Dazai x Reader (Bsd x Reader)

Ek bölüm 1

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

9 yıl sonra:

"Anne! Mori amcanın işine girebilir miyim?"

Şok içinde Yoshio'ya döndüm, "Ne dedin sen?"

"Mori amcam onunla çalışabileceğimi söyledi!"

"Mori amcanı dinleme. Ayrıca sen ne zaman onu gördün?"

"Chuuya amcam götürdü!"

"Nereye?"

Lütfen mafya demesin, lütfen mafya demesin...

"O gittikleri havalı bina var ya! Havalı insanların olduğu! Oraya!"

Gülümsemeye çalışarak eğildim ve Yoshio ile aynı hizaya geldim. "Chuuya amcan neden seni oraya götürdü?"

"Ben istedim."

"Sen neden istedin?"

"Havalı bir yer!"

"Yoshio."

Osamu'nun sesi ile ikimiz de ona döndük.

Lütfen çocuğa korkunç şeyler söyleme... Lütfen ona psikopat düşüncelerinden bahsetme.

Gözlerimle resmen Osamu'yu uyarıyordum.

9 yaşında bir çocuğun psikolojisini bozmamamız gerekiyordu.

"Chuuya amcan bir portakal. Sen portakal seviyor musun?

Yoshio başını iki yana salladı.

"Güzel. Mori amcan ise bir doktor. Sen doktorları sever misin?"

Yoshio yine başını iki yana salladı.

Osamu gülümseyerek ellerini iki yana açtı. "O zaman ne yapıyoruz? Chuuya amca ve Mori amca ile yakın olmuyoruz. Özellikle Mori. Anladın mı?"

"Ama Elise ile oyun oynayacaktım..."

"Kyōka ablan ile oyna."

Yoshio bizi onaylayıp odasına gidince iç çekerek koltuğa kendimi attım. Osamu'da hemen yanıma oturarak kolunu omuzuma atıp saçlarımla oynamaya başladı.

"9 yaşında bir çocuğu hangi mantıkla mafyaya çağırır?"

"Biz de o yaşlarda oralardaydık."

Ona döndüm, "Bizim ailemiz yoktu ve iyi bir ortamda değildik. Yoshio çok tatlı ve onu gayet güzel büyütüyoruz."

"Ah, tabii. Büyüyünce mafyaya girerse ne yaparsın acaba?"

"Mafyaya girmesi için bir sebep yok. Ayrıca ajansa girmek isteyeceğine eminim. Karanlık ortamlar görmesini istemiyorum."

"Bizim çocuğumuz ne kadar aydınlık bir ortamda olabilir?"

Sinirle ona döndüm, "Biraz beni motive eder misin?! 9 yıldır çocuğumu sikik heriflerden koruyorum!"

Ciddiyetle yüzüme baktı ve gülmeye başladı. "Bebeğim, sadece şaka yapıyorum."

Yaklaştı ve dudağıma minik bir öpücük kondurarak beni de kendisine çekip koltuğa tamamen uzandı.

Ellerimi göğüsünde birleştirdim ve çenemi göğüsüne dayayarak ona baktım.

"Birazdan söyleyeceğim şey ile götüme bir şey sokma ihtimalin yüzde kaç?"

"100"

"Peki, buradan mükemmel yatak odasına gidip orada yatağa girip müstehcen şeyler yapabilir miyiz?"

Güldüm, "Bu ne? Sevişmek istiyorum demenin kibar hâli mi?"

"Yani, belki böyle dersem götüme bir şey solmazsın diye düşündüm."

Gülmeye devam ederken elimi onun altına geçirip poposunu sıktım. "Popon çok güzel."

"Beni değil de popomu sevdiğini düşünüyorum."

"Hadi ama, abartma."

"Geçen gece uyuyacağın zaman bile popon güzel dedin. Beni gerçekten korkutuyorsun. Umarım Yoshio'da popo fetişi olmaz."

"Onun sana benzeyeceğini düşünüyorum."

"Ben neden babama benzeyecekmişim?"

Yoshio'nun sesi ile başımı kaldırıp ona baktım. Koltuğun tam karşısında bize bakıyordu.

"Anne, fetiş ne demek? Popo fetişin mi var? Hastalık mı bu? Hasta mısın?"

"Ne? Hayır, hayır öyle değil."

Osamu gülmemek için dudaklarını ısırırken hızlıca koltuktan kalkıp Yoshio'ya ilerledim.

"Baban salakça bir şaka yaptı o kadar. Bunu aklından sil, tamam mı?"

Bir süre bana baktı ve başını salladı. "Tamam!"