Don't you hate me anymore?

hoofdstuk 31

Ik was vergeten bij het vorige hoofdstuk het liedje te benoemen. Dus bij deze: Red Planet- Little Mix
Bij dit hoofdstuk zit het lied: Cheerleader- omi
----------------

Pov. Perrie

'MEIDEN!' schreeuw ik naar beneden, meteen komen ze met zijn vieren naar binnen gestormt. 'Wat is er? Is er iemand? Lynn zeg!' Ratelt Jade achter elkaar aan. 'Wat moet ik dragen. Van die 30 outfits die ik heb gekocht -eigenlijk heeft Perrie het betaalt, ze stond erop dat zij het ging betalen- weet ik echt niet wat ik moet dragen. 'Doe doe vestje met dat hempje en die zwarte broek.' Zegt Jesy. 'Welk vestje en welk hemdje?' Vraag ik. 'Dat bloemetjes vestje en dat zwarte hemdje.' Zegt Perrie. De meiden knikken goed keurend. 'Top! Nu mijn kamer uit.' Zeg ik en ik duw ze mijn kamer uit. Ik doe mijn kleding aan, mijn make-up op en ik borstel mijn haar nog even. Als ik mijn kamer uit kom hoor ik de meiden de a cappela van "Who's loving you?" Zingen, ik ken hem ