Ο μουντός καιρός της Glasgow μου θύμισε το Λονδίνο.Ήδη μου έλειπε αυτή η πόλη αλλά έπρεπε να παραμερίσω στην άκρη το συναίσθημα εκείνο.Πήρα μια βαθιά ανάσα νιώθοντας τον παγωμένο αέρα να εισχωρεί μέσα μου,αυτό με έκανε να νιώσω καλύτερα κοίταξα τα αγόρια που έμπαιναν μέσα ένα μικρό μαύρο βανάκι με φιμέ τζάμια.Στην διάρκεια της πτήσης είχα μιλήσει με όλα με τα αγόρια εκτός όμως από τον Harry,από περιέργεια είχα κάνει μια μικρή έρευνα για τον Styles.Είχε βγει με πολλά μοντέλα σε όλες τις αποχρώσεις των μαλλιών.Δεν το περίμενα να είναι τόσο γυναικάς και αλαζόνας.Στην τηλεόραση φανερώνει μια αθωότητα είναι σαν ένας άγγελος με αυτά τα πανέμορφα μάτια και εκείνο το χαμόγελο που σε κάνει να λιώνεις.Μα τι στο καλό κάνω;Σκέφτομαι τον Harry και είναι η πρώτη μέρα που θα δουλέψω.
"Δεσποινίς Still θέλετε να σας πάμε κάπου;"με ρώτησε ο οδηγός.Του ένευσα αρνητικά.
"Όχι σας ευχαριστώ μπορείτε να με πάτε στο ξενοδοχείο;"τον ρώτησα ευγενικά ενώ μπήκα μέσα στο τζιπ.Ο οδηγός κούνησε θετικά το κεφάλι και ξεκίνησε να πάει στο ξενοδοχείο.Έπειτα από μισή ώρα βρισκόμουν στο δωμάτιο μου.Κοίταξα άψυχα το δωμάτιο γύρω μου χωρίς να δώσω άλλη σημασία έβγαλα τα μποτάκια μου και ξάπλωσα στο υπερβολικά μαλακό διπλό κρεβάτι μου.Έκλεισα τα βλέφαρα μου και χάθηκα στις σκέψεις μου.Ένιωθα μπερδεμένη από την μια ο Harry και από την άλλη ο θάνατος του Gregg.Ποτέ δεν έπαψα να τον αγαπώ,ποτέ δεν έπαψα να σκέφτομαι το κοινό μας μέλλον.Όταν κάνεις σχέδια όλα σε μια στιγμή μπορούν να γίνουν στάχτη και μένεις αβοήθητος χωρίς να ξέρεις τι να κάνεις.
Στην θέση μου προσπάθησα να παραμείνω δυνατή για τους γονείς μου,για την Tanya και για την οικογένεια του Gregg.Έπειτα από την κηδεία του δεν τους ξανά είδα μονάχα μερικά σύντομα τηλεφωνήματα μονάχα να δουν αν είμαι καλά.Ένας χρόνος,ένας χρόνος που έφυγε από την ζωή μου αφήνοντας με μόνη.Τον είχα γνωρίσει στο πανεπιστήμιο στην αρχή είχε γίνει ο καλύτερος μου φίλος αλλά όλα άλλαξαν από εκείνη την βραδιά που κάναμε έρωτα.Κανένας δεν με είχε αγγίξει,ο Gregg ήτανε ο πρώτος μου έρωτας,η πρώτη μου αγάπη δύο χρόνια μαζί του.Άλλαξα πλευρά κοιτάζοντας προς το παράθυρο,ο συννεφιασμένος καιρός απειλούσε από στιγμή σε στιγμή με βροχή.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και βημάτισα προς το μπάνιο,έπειτα από μία ώρα ήμουν έτοιμη τα μαλλιά μου τα είχα μαζέψει σε μια πλεκτή πλεξούδα ενώ άφησα δύο τούφες να πέφτουν μπροστά στο πρόσωπο μου.Κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέφτη τα γαλανά μάτια μου φανέρωναν μια βαθιά θλίψη,έπρεπε να την βυθίσω μέσα στην νεκρή καρδιά μου.Γύρισα προς το μικρό γραφείο μου άρπαξα το κινητό μου και την λάπτοπ.Θα πήγαινα στην καφετέρια του ξενοδοχείου να ξεκινήσω τις προετοιμασίες και να κλείσω την επόμενη σειρά για τα ρούχα που θα φορούσαν στην συναυλία που θα γινότανε σε δύο μέρες.

ESTÁS LEYENDO
Untouched // New Life
Fanfiction"Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι, αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου" Βιβλίο: 1 απο 3 © 2014/15 - DON'T COPY THE STORY.