Stella's Pov.
Πιστεύεται στην φράση "Όλα για κάποιο λόγο γίνονται";
Ποτέ δεν πίστεψα σε αυτή την φράση μέχρι τώρα,μέχρι που όλα άλλαξαν όταν τον αντίκρισα για πρώτη φορά σε εκείνο το γραφείο να με κοιτάει γεμάτος αντιπάθεια και μίσος.Μάλλον μίσος!Ποτέ δεν βρήκα το θάρρος να παραδεχτώ πως έχω συναισθήματα για τον Harry μέχρι που εκείνο το βράδυ που είχε έρθει από το πάρτη και εγώ είχα πιει τουλάχιστον τρία ποτά.Παραδώθηκα σε εκείνον έπειτα από εκείνη την βραδιά η έλξη και το έντονο πάθος που ένιωσα εκείνη την ημέρα στο γραφείο άλλαξαν απότόμα.Μετατράπηκαν σε κάτι πιο βαθύ που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.
Αγαπή;
Πάθος;
Ενθουσιασμός;
Η απάντηση βρισκόταν μέσα σε εκείνες τις τρεις λέξεις.Η αγάπη είναι τελείως διαφορετικό από τα άλλα δύο είναι ανιδιοτελής,τρυφερή σαν μια θάλασσα.Όταν τα κύματα της χτυπάνε απαλά στα βράχια νιώθεις γαλήνη και ηρεμία όταν όμως είναι ταραχώδης τρομάζεις στην όψη τον μεγάλων κυμάτων να χτυπάνε βίαια τα βράχια.Έτσι ένιωθα για τον Harry και ακόμη νιώθω δεν μπορούσα να το προσδιορίσω αλλιώς.
Άνοιξα τα βλέφαρα μου κοιτώντας το λευκό ταβάνι.Σκέψεις και διλλήματα.Γιατί βρισκόμουν εδώ;Γιατί δέχτηκα την δουλειά;Ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις.Λίγο να καθίσω παραπάνω θα άρχιζα να σκέφτομαι και το θάνατο του Gregg.Aαναστενάζοντας σήκωσα το αδύναμο σώμα μου από το κρεβάτι και περπάτησα προς την πόρτα.Θα πήγαινα να δω τον Harry.Είχε πολλές ώρες να έρθει στο δωμάτιο μου πράγμα περίεργο για τον Harry.
Aνοίγοντας την πόρτα κοίταξα δεξιά και αριστερά μήπως υπάρχει κανένας αλλά ο διάδρομος ήτανε άδειος.Έκλεισα απαλά την πόρτα πίσω μου και βημάτισα προς το δωμάτιο του Harry βρισκόταν στον ίδιο όροφο με το δικό μου όπως και τα υπόλοιπα αγόρια.
Στάθηκα έξω από την πόρτα σχηματίζοντας το χέρι μου σε γροθιά χτύπησα την πόρτα.Περίμενα μερικά δεύτερα η πόρτα άνοιξε δισταχτικά και πίσω από αυτή είδα τον Harry.Το χαμόγελο μου σβήστηκε καθώς παρατήρησα το μαυρισμένο μάτι του.Κάλυψα το στόμα μου με την παλάμη μου.Τι σκατά έπαθε;Με κοίταξε γεμάτος πόνο και έκανε χώρο να μπω μέσα.Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο του βρέθηκα μπροστά σε ένα χάος.Τα ρούχα του βρισκόντουσαν σε κάθε σημείο του δωματίου του.Το βλέμμα μου έπεσε επάνω σε ένα μισοάδειο μπουκάλι ουίσκι.Έπινε;
"Δεν ήθελα να δεις-"
"Αυτό το χάλι"τον διέκοψα απότομα γεμάτη θυμό.Το σαγόνι του σφίχτηκε κάτω από τον έντονο τόνο της φωνή του.Έπρεπε να συγκρατώ τον θυμό μου δεν μου αρέσει να τον βλέπω αδύναμο.Δεν θα το άντεχα.Πήρα μια βαθιά ανάσα και τον πλησίασα το βλέμμα του προσπαθούσε να καταλάβει τις κινήσεις μου.Στάθηκα μπροστά του λίγα εκατοστά μακριά.Κρατώντας μια απόσταση ύψωσα τα δάχτυλα μου εκείνος αμέσως πήγε να απομακρυνθεί.

VOCÊ ESTÁ LENDO
Untouched // New Life
Fanfic"Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι, αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου" Βιβλίο: 1 απο 3 © 2014/15 - DON'T COPY THE STORY.