Untouched // New Life

[46]

Stella'sPov.

  Άρπαξα γρήγορα τα πράγματα μου προτού έρθει ο Harry δεν ήθελα να τον συναντήσω προσπαθούσα να τον αποφεύγω αλλά ήτανε σχεδόν αδύνατο διότι ο Harry έψαχνε πάντα αφορμές να με πλησιάζει.Έπειτα από τον χιλιοστό τσακωμό μας δεν ήθελα να έχω καμία επαφή του αλλά για μια ακόμη φορά η δουλειά και η ευκαιρία που επέλεξα είχε και συνέπειες.Πήρα το φάκελο μου κοιτάζοντας πάντα στο πάτωμα.Το αφεντικό είχε καλέσει όλους τους συνεργάτες και τα αγόρια ώστε να αποφασίσουμε την αλλαγή για την σειρά των τραγουδιών εμένα ο ρόλος μου ήτανε σχεδόν ανύπαρκτος το μόνο που μου αναθέσανε ήτανε να κλείσω συμφωνίες με τις εταιρίες που συνεργάζονται.

Κατά την διάρκεια της συνεδρίας το βλέμμα του έκαιγε επάνω μου.Υποτίθεται δεν έχουμε καμία σχέση εκτός αυτό του υπαλλήλου και το αφεντικού δεν έπρεπε κανείς να το μάθει για εμάς αλλά προφανώς στον Harry δεν τον ένοιαζε τίποτα πλέον.Ήθελε μονάχα να μάθει για το παρελθόν μου και για τον Gregg.

 Ποτέ δεν είχε υπομονή ήθελε πάντα εκείνη την στιγμή να γίνεται το δικό του σαν μικρό παιδί.Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη μου στην σκέψη αυτή ένα μέρος του εαυτού είχε την πλευρά ενός μικρού παιδιού.Μπορεί αυτό να ήτανε αρνητικό αλλά το θετικό υπερίσχυε τον έκανε τόσο αγνό και αθώο που δεν μπορούσες να αντισταθείς σε εκείνα τα πράσινα μάτια που σε κοιτούσαν ικετευτικά.

Σε μια στιγμή πήγα να λυγίσω ώστε να του πω τα πάντα για εμένα ,δεν γνώριζα αν με ήθελε πραγματικά ή έστω ένα μικρό κομμάτι του ένιωθε κάτι για εμένα.Μέσα μου δεν ένιωθα έτοιμη να του πω την αλήθεια για εμένα.Πως δεν είμαι αυτή που βλέπει πραγματικά παρά μόνο μια μάσκα ώστε να κρυφτώ από τον πόνο.

Ο θάνατος του Gregg με άλλαξε κάνοντας με αδύναμη αλλά παράλληλα δυνατή.Δυνατή ώστε να δουλέψω σκληρά ώστε να φτάσω ως εδώ αλλά αδύναμη ξέροντας πως όταν γυρίσω πίσω στο διαμέρισμα που αγόρασε για εμάς θα έπεφτα ξανά στο απόλυτο κενό.Σε αυτά τα δύο χρόνια έπαιζα καλά τον ρόλο μου ήμουν η Stella με το ψεύτικο χαμόγελο που γνώριζε νέα άτομα και η φήμη της απλωνόταν σε όλο το Λονδίνο.Όλοι με έκριναν είτε θετικά είτε αρνητικά.Έιχα ακούσει πολλά σχόλια ,άνθρωποι να με κρίνουν χωρίς να ξέρουν πως μέσα μου είμαι άδεια από συναισθήματα,πως ο πόνος με τύλιγε ξανά-ξανά και σε κάθε τύλιγμα του με έσφιγγε όλο και πιο δυνατά.

Μόνο η Tanya και οι γονείς του με γνώριζαν πραγματικά.Η Tanya ακόμη περισσότερο διότι έζησε και βίωσε μαζί μου την αρχή και το τέλος με τον Gregg.Είχα χαθεί στις σκέψεις μου όταν ένιωσα ένα χέρι να με ξυπνάει ανοιγόκλεισα τα βλέφαρα μου και ύψωσα το βλέμμα μου.Τα μάτια του Niall συνάντησαν τα δικά μου του χάρισα ένα αδύναμο χαμόγελο προσπαθώντας να κρύψω τον πόνο.