Untouched // New Life

[22]

 Πως μπορείς να αγαπάς κάποιον και ταυτόχρονα να έχεις χάσει αυτόν που έχεις αγαπήσει;Πως γίνεται να αγαπάς κάποιον και εκείνος να μην ανταποκρίνεται στα συναισθήματα σου,να μην έχεις την δυνατότητα να τον αγκαλιάσεις και να τον έχεις κοντά σου;Η απόσταση σας χωρίζει,όχι απόσταση χιλιομέτρων αλλά απόσταση εγωιστική,αδιαφορεί και εσύ προσπαθείς,προσπαθείς να μην πέσεις ξανά στο κενό αλλά να βγεις ξανά στην επιφάνεια.

Έπειτα από τον θάνατο λένε έρχεται η απέραντη μοναξιά και η θλίψη.Το βίωσα,βίωσα τον πόνο της απώλειας του σκεπτόμενη πως από εδώ και πέρα πρέπει να προχωρήσω την ζωή μου χωρίς εκείνον.Πως θα βρω όμως την δύναμη να το κάνω,πως θα ανακτήσω τις δυνάμεις μου ξανά έπειτα από το θάνατο του κλείστηκα στον εαυτό μου.Ένα χρόνο μετά η πληγή παρόλο νωπή και ανοιχτή πήρα την απόφαση να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ.Μέχρι που όλα άλλαξαν,εμφανίστηκαν εκείνα τα σμαραγδένια μάτια να σε κοιτούν γεμάτα πόθο σαν να νιώθεις πως μπορούν και διαβάζουν την ψυχή σου.

  Η παρουσία του στην ζωή μου άλλαξε,δέχτηκα μια ευκαιρία να αλλάξω παραστάσεις να αφήσω πίσω το Λονδίνο την πόλη που αγαπώ και να γυρίσω όλο τον κόσμο μαζί του.Με έναν όρο όμως που δεν μου επέτρεπε να έρθω κοντά του.Εκείνος ο όρος με στοίχειωνε όπως και το φλογισμένο βλέμμα του.Εκείνη την νύχτα όμως παραδώθηκα σε εκείνον χωρίς να υπολογίσω την συνέπειες,την καταστροφή που διμιούργησα.Πίστευα πως κάτι μέσα του είχε αλλάξει αλλά έκανα λάθος εκείνα τα λόγια που μου είχε πετάξει πριν μια εβδομάδα είχανε μείνει χαραγμένα στην μνήμη μου.

Με πλήγωσε με το χειρότερο τρόπο παρόλο που δεν τον γνωρίζω μέσα μου είναι σαν να το ξέρω μια ζωή.Πως γίνεται αυτό;Πως μπορεί να έπεσα τόσα χαμηλά να παραβίασα τον όρο θέτοντας σε κίνδυνο ένα μέλλον που με τόσο κόπο έφτιαξα χάρη στην υποστήριξη εκείνου που πραγματικά με αγάπησε.

 Μερικές σκέφτομαι να παρατηθώ και να γυρίσω πίσω αλλά ποτέ δεν ήμουν δειλή.Δειλή ήμουν που δεν παραδεχόμουν τα συναισθήματα μου προς τον Harry,φοβόμουν.Φοβόμουν γιατί μπορεί να ξεχνούσα τον Gregg,τις όμορφες αναμνήσεις που μου άφησε.Εκείνος ο φόβος μέσα μου είχε φωλιάσει.Μήπως έκανα λάθος;Έκανα λάθος γιατί μπορεί να τον αγαπήσω περισσότερο από τον Gregg.Η κάθε αγάπη είναι διαφορετική έτσι μου είχε πει στο τηλέφωνο η Tanya.Παρόλο που έκανα έρωτα εκείνο το βράδυ με τον Harry,ο Gregg δεν σταμάτησε να είναι κομμάτι της καρδιά μου,πάντα θα είναι.Κανένας δεν θα του έπαιρνε την θέση που του είχα μέσα στην καρδιά μου.Άξιζα μια δεύτερη μια ευκαιρία;Μια ευκαιρία που θα είχε μέλλον.

