Untouched // New Life

[21]

   Το βλέμμα μου παρέμενε στυλωμένο έξω από το παράθυρο ένιωθα χαμένη  χωρίς να βρω κάποια έξοδο να ξεφύγω από όλες τις μπερδεμένες σκέψεις που με βασάνιζαν.Η επιστροφή μας πίσω στην Αγγλία έκανε την κατάσταση ακόμα χειρότερη,ήθελα να επιστρέψω πίσω στο Λονδίνο αλλά αυτό ήτανε αδύνατο διότι η επόμενη συναυλία τους ήτανε στο Βirmingham το καλό μέσα σε αυτή την άθλια κατάσταση ήτανε ότι θα ερχότανε η Tanya.Χθες το βράδυ μιλούσαμε με τις ώρες ώστε να κάνει να νιώσω καλά εφόσον με έβρισε που έπεσα τόσα χαμηλά λόγω του "μαλάκα"που τον αποκαλεί έτσι πλέον.

Αναστέναξα βαριά και έστρεψα το βλέμμα μου προς την μικρή Lux που κοιμότανε δίπλα μου.Είχε το κεφαλάκι της ακουμπισμένο επάνω στα πόδια μου τα ξανθά  μαλλάκια της έπεφταν γύρω από το προσωπάκι της σαν φωτοστέφανο.Είναι τόσο όμορφη.Σκέφτηκα και παραμέρισα με τις άκρες των δαχτύλων μου τα μαλλιά της που έπεφταν μπροστά στο πρόσωπο της.

 "Κοιμάται ακόμη;"με ρώτησε η Lou καθώς ερχότανε προς το μέρος μου.

 "Ναι είναι κουρασμένη αφού πριν μπούμε στο αεροπλάνο παίζαμε κυνηγητό"της χαμογέλασα αχνά  καθώς η εικόνα να γελάει ενώ την έπιανα έκανε την καρδιά μου να γεμίζει από χαρά.

 "Σε έχει αδυναμία"είπε και μου χαμογέλασε.

"Την λατρεύω"της εξομολογήθηκα ενώ πήρα την κουβέρτα που μου πρόσφερε ώστε να την τυλίξω.

"Θέλεις να κάνεις παιδιά;"με ρώτησε ενώ αμέσως στο μυαλό μου ήρθε η ανάμνηση με τον Gregg να σχεδιάζουμε το μέλλον μας.Ένα μέλλον που ποτέ δεν πραγματοποιηθεί.

"Ναι θέλω να κάνω αλλά-"στο τέλος άφησα την τελευταία λέξη να βγει μια με την ανάσα μου.

"Αλλά;"με παρότρυνε η Lou να συνεχίσω.Δίστασα να της μιλήσω για τον Gregg αλλά από την άλλη κάποια στιγμή θα το μάθαινε.

"Με τον πρώην αρραβωνιαστικό μου είμασταν έτοιμοι να κάνουμε οικογένεια αλλά χωρίσαμε"της είπα με δυσκολία την κοίταξα και εκείνη είχε πάθει σοκ.

"Ήσουν αρραβωνιασμένη;"με ρώτησε άφωνη.

"Ναι"της απάντησα μονότονα και χαμήλωσα το βλέμμα μου.Δεν συνέχισε την συζήτηση ίσως θα κατάλαβε πως ένιωθα.Ο θάνατος του ήτανε ότι χειρότερο που μου συνέβει στην ζωή μου.

Harry's Pov.

  Τα άψυχα μάτια της είχανε βυθιστεί μέσα στο απόλυτο κενό.Δεν έπρεπε να την πληγώσω αλλά δεν είχα και επιλογή δεν μπορούσε να καταλάβει,κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει.Την νοιαζόμουν αλλά δεν είχα την δυνατότητα να την αγαπήσω όχι με τον τρόπο που ήθελε εκείνη ένιωθα άχρηστος εκείνη εξομολογήθηκε τι ένιωθε και εγώ τι έκανα;Την πλήγωσα.Παραμέρισα στην άκρη τις σκέψεις μου και βημάτισα προς το δωμάτιο όπου είχε κλειστεί εδώ και ώρες σε λίγο θα έφευγα για να δώσω συνέντευξη.Σχημάτισα το χέρι μου σε γροθιά και πήγα να χτυπήσω όταν άκουσα την φωνή του Zayn.Στάθηκα για μια στιγμή προσπαθώντας να σκεφτώ τι να κάνω.Μέσα μου ένιωσα μια σουβλιά ζήλιας καθώς άκουσα το γέλιο της να ηχεί.

   Η πόρτα ξαφνικά άνοιξε και είδα τον Zayn μαζί με την Stella να γελάνε μεταξύ τους.Μόλις με είδανε σοβάρεψαν και οι δύο.Ο Zayn με κοίταξε επιφυλακτικά ήξερε τι είχε συμβεί μεταξύ μας του είχα μιλήσει από τη πρώτη στιγμή τι δουλεία είχε εδώ μαζί της.Οι δύο τους.Μόνοι τους στο δωμάτιο της.

 "Θα σου στείλω την λίστα με τις εταιρείες ώστε να επιλέξεις"μίλησε πρώτη η Stella κοιτώντας έχοντας ένα μικρό χαμόγελο.Εκείνος της ένευσε θετικά και στράφηκε προς το μέρος μου.

 "Ήρθες πρέπει να φύγουμε"μου είπε γεμάτος νόημα και κοίταξα με την άκρη του ματιού μου την Stella είχε χαμηλώσει το βλέμμα της.

 "Πάμε"του είπα μονότονα και  προχώρησα χωρίς να την χαιρετήσω.Ο Zayn για μια ακόμη φορά άρχιζε να απολογείται,ξεφύσησα γρήγορα και πάτησα το κουμπί από το ασανσέρ.

 "Είσαι βλάκας"τον άκουσα να λέει δίπλα μου και έβαλα τα χέρια μου μέσα στις τσέπες του παλτού μου.

 "Είναι για το καλό της"του απάντησα και μπαίνοντας μέσα στο ασανσέρ το βλέμμα μου έτρεξε προς το μέρος της είχε παραμείνει στην πόρτα με τα χέρια σταυρωμένα κοιτώντας με οργισμένα.Αυτό με έκανε να της χαμογελάσω και  έχοντας στην σκέψη μου την νύχτα που την έκανα δικιά μου. 

 __________________________

 Καιούργιο κεφάλαιο!Αν σας αρέσει το κεφάλαιο ψιφήστε και σχολιάστε.