Μια πλευρά του εαυτού μου φώναζε να πάω να μιλήσω στο Harry αλλά από την άλλη πλευρά δείλιαζα,φοβόμουν να το ρωτήσω τι είπε με το αφεντικό καθώς τους αφήσαμε μόνους του.Ήξεραν όντως τι είχε συμβεί ανάμεσα μας και απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να με διώξουν ή στην χειρότερη περίπτωση να βγάλουν στην φόρα την 'σχέση'μας;Η μια ερώτηση μετά την άλλη ξεχυνόντουσαν κάθε λεπτό όσο καθόμουν έπρεπε να κάνω κάτι να διόρθωνα με κάποιο τρόπο το χάος που δημιούργησα.
Ένιωθα αβοήθητη,μόνη κανένας δεν μπορούσε να με βοηθήσει ούτε η Tanya που έπειτα από την συνάντηση με το αφεντικό την επόμενη μέρα έφυγε χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν ούτε σε εμένα.Ήθελε το χρόνο της και θα της το έδινα γνώριζα πως ένιωθε αυτός ο φόβος που γεννιέται μέσα σου καθώς έχεις δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό.Ο Niall ένιωθε πολλά για την Tanya αλλά κανένας δεν μπορεί να τα βάλει με το αφεντικό ακόμη και εγώ.
Έκλεισα το βιβλίο και κοίταξα γύρω μου σαν χαμένη ψάχνοντας τον.Τον βρήκα να είναι καθισμένος μαζί με τον Zayn ήτανε υπερβολικά κοντά ο ένας στο άλλον μιλώντας σιωπηλά και δισταχτικά.Έσμιξα τα φρύδια γεμάτη απορία τι να έλεγαν άραγε;Αναρωτήθηκα και σηκώθηκα δισταχτικά από την θέση μου η καρέκλα έτρισε στο πάτωμα προκαλώντας έναν ανατριχιαστικό θόρυβο έβρισα από μέσα μου καθώς τα αγόρια στράφηκαν να με κοιτάξουν.Τους χάρισα ένα ψεύτικο χαμόγελο και κινήθηκα να φύγω όταν η φωνή του Harry έκανε να αναπηδήσει από χαρά στο άκουσμα του ονόματος μου.
"Stella"τον είδα που ερχότανε κοντά μου κοιτώντας με βαθιά στα μάτια,αυτά τα πράσινα μάτια που σε βύθιζαν στο πάτο της γλυκιάς καταστροφής ενώ ξέρεις πως είναι λάθος θέλεις να παραμείνεις ώστε να το ζήσεις ως την τελευταία στιγμή.
"Μπορούμε να μιλήσουμε;"με ρώτησε ενώ στάθηκε μπροστά μου.Ο Harry μου ζητούσε να μιλήσουμε;Πάντα όταν ήθελε να μιλήσουμε το απαιτούσε τι άλλαξε τώρα;
"Για ποίο θέμα;"τον ρώτησα και εγώ.Αμέσως τα χείλη τους ανασηκώθηκαν σχηματίζοντας ένα πονηρό χαμόγελο.
"Εγώ σε ρώτησα πρώτος"δάγκωσα το κάτω χείλος μου και του ένευσα θετικά.
"Έλα σε μία ώρα στο δωμάτιο μου"είπε και έφυγε.Γύρισα να τον κοιτάξω σαν να κατάλαβε το επίμονο βλέμμα μου έστρεψε το κεφάλι του και τότε το κορμί μου ζωντάνεψε το γνώριζα εκείνο το βλέμμα.Τα σμαραγδένιο χρώμα του είχε σκοτεινιάσει στέλνοντας την απάντηση για το 'θέμα'.
YOU ARE READING
Untouched // New Life
Fanfiction"Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι, αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου" Βιβλίο: 1 απο 3 © 2014/15 - DON'T COPY THE STORY.
