* 42 *

508 34 3
                                    

" အဲ့ေတာ့ အရင္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြကို အိမ္မက္မက္တယ္ေပါ့။ "

" အင္း "

" အရင္က ကိုယ့္ကိုျပန္ျမင္ရေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရလဲ။ "

" ဘာလို႔ ေသြးခြဲဖို႔လုပ္ခဲ့တာလဲ။ "

ေတာင္သခင္မ်က္နွာေပၚကအၿပံဳး တစ္ခဏစာမ်ွေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေအးစက္စက္အၿပံဳးေတြအသက္ဝင္လာသည္။

" ဘာလို႔ မလုပ္ရမွာလဲ။ ခ်န္လ်န္ေရ.  .  .  မင္းအရင္ကဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာ ျပန္မွတ္မိထားတာမဟုတ္ဘူးလား။ဘာလို႔ျပန္ေမ့သြားရတာလဲ။ "

" ခ်န္ယြိ "

ယပ္ေတာင္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ထဲကေသြးေတြယိုစီးေနၿပီး ၿပံဳးေနတဲ့ျမင္ကြင္းက အခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ေက်ာခ်မ္းစရာ။

" တစ္ေယာက္က ငါခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အသက္ကိုယူဖို႔လုပ္တယ္။တစ္ေယာက္ကေတာ့ ငါ့အသက္ကိုယူတယ္။အဲ့ဓားအစိုက္ခံရတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဘယ္ေလာက္နာတယ္ထင္လဲ။ခနၶာကိုယ္ထဲက အရိုးေတြအကုန္အခ်ိဳးခံရၿပီး တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းအသစ္ျပန္ေပါက္လာသလိုပဲ။ၿပီးေတာ့ ဟယ္ပင္ျပည္ႀကီးတစ္ခုလံုး ကပ္ေဘးစိုက္ၿပီးပ်က္စီးသြားတာကို ၾကည့္ေနရတာ.   .   .  .

ကေလးငိုသံနဲ႔ျပန္နိုးထလာတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အဲ့ကေလးက မင္းဆိုတာသိသိခ်င္း သတ္ဖို႔နည္းလမ္းေပါင္းဘယ္ေလာက္ေတာင္စဥ္းစားမိတယ္လို႔ထင္လဲ။ဒါေပမဲ့ ရယ္စရာေကာင္းတာက မင္းကိုထိလို႔ေတာင္မရဘူး။ေသြးကစကားေျပာတယ္ထင္ပါတယ္၊ ဒီကိုျပန္ေရာက္လာၿပီး ထိလို႔ရတာေတာင္ မသတ္ႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့။နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမင္းနဲ႔အတူေနၿပီးမွ အမုန္းေတြကိုလႊတ္ခ်နိုင္တာ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘာလို႔ဆိုတဲ့စကားကိုမေမးပါနဲ႔။ "

ေနေရာင္ေတြတစ္စတစ္စ အားနည္းလာၿပီး အေမွာင္ထုဝင္ေရာက္လာသည္အထိ နွစ္ဦးလံုးၿငိမ္သက္ေနသည္။

" ပေရာဟိတ္ႀကီးက ဘယ္လိုသိၿပီးလာတာလဲ၊ၿပီးေတာ႔ ကို "

" ဘယ္သူက ဘာ.   .   .   "

တိတ္ဆိတ္ေနမႈကို ခ်န္လ်န္ကေမးခြန္းနဲ႔အဆံုးသတ္ခ်ိန္မွာပဲ ခ်န္ယြိကလည္းျပန္ေမးလာသည္။

Rewriting the History📖  ( Book 1 ) [ Completed ]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora