Don't you hate me anymore?

hoofdstuk 33

Little Things- One Direction
Pov. Lynn

'Lynn, kan ik je even spreken, alleen graag, onder vier ogen.' Hoor ik Harry vragen. Ik kijk op. 'Eh, ja tuurlijk.' Zeg ik twijfelend, niet wetend wat er allemaal gaat komen. Ik staak mijn gesprek met Liam en loop met Harry mee. We lopen naar de gang. Als ik de deur open doen tref ik Perrie en Zayn zoenend aan... 'GET A ROOM!' Schreeuwen Harry en ik tegelijkertijd. Ze kijken om en Perrie moet blozen. 'Okay, okay... We gaan al.' Zeg ik met een zucht. We lopen de trap op naar mijn kamer. Eenmaal bij mijn kamer ga ik -in de kleermakerszit- op mijn bed zitten en klop met mijn hand voor mij als teken dat Harry daar mag zitten. Hij gaat zitten. Ongemakkelijk... 'Dus...' Begin ik. Hij kijkt mij aan. 'Waarom wou je mij spreken?' Vervolg ik mijn zin. 'Nou ik eh... Ik weet niet hoe, en ik ehm...' Stottert hij. 'Zing het.' Zeg ik. Hij kijkt mij vragend aan. 'Mijn moeder zei vroeger altijd:"Als je iets wilt zeggen maar je weet niet hoe; zing het." Maar dat klinkt vast belachelijk.' Zeg ik. Hij kijkt mij even aan zonder emotie, dan komt die bekende grijns weer op zijn gezicht. Gelukkig. 'Nee, zo raar klinkt dat niet.' Zegt hij, hij staat op en pakt mijn gitaar -die eigenlijk voor de sier op mijn kamer staat-, stemt mijn gitaar en begint een paar akkoorden te spelen. Ik herken het lied meteen; Little Things.

Your hand fits in mine
Like it's made just for me
But bear this in mind
It was meant to be
And I'm joining up the dots
With the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me

I know you've never loved
The crinkles by your eyes when you smile
You've never loved
Your stomach or your thighs
The dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly

I won't let these little things slip out of my mouth
But if I do,
It's you,
Oh it's you,
They add up to
I'm in love with you,
And all these little things

You can't go to bed,
Without a cup of tea,
And maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations
Are the secrets that I keep
Though it makes no sense to me

I know you've never loved the sound of your voice on tape
You never want to know how much you weigh
You still have to squeeze into your jeans
But you're perfect to me

I won't let these little things slip out of my mouth
But if it's true,
It's you,
It's you,
They add up to
I'm in love with you,
And all these little things

You'll never love yourself
Half as much as I love you
You'll never treat yourself right, darlin'
But I want you to,
If I let you know, I'm here for you,
Maybe you'll love yourself,
Like I love you
Oh,

I've just let these little things slip out of my mouth,
Because it's you,
Oh it's you,
It's you,
They add up to
And I'm in love with you,
And all these little things,

I won't let these little things slip out of my mouth,
But if it's true,
It's you,
It's you,
They add up to,
And I'm in love with you,
And all your little things.

Ik heb tranen in mijn ogen het is zo mooi. Maar het geeft mij ook verwarring: Vind hij mij leuk? Vind ik hem leuk? En Luuk dan? Mijn laatste gedachte brengt mij het meeste in de war, ik heb Luuk zolang niet meer gesproken. Misschien is hij wel dood. Misschien is hij verhuisd of heeft hij een andere vriendin.
'Dat wou ik zeggen.' Een stem haalt mij uit mijn gedachten. Ik kijk hem aan. Onzeker en blij. Dat is een feit. Je ziet het in zijn ogen. Hij straalt het uit. 'I-ik...' Breng ik uit. Zijn gezicht betrekt. Hij zet zonder iets te zeggen mijn gitaar terug in de standaard en loopt mijn kamer uit. Ik weet ook niks te zeggen, en laat hem gaan. And I'm in love with you. De tekst spookt door mijn hoofd, ik kan niet normaal denken. Wat is er net gebeurd? Ik hoor iemand kloppen op mijn deur. 'Ja.' Zeg ik schor. Ik zie Jesy in de deuropening staan. Ik knik. Ze loopt naar binnen, doet de deur achter zich dicht en gaat op mijn bed zitten. Waar hij net zat. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze voorzichtig. 'Weet ik niet.' Zeg ik afwezig. Ik voel een traan over mijn wang heen lopen. Jesy trekt mij in een knuffel en zegt niks; ze weet altijd precies wat ze moet doen. 'Harry zit overstuur en boos op de bank beneden.' Zegt ze dan. Ik hoor iets vallen. En ik hoor een gil. Jade.
-------------------
Weer een klein stukje! Ik ben ziek dus dacht: Dit is een goed moment om een hoofdstuk te schrijven!
Vote
Comment
Dankje voor het lezen!💕💕💕