"Harry,περίμενε"αναφώνησα απελπισμένα προσπαθώντας να τον προλάβω.Τα βήματα τος άρχιζαν να αυξάνονται,το ένα βήμα του ήτανε δέκα δικά μου.Προσπάθησα να τον προφτάσω να μην μπει στο τζιπ ,δεν ήθελα να φύγει αυτό θα ήτανε και οριστικό.Το λάθος που έκανα να εκφράσω τα συναισθήματα μου μέσα από το τραγούδι ήτανε ένα μεγάλο λάθος.Ο Harry ποτέ δεν πρόκειται να νιώσει κάτι για εμένα δεν ξέρω τι ήτανε αυτό που τον εμπόδιζε,δεν ξέρω αν εγώ η ίδια ένιωθα ότι τα συναισθήματα μου θα φθείρονται στον χρόνο.Αν στο μέλλον θα καταλήξω να τον μισώ.Σχεδόν τον είχα φτάσει άπλωσα το χέρι μου και η παλάμη μου έκλεισε γύρω από το χέρι του.Τον έστρεψα προς το μέρος μου τα πράσινα μάτια του έβγαζαν ένα άγνωστο συναίσθημα που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.
Τα χείλη του είχανε σχηματιστεί σε μια λεπτή γραμμή ενώ μπορούσα να διακρίνω πως είχε σφιγμένα τα χέρια του σε γροθιές.Έβαλα τα χέρια μου στο στήθος και χαμήλωσα το βλέμμα μου.
"Τι σκατά έκανες;"μου φώναξε μέσα στο χώρο του ιδιωτικού πάρκινγκ,η φωνή του ήχησε μέσα στον χώρο σπάζοντας με,λυγίζοντας με χωρίς να υπολογίσει πως μέσα στην νεκρή καρδιά μου άρχιζα να αισθάνομαι.
"Σε παρακαλώ-"προσπάθησα να του εξηγήσω αλλά η φωνή μου πνίγηκε μέσα στο ίδιο μου το σώμα.
"Ποτέ δεν σου υποσχέθηκα σχέση"μου εξομολογήθηκε και αμέσως σήκωσα τα βουρκωμένα μάτια μου επάνω του.Το πρόσωπο του παρέμεινε μια μάσκα κενή .
"Το ξέρω αλλά πίστευα πως είχε κάτι αλλάξει ανάμεσα μας"τα δάκρυα μου κύλισαν τα φλογισμένα μάγουλα μου,η καρδιά μου σταδιακά έχανε τους χτύπους της.
"Δεν άλλαξε τίποτα απλά πηδηχτήκαμε το ήθελες και το ήθελα.Τέλος!"είπε μια προς μια τις λέξεις κάνοντας την καρδιά μου να ραγίζει σε κάθε σημείο της.Κάθε σημείο που ίδιος είχε χτίσει από το πρώτο κοίταγμα μας.Δεν μπορούσα να συνηδειτοποιήσω ότι τα έλεγε αυτά.
"Χθες μου είπες ότι σου έλειπα ήτανε ψέμα και αυτό"του φώναξα γεμάτη δάκρυα στα μάτια μου.Το κορμί μου μετατράπηκε σε ένα άδειο κουφάρι όπως τότε με τον θάνατο του Gregg.
"Το είπα μονάχα για να σε πηδήξω"διέκρινα ένα ειρωνικό χαμόγελο και αμέσως βημάτισε προς το τζιπ που τον περίμενε.Στάθηκα να σκεφτώ τα λόγια του,με τα δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλα μου το σώμα μου άδειο από κάθε συναίσθημα.Είμαι τόση ηλίθια που πίστεψα ότι μπορεί να ένιωθε κάτι.Έστω και ένα μικρό συναίσθημα θα άλλαζε τα πάντα.Παρέμεινα για αρκετά δευτερόλεπτα περιμένοντας τον,θα ερχότανε σωστά;Θα ερχότανε και με κάποιο τρόπο θα προσπαθούσαμε να είμαστε μαζί να γνωριστούμε ακόμα και από την αρχή.Να κάνουμε μια νέα αρχή.Αυτό δεν έγινε ποτέ όμως δεν γύρισε πίσω να ζητήσει συγνώμη.Μια συγνώμη που θα άλλαζε τα πάντα.
