* 19 *

369 36 0
                                    

ဥယ်ာဥ္ကလူနည္းတဲ့ အပင္ေအာက္ကသစ္တံုးေပၚမွာ အတူထိုင္ရင္း တြဲထားတဲ့လက္ကိုလႊတ္လိုက္ေတာ့ နည္းနည္းေလးနွေမ်ာသြားတယ္။

" သက္သာရဲ႕လား။ "

" အင္း. . . . "

" . . . . ဒါနဲ႔ လ်န္ကအခုအစာစားရင္မအန္ေတာ့ဘူးလား။ "

" အင္း . . အဲ့ဒါက ကိုကို႔ ရဲ႕ေက်းဇူးေပါ့။ "

" ကို? "

အံ့ၾသသြားပံုနဲ႔ မ်က္ခံုးကိုမသိမသာပင့္တင္လိုက္တဲ့ပံုကၾကည့္ေကာင္းလြန္းလို႔ ၿပံဳးမိသြားသည္။ဒါ့ေၾကာင့္သူ႔ပန္းကန္ေတြကိုစိုက္ၾကည့္တာပဲ။

" လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀နွစ္က လူတစ္ေယာက္ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေပးတဲ့သ

က္ရွည္ေခါက္ဆြဲေၾကာင့္ အဆင္ေျပသြားတာ။ၿပီးေတာ့အခု ရွင္းယြဲၿမိဳ႕က တေစၦပြဲေတာ္ေန႔မွာ မီးပံုးလႊတ္တဲ့ဓေလ့ေတာင္ရွိသြားၿပီ။ "

မုရံုဟန္ယြင္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းအစံုကမသိမသာျမင့္တက္သြားရင္း

" ရွင္းယြဲ႕ၿမိဳ႕သားေတြက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ "

" ဟင္. . ၿမိဳ႕သားေတြပဲလား ၿမိဳ႕သခင္ေရာမပါဘူးလား။ "

လေရာင္ေအာက္က အေရာင္ေျပာင္းသြားတဲ့နားဖ်ားေလးေတြကိုျမင္လိုက္ရတာနဲ႔တင္တန္ေနၿပီ။

" ကြၽန္ေတာ္က ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းဘူးလား။ "

" ဒါက . . . . . . . . "

ပိုၿပီးအေရာင္ရင့္သြားတဲ့နား႐ြက္နဲ႔အၾကည့္လႊဲထားတဲ့ မုရံုဟန္ယြင္ဘက္ကိုတျဖည္းျဖည္းကပ္လာတဲ့ ခ်န္လ်န္။အသံမၾကားတာေၾကာင့္မုရံုဟန္ယြင္လွည့္အၾကည့္မွာေတာ့ မ်က္နွာနွစ္ခု အရမ္းကိုနီးကပ္ေနၿပီ။

" လ်န္. . . "

ခ်န္လ်န္ကရုတ္တရက္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး မုရံုဟန္ယြင္ေခါင္းေပၚကိုလက္လွမ္းလိုက္သည္။

" ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ပန္းပြင့္ "

လက္ကိုျဖန္႔ျပလိုက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ပြင့္ဖက္ေတြမေလ်ာ့တဲ့ မက္မြန္ပန္းပြင့္။လက္ကိုျမႇင့္လိုက္ေတာ့ ကိုကို ကေယာင္နနနဲ႔ပန္းပြင့္ကိုယူလိုက္ၿပီး ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေတာ့သည္

Rewriting the History📖  ( Book 1 ) [ Completed ]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora