Untouched // New Life

[32]

"Άνοιξε μου να πάρει"ούρλιαζε έξω από την πόρτα.Έβαλα την παλάμη μου στο στόμα μου να καλύψω την κραυγή,την κραυγή που εδώ και καιρό ήθελα να βγάλω υπομένοντας εκείνον και την καταστροφική συμπεριφορά του που άφηνε στο πέρασμα του.Τα χτυπήματα στην πόρτα δεν σταματούσαν το ένα μετά το άλλο,δεν σταματούσε και αυτό μου προκαλούσε μια άγνωστη οργή γιατί δεν έφευγε,γιατί δεν με άφηνε ήσυχη;Τα δάκρυα δραπέτευσαν από τα μάτια μου κάνοντας με να λυγίσω για μια ακόμη φορά,πόσο θα αντέξω;

 Σηκώθηκα με δυσκολία από το πάτωμα και βημάτισα προς την πόρτα σαν να είχε διαβάσει την σκέψη μου σταμάτησε να χτυπάει και να ουρλιάζει να του ανοίξω.Το δάχτυλα μου έκλεισαν γύρω από το πόμολο στάθηκα για μερικά δεύτερα μήπως ξανά άρχιζε πάλι αλλά τίποτα σιωπή είχε απλωθεί.Χαμήλωσα το πόμολο και ανοίγοντας ένα μικρό κενό κοίταξα έξω και τότε χωρίς προειδοποίηση εμφανίστηκε σπρώχνοντας με.

Παραπάτησα προς τα πίσω έπεσα επάνω στο τοίχο χτυπώντας με δύναμη ο πόνος αυτόματα με τύλιξε.Έσμιξα τα χείλη μου και προσπαθώντας να τον αγνοήσω.Κοίταξα τον Harry είχε σκυμμένο το κεφάλι του χωρίς να μπορώ να δω το πρόσωπο του αισθανόμουν την ατμόσφαιρα ψυχρή κάνοντας με να θέλω να φύγω από εδώ μέσα.Το μυαλό μου αμέσως λειτούργησε αναμνήσεις,σκέψεις και όνειρα υπήρχανε εδώ μέσα έπειτα από το θάνατο του Gregg δεν επέτρεψε κανέναν να μπει εδώ μέσα εκτός από την Tanya.

  Στράφηκα να κοιτάξω γύρω μου οι φωτογραφίες με μένα και τον Gregg υπήρχανε σε κάθε σημείο του σπιτιού ο Harry δεν το γνώριζε ότι πριν από εκείνον ένας άλλος είχε πάρει κάθε κομμάτι της καρδιά μου και την έκανε δικιά του.Τα δάκρυα είχανε στεγνώσει επάνω στα μάγουλα μου ο πόνος από τον θάνατο του επανήλθε ξανά,πιο οδυνηρός σαν κάποιος να έσπρωχνε το μαχαίρι μέσα μου αργά και βασανιστικά.Η ανάσα μου σταδιακά μειωνόταν.Το κεφάλι μου από την ένταση πονούσε φριχτά,τα πόδια μου έτρεμαν και τότε ένιωσα το σώμα μου να με προδίδει.Το τελευταίο που θυμάμαι ήτανε τον Harry να με αγκαλιάζει προτού πέσω.

 [...]

  Έβγαλε το κλειδί από το παλτό του και το έβαλε στην πόρτα εγώ γεμάτη περιέργεια παρέμεινα να τον κοιτάω.Τι δουλειά είχαμε εδώ;Σκέφτηκα και τότε η πόρτα άνοιξε ο Gregg έκανε στην άκρη και μου έκανε νόημα να μπω μέσα.Του χαμογέλασα και μπαίνοντας μέσα παρατήρησα τον χώρο γύρω μου ήτανε άδειος η σκόνη αιρόταν στον αέρα.Βημάτισα δισταχτικά προς το παράθυρο οι ηλιαχτίδες του ήλιου εισχωρούσαν μέσα από το παράθυρο φωτίζοντας το χώρο.Τα χέρια του έκλεισαν γύρω μου τραβώντας με κοντά του η καυτή ανάσα του χάιδεψε το λοβό το αυτιού μου.