 Ύψωσα το βλέμμα μου προς τον Harry που βρισκόταν επάνω στην σκηνή να τραγουδάει με εκείνη την βραχνή φωνή που σε αναριγεί.Βρισκόμουν στην γωνία της σκηνής ανάμεσα στα σκοτάδια κοιτώντας τον.Όλα τα φώτα βρισκόντουσαν επάνω τους,διάσημη με πολλά λεφτά και πολλά κορίτσια να τους κυνηγάνε.Δεν έχουνε καμία σχέση το πως τους συναντάς από κοντά.Είναι τόση προσγειωμένη αλλά ο Harry,ο Harry δεν είναι ο γλυκός άγγελος που βλέπουν όλες αλλά ένας δαίμονας.Δεν ξέρω από που πηγάζει όλος αυτός ο θυμός για εμένα.Τι έκανα λάθος;

 [...]

  "Μην τον σκέφτεσαι"άκουσα την φωνή της Tanya να σπάει την σιωπή μου.Αναστέναξα βαριά και έπιασα την κούπα με την ζεστή σοκολάτα.

 "Δεν είναι εύκολο"της ψιθύρισα αδύναμα και την κοίταξα.Τα καστανά μάτια της δεν έδειχναν αυτό που μισούσα.Οίκτο αλλά αντίθετα οργή,οργή γπου με έβλεπε ξανά αδύναμη.

 "Stella σε παρακαλώ προσπάθησε να μην τον σκέφτεσαι"μου έπιασε αυτόματα το χέρι και το έσφιξε μέσα στο δικό της.Της χαμογέλασα άτονα και ακούμπησα την κούπα επάνω στο τραπέζι.

 "Με τον Niall;"την ρώτησα προσπαθώντας να ξεχαστώ.Χαμήλωσε το βλέμμα της και πρόσεξα τα μάγουλα της να έχουνε ροδίσει και μόνο στην αναφορά του.

 "Βγήκαμε αλλά με πολύ μυστικότητα"μου εξομολογήθηκε.Ήτανε νωρίς ακόμα να τους δούνε και ειδικότερα οι fans.Θα έβγαζαν συμπεράσματα για εκείνη,μπορεί και να την έκριναν αλλά δεν νομίζω.Θέλω να πιστεύω.

 "Και;"την παρότρυνα να συνεχίσει,δάγκωσε το κάτω χείλος της και γέλασε.

 "Πήγαμε πρώτα για ποτό σε ένα ήσυχο μέρος και έπειτα με πήγε με μέχρι το ξενοδοχείο αλλά να-"σταμάτησε για μερικά δεύτερα σκεπτόμενη τι θα έλεγε.

 "Δεν έκανε κίνηση;"την ρώτησα άφωνη.Κούνησε αμέσως αρνητικά το κεφάλι.

 "Όχι έκανε"είπε και ανακάθισε καλύτερα στην θέση της.

 "Τότε;"την πίεσα περισσότερο να μιλήσει.

 "Δεν κάναμε κάτι παραπάνω"δήλωσε και έκλεισε αμέσως τα μάτια της.

 "Tanya πίστεψε με είναι ότι καλύτερο σε βλέπει σοβαρά"της είπα χαρούμενη και εκείνη άνοιξε τα βλέφαρα της.

 "Λες;"με ρώτησε και για πρώτη φορά με έκανε να γελάσω με την φάτσα της.Πρώτη φορά ύστερα από μέρες ένιωσα επιτέλους χαλαρή,η Tanya χωρίς να ξέρει γιατί γελάω με κοίταξε περίεργα.Η παρουσία της με βοηθούσε να συνέλθω,προσπάθησα να ηρεμήσω και συνέχισα να της εξηγώ για τον Niall.

 ___________________

 Καινούργιο κεφάλαιο!Από εδώ και πέρα ξεκινάνε πολλά.Αν σας άρεσε το κεφάλαιο ψιφήστε και σχολιάστε<3