THE DARE TO THE CEO

TSC 32 - THEY KNEW IT

CHAPTER 32

--

Liam's POV

"Jisoo???" Mahinang bulong ko ng makita naming gumagalaw galaw ang mga daliri nito sa kamay.

"Tignan mo nga kung gising na yan?!" Utos sa akin ni Seulgi habang tinutulak ako nito papunta kay Jisoo.

We're both standing here at the back of the door at nagkakapaan sino unang titingin kay Jisoo at para kaming dalawang sira ulo na nagsisiksikan at nagtutulakan dahil sa sobrang takot.

"Hindi kaya namamalik mata lang tayo? O hindi kaya, hindi naman talaga siya yun?" Saad ko rito at mas lalong sumiksik sa likod ko si Seulgi.

Ng biglang ...

"WHAT THE FUCK?!" Sigaw ko sa loob ng kwarto ni Jisoo when someone knocked at the door so freaking loud.

"NAGULAT AKO SAYO, LIAM! ANO BA YAN!!" Seulgi yelled at me after i've being flinched to someone who knocked on the door.

"Baliw, tignan mo nga kasi sino yung kumatok! Hayyy!! Ano ba!" Utos ko kay Seulgi at tinulak ko pa ito papunta sa pintuan and we've all found out na si Jeongyeon pala ang kumakatok kasama ng ibang nurses. He needs to check Jisoo's condition right now since nag out na si Mino na personal doctor talaga ni Jisoo ever since.

"What the heck happened to the both of you?!" Tanong nito agad ng buksan ni Seulgi ang pintuan when he both saw us at the back of the door.

"Si, si Jisoo kanina, kasi. Gumalaw eh." Saad ko rito sabay turo kay Jisoo and he just chuckled. The two other nurses also laughed when they saw us hiding at the backdoor.

"You've thinking too much. Natural yang minsan nagalaw siya  because of his reflexes. Calm down." Saad nito at tuluyan ng pumasok sa kwarto ni Jisoo habang kasama ang dalawang nurses habang dala dala lahat ng kailangan nila for Jisoo.

"Umayos na kayo diyan, umupo na kayo don. Nandito na kami. Ang lalaki nyong duwag. Hahaha!" Pang-aasar ni Jeongyeon sa amin at tinulak pa ko ni Seulgi papunta sa couch para maupo na.

"Para kayong mga baliw. Sa totoo lang." He added that makes our eyes rolled.

"Eh, kasi naman. Natakot lang naman kami. Masama ba yun? Nakakatakot talaga baka mamaya biglang tumayo yan tapos kainin kami? Ganon?" Sagot ni Seulgi sa kanya habang umuupo sa couch. Ako naman natatawa tawa na kasi oo nga no? Mukha kaming tanga kanina?

"Teka, bakit ganun? I mean, bakit parang umungol si Jisoo kanina? Tsaka parang gumalaw?" Tanong ko kay Jeongyeon habang tinitignan nito ang dextrose ni Jisoo.

"Natural lang yun. Kalma. Malay naman natin, unti unti na siya magising di'ba? Baka panimula lang. Huwag nyo takutin sarili niyo." Sagot nito sa akin at tumango tango lang ako sa kanya.

Nakatingin lang kami kay Jeongyeon habang inaayos nito lahat ng dapat gawin kay Jisoo. Pinunasan din ng ibang nurse ang katawan nito and replaced his dextrose a new one.

--

Seulgi's POV

"That's all. Okay na si Jisoo. Let's wait again for him to wake up. Pero nararamdaman kong malapit na. Nasaan pala yung girls?" Tanong ni Jeongyeon sa amin at tumayo naman si Liam dahil may gagawin daw siya saglit sa mini kitchen.

"Bumalik lang sa restaurant ni Bae, i mean ni Irene. May gagawin lang daw sila saglit, tapos babalik din naman dito. Opening kasi ng resto niya di'ba? Tapos ganito nangyari sa akin? Hehe" Sagot ko rito habang turo turo ang mukha ko at tumango lang ito sa akin.