Untouched // New Life

Epilogue

Επίλογος.

  Η αγάπη είναι αγνή σαν μικρό παιδί αλλά καθώς μεγαλώνει κάνει όνειρα για το μέλλον.Όταν όμως διαλύονται όλα μέσα σε μια στιγμή η αγάπη σπάει στην μέση ο πόνος είναι αργός και επώδυνος σαν μια πληγή που δεν επουλώνεται εύκολα. Χρειάζεται χρόνος ώστε η πληγή να κλείσει όσο περνάει ο χρόνος ο πόνος γίνεται συνήθεια μαθαίνεις να ζεις με αυτόν μένοντας δυνατός χωρίς να σε λυγίσει γιατί δεν τον επιτρέπεις να το κάνει.Σε έριξε μια φορά αλλά όταν σηκωθείς παλεύεις να μείνεις ζωντανός.

Η πληγή κλείνει αλλά παραμένει το σημάδι επάνω στην ραγισμένη καρδιά όταν όμως έρχεται κάπιος και σε πληγώνει ξανά ανοίγοντας την πληγή που έκλεισε με τόσο κόπο.Τι κάνεις τότε;Παλεύεις με τα συναισθήματα που δεν έχεις νιώσει ποτέ μπορεί να τα έχεις νιώσει αλλά ποτέ σε τέτοιο βαθμό να αναπνέεις για εκείνον,να ζεις μαζί του όσες στιγμές μπορείς ώστε να τις κρατήσεις μέσα στην καρδιά σου.Η αγάπη είναι δύσκολη θέλει αγώνα, υποχωρήσεις και υπομονή μέχρι να την κατακτήσεις.

"Harry"η φωνή της με έβγαλε από τις σκέψεις μου.Ύψωσα το βλέμμα μου κοιτώντας ο πόνος στα γαλανά σαν τον ουρανό μάτια της με κοίταξαν γεμάτα αγάπη. Στεκότανε από πάνω μου κοιτώντας με ανυπόμονα είχε βγάλει το μαύρο φόρεμα και τώρα φορούσε ένα απλό λευκό φόρεμα.Σαν την ζωή που είναι μαύρο και άσπρο.

"Έλα εδώ"της είπα ανοίγοντας τα χέρια μου εκείνη αμέσως κάθισε επάνω στα πόδια μου τοποθετώντας το κεφάλι της στην βάση του λαιμού η καυτή ανάσα της ανατρίχιασε το σώμα μου.Την φίλησα απαλά στο μέτωπο τα δάχτυλα της έσφιξαν το πουκάμισο μέσα στην παλάμη της.

"Harry έχω τόσα να σου πω"την άκουσα να λέει γεμάτη φόβο μην την κρίνω.

"Εχουμε χρόνο μην ανυσηχείς"την καθυσήχασα τρίβοντας την πλάτη της.Ύψωσε το βλέμμα της γεμάτη απορία.

"Δεν σου είπα-"

"Έμαθα ότι παραιτήθηκες"της είπα χωρίς κανένα ίχνος θυμού.Αυτή την στιγμή ήθελα να της πω την νιώθω για εκείνη.

" Πως το έμαθες δεν ήθελα να στα πω γιατί-"

Τα χείλη μου βρέθηκαν επάνω στα δικά της κάνοντας την να πάψει.Τα χείλη μας κινήθηκαν αργά και τρυφερά για μερικά δεύτερα.Απομακρύνθηκε κοιτώντας με βαθιά στα μάτια τα μάγουλα της πήρανε χρώμα αυτόματα καθώς κοιταζόμασταν έντονα.

"Σε αγαπώ,foxy"οι λέξεις δραπέτευσαν από τα χείλη μου ένιωθα ένα βάρος να φεύγει από την καρδιά μου.Πρώτη φορά της έλεγα ότι την αγαπώ γιατί μόνο εκείνη θα αγαπάω,μόνη εκείνη κατάφερε να με αλλάξει και καμία άλλη.Ο άγγελος μου που έκανε υπομονή και προσπάθεια για εμάς.Ανοιγόκλεισε έκπληκτη τα βλέφαρα της και χαμογελώντας είπε....

"Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι, αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου."

Οι λέξεις της χάραξαν κάθε σημείο της καρδιά μου.Γελώντας την φίλησα απαλά σφραγίζοντας τα λόγια μας.Το παρελθόν και το μέλλον είναι αυτό που μας κάνει το ποιοι είμαστε,οι πράξεις και τα λάθη μας.Το παρελθόν της για εμένα δεν είχε πλέον σημασία ήξερα ποια αγαπούσα αλλά ήθελε να το μου μιλήσει ώστε να κλείσει το κεφάλαιο εκείνο ώστε να ανοίξει ένα καινούργιο για εμάς.

"Λοιπόν να ξεκινήσω;"με ρώτησε τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου.

"Σε λίγο θέλω πρώτα να συνεχίσω αυτό που δεν τελειώσα"της απάντησα γελώντας και κόλλησα τα χείλη μου επάνω στα δικά της.

~ΤΈΛΟΣ~

_________________________________

 Το πρώτο μέρος του Untouched τελείωσε.Όταν το έγραφα ήμουν γεμάτη συναισθήματα για αυτούς τους δύο χαρακτήρες που επιτέλους είπανε αυτά που νιώθου.Να σας ευχαριστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα που ψηφήσατε και σχολιάζεται αυτό που δίνει μεγάλη χαρά να ξέρω πως σας αρέσει η ιστορία μου.Το Untouched είναι μια από τις λίγες ιστορίες που έχω ολοκληρώσει υπάρχει άλλη μια που δεν την έχω ανεβάσει ακόμη.

Το δεύτερο μέρος του Untouched το πρώτο κεφάλαιο ανέβει αύριο.Δεν έχω υπολογίσει ακόμη τον αριθμό των κεφαλαίων δεν βάζω πλέον όρια στις ιστορίες μου.Τέλος να σας ευχαριστήσω για τα 15000+ views πραγματικά δεν το περίμενα σας ευχαριστώ πολύ και πάλι.

Many kisses <3

Stay strong for you <3 <3