra tekrar gözlerine baktım. Bir anda eğildi. "Özür dilerim!"

"Ha?"

"Size çarpmak istememiştim!"

Evet, zaten neden bana çarpmak isteseydi ki?

"Peki."

Tekrar doğruldu, ama yanımdan geçip gitmiyordu.

İş garipleşmeye başlayınca sigaramı tekrar dudaklarımın arasına bıraktım ve yanından geçip gittim.

Bu aralar garip garip insanlar karşıma çıkıyordu.

~~~~~~~~~~~~~~~

Saat 9'u geçiyordu. Sokaklarda sigaram ile sessizce yürürken duyduğum çığlık ile adım atmayı kestim ve başımı önünde durduğum sokağa çevirdim.

Sokakta metrelerce aralıklarla sokak lambaları vardı. Birkaçı yanıyor, birkaçı yanmıyor, birkaçı ise yanıp yanıp sönüyordu.

Sigaramı söndürdüm ve yavaş adımlarla sokağa girdim. Etrafa bakarak yürürken benden metrelerce ileride bir gölge gördüm.

Adımlarımı daha dikkatli atarken gölgeyi kontrolüm altıma almış, tetikte bekliyordum.

Tam gölgenin olduğu sokağın başına geldiğimde bir anda biri koşarak sokaktan çıktı ve bana çarptı.

Bugün neden herkes bana çarpıyordu?

"Hey-"

Çocuk korku dolu yüzünü bana döndüğünde sabahki çocuk olduğunu fark ettim.

"K-kaplan!"

"Ne?"

"Kaplan orada! Kaçın!"

Başka bir şey demeden benim geldiğim yöne koşarak uzaklaştı.

Birkaç saniye daha arkasından baktım ve kaşlarımı çatarak önümdeki sokağa baktım. Hiçbir şey yoktu.

Tekrar çocuğun kaçtığı yöne baktım, "Şizofren falan mı acaba?"

Telefonumun çalması ile cebimden telefonumu çıkardım. Osamu arıyordu.

Açıp kulağıma dayadım. "Ne var?"

"Ne yapıyorsun?"

"Şizofren bir çocuk yanımdan kaçarak uzaklaştı. Onu düşünüyorum."

"Belki seni canavar sanmıştır."

"Ha-ha-ha, çok komik. Göt herif seni."

"Bana gelsene."

"Neden, özledin mi?"

"Özledim dersem gelir misin?"

"Cevabın umrumda değil, canım isterse gelirim."

"Peki, gel o zaman."

Bir şey demeden telefonu yüzüne kapadım ve geri cebime koydum.

Geldiğim yöne dönerek Osamu'nun evine doğru ilerlemeye başladım.