THE DARE TO THE CEO

TSC 46 - WHO'S CHLOE?

CHAPTER 46

--

Liam's POV

// flashback //

"Mino?" I said when i entered the comfort room here at our company.

"P-paano ka nakapasok rito? Hindi ka naman imbitado di'ba? Paano ka napunta rito?!" Sunod kong tanong sa kanya at naglakad ito papunta sa pintuan ng banyo para i-lock ito.

"Baka nakakalimutan mo kasi yung usapan natin? Masyado ka na atang masaya?" Ngiting saad nito sa akin sabay sandal sa pader ng comfort room.

"No, tanda ko lahat. Marunong ako tumupad sa usapan. Kaya pwede ba, huwag mo muna sirain ang araw ngayon?" Agad na tugon ko rito pero i heard him chuckled.

"How do i know that you will do what i want ha?" - Mino

"Pwede ba, Mino? Can you please trust me on this?" Depensa ko rito.

"Okay, pero once hindi mo tinupad ang pangako mo sa akin na lalayuan mo si Jennie after this day, tandaan mong may ganap pa sa susunod na tatlong araw. Kayang kaya ko sirain ang event ni Jennie para malaman ng buong mundo na ang isang CEO ng sikat na sikat na Manoban's company ay may sakit at tinatago sa inyong laha---."

"Shut up, Mino!" Agad na sigaw ko rito sa loob ng comfort room at akmang sasapakin pa ito.

"Go on! Punch me, Mr. Manoban! Sino ba magmumukhang masama kapag lumabas ako ditong duguan, at ikaw ang huling kasama ko? Ha?" Ngising saad sa akin ni Mino habang hawak hawak ko ang kwelyo nito at nanginginig na ko sa sobrang galit.

Agad kong binitawan ang kwelyo nito at binaba ang kanang kamay kong nakahugis na akmang susuntukin siya. Ngumisi naman ito pabalik sa akin sabay pagpag sa polong suot nito at tumingin sa mga mata ko.

"Be careful Mr. Manoban, public figure ka. Baka bigla kang bumagsak dahil sa ugali mong yan. Anyway, congratulations sa inyo ni Jennie. Pero sa masakit isipin na next time, ako naman ang icocongratulate mo for being with her. Thanks for this day, Liam." Nakakainis na sagot nito sabay labas sa comfort room na kinatatayuan namin.

Ng makalabas ito ay agad ko siyang sinundan at tinawag.

"Mino!!!" Sigaw ko rito at agad naman itong huminto at lumingon sa akin.

"Uhm???" - Mino

Agad ako tumakbo at lumapit sa kanya.

"If ever i do what you wish for, please take care of Jennie for me. Please?" Paki-usap ko rito and he just tapped my right shoulder.

"Kahit hindi mo sabihin, i'm always here for her. I will take care of her." Sagot nito sa akin at inakbayan ako palabas sa hallway kung saang comfort room kami galing.

// end of flashback //

"W-what time it is???" I murmured to nyself when i opened my eyes because i know it's already morning.

I immediately get my phone behind my pillow and as usual, no good morning messages from Jennie because today will be the start of my favor to her.

"8:54 a.m. Thank you, Lord." I said again to myself and sit on my bed. Agad kong nilapag ang phone ko sa gilid ko uli when i remember something kaya agad kong kinuha uli ito to call Bambam.