Untouched // New Life

[5]

 Κοίταξα την ώρα στην οθόνη του λάπτοπ μου κόντευε 8 σε μερικά λεπτά θα τελείωνα την δουλεία μου.Αναστέναξα βαριά και σηκώθηκα από την καρέκλα τα τακούνια έσπασαν την σιωπή μέσα στο μικρό γραφείο μου,σταύρωσα τα χέρια  στο στήθος μου και κοίταξα έξω τα φώτα του Λονδίνου.Οι αναμνήσεις του άρχιζαν να με στοιχειώνουν ξανά κάθε γωνιά αυτής της πόλης την είχα περπατήσει με εκείνον.Ακόμη μπορούσα να αισθανθώ την παρουσία του εδώ μέσα κάθε φορά που τελείωνα την δουλεία ερχότανε και με έπαιρνε,άνοιγε την πόρτα του γραφείο μου χωρίς κάνει καν τον κόπο να χτυπήσει και έμπαινε μέσα έχοντας το αγαπημένο χαμόγελο μου να βρίσκεται στα χείλη του.

 Απομακρύνθηκα από το παράθυρο,κατέβασα την οθόνη του λάπτοπ και πήρα την τσάντα μου.Καθώς πήγα να ανοίξω την πόρτα σαν να διάβασε κάποιος την σκέψη μπήκε μέσα τα καστανά σκούρα μαλλιά της κατέληγαν σε μπούκλες ενώ τα καστανά μάτια της έλαμπαν βλέποντας με.Στα χείλη της σχηματίστηκε αυτόματα ένα χαμόγελο.Μπροστά μου είχα την καλύτερη μου φίλη.

"Tanya"αναφώνησα ξαφνιασμένη βλέποντας την.Εκείνη γέλασε βγάζοντας τον γνωστό της περίεργο ήχο γέλιου.Δεν την περίμενα να έρθει,σπάνια ερχότανε στην δουλεία μου αλλά όταν ερχόταν πάντα είχε κάτι ευχάριστο να μου πει ή να κάνουμε.

"Νομίζω ότι τις 10 δεν είπαμε να βρεθούμε;"της είπα γεμάτη απορία.

"Ήθελα να σε δω"απάντησε απλά και με αγκάλιασε.Της ανταπέδωσα την αγκαλιά,την έσφιξα δυνατά πάνω μου η Tanya ήτανε από τους λίγους ανθρώπους που με ήξερε,γνώριζε τα πάντα για εμένα όπως και εγώ εκείνη.Με την Tanya είμαστε μαζί από το πανεπιστήμιο είχε γνωρίσει το Gregg το ίδιο διάστημα που την είχα γνωρίσει και εγώ.Η ανάμνηση από τα φοιτητικά μας χρόνια με έκανε να δακρύζω την απομάκρυνα και σκούπισα τα δάκρυα που είχανε χυθεί επάνω στα μάγουλα μου.

"Ει...μην κλαις όλα θα πάνε καλά"με καθησύχασε,την κοίταξα και της χαμογέλασα αδύναμα.

"Πάμε γιατί αλλιώς δεν θα σταματήσω"αστειεύτηκα και εκείνη αναστέναξε βαριά.

 Έπειτα από οχτώ ώρες καταλήξαμε ζαλισμένες έξω από το σπίτι μου.Το αλκοόλ έρεε μέσα στο σώμα μου προκαλώντας μου ένα όμορφο μούδιασμα,τα πόδια μου έτρεμαν ελαφρώς,στηρίχτηκα στον τοίχο ώστε να μην καταλήξω στο πάτωμα,η Tanya με μεγάλο κόπο άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα κάνοντας οχτάρια αμέσως γέλασα βλέποντας την να πέφτει επάνω σε ένα έπιπλο.Τα βλέφαρα μου άρχιζαν να βαραίνουν ήθελα τόσο πολύ να κοιμηθώ και εδώ να κοιμόμουν δεν θα με πείραζε θα ξεχνιόμουν από όλες τις αναμνήσεις που άφησε ο Gregg πίσω του.Γιατί με άφησε;Είχαμε πει να είμαστε μαζί για πάντα.Όλες οι υποσχέσεις που είπαμε,όλες είχανε γίνει στάχτη έπειτα από τον θάνατο του.