[...]
Έβαλα το τελευταίο ρούχο μέσα στην βαλίτσα και την έκλεισα.Κοίταξα το δωμάτιο γύρω μου και βημάτισα προς το παράθυρο κοιτώντας έξω τα φώτα της πόλης.Είχαμε να μιλήσουμε τρεις μέρες καμία λέξη,κανένα κοίταγμα γεμάτο ειρωνεία ή πόθου.Με κοίταζε χωρίς κανένα συναίσθημα.Ένιωθα την καρδιά μου να βουλιάζει σε μια άβυσσο προσπαθώντας να επιβιώσει από όλο αυτόν τον πόνο.Οι αναμνήσεις με τον Gregg ήτανε το μόνο που μπορούσα να ξεχαστώ όσο και να τον αγαπούσα ήξερα ότι δεν θα ερχότανε ποτέ.
Είχε φύγει από την ζωή μου,ο θάνατος του με είχε τσακίσει έπειτα από ένα χρόνο ήμουν ξανά στην ίδια περίπου κατάσταση.Ο Harry ήτανε κάτι το διαφορετικό από τον Gregg.Δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι.Άκουσα τον ήχο του κινητού μου αναστέναξα βαριά και βημάτισα προς το γραφείο.Κοίταξα την κλήση και είδα το όνομα της Tanya.Απέφευγα να της μιλήσω μου ακόμη και ο Niall με ανάγκασε να της στείλω τουλάχιστον ένα μήνυμα πως έστω καλά.
Δεν είχα την δύναμη της μιλήσω έστω και μια λέξη να έλεγα θα ράγιζα.Κοίταξα την οθόνη η κλήση σταμάτησα αλλά έπειτα από μερικά δεύτερα ξανά πήρε.Έπρεπε να της μιλήσω.
Πάτησα το πλήκτρο απάντησης και έφερα το κινητό κοντά στο αυτί μου.
"Επιτέλους"την άκουσα να φωνάζει.
"Γεια"προσπάθησα να συγκρατήσω το κύμα από τα δάκρυα.
"Γεια,μόνο αυτό έχεις να πεις σε έπαιρνα πεντακόσια τηλέφωνα και το μόνο που έκανες ήτανε να στείλεις ένα γαμημένο "καλά είμαι" "Τα δάκρυα μου κύλισα στο μάγουλα μου έφερα κοντά στα χείλη μου το μανίκι της ζακέτας μου.
"Tanya εγώ δεν είχα σκοπό να σε ανησυχήσω αλλά-"η φωνή μου ράγισε το τέλος και άφησα το αναφιλητό να βγει μέσα από τα χείλη μου.Άκουσα από την άλλη γραμμή την ανάσα της.
"Stella τι έγινε;"με ρώτησε τρομαγμένη.Ένιωσα το σώμα μου να καταρρέει κρατήθηκα από το γραφείο για να μην πέσω.
"Ο Harry"της είπα μονάχα και με δυσκολία προσπάθησα να βρω την δύναμη να της μιλήσω.Να της πω τι έχει γίνει και πως με κάποιο τρόπο έπρεπε να παλέψω σε αυτόν τον ένα χρόνο να μην πέσω στα ίδια μου τα συναισθήματα.Γιατί ήτανε η παγίδα που δημιούργησα εγώ η ίδια.
__________________
Νέο κεφάλαιο!Αν σας αρέσει σχολιάστε και ψιφήστε.Many kisses<3
ESTÁS LEYENDO
Untouched // New Life
Fanfiction"Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι, αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου" Βιβλίο: 1 απο 3 © 2014/15 - DON'T COPY THE STORY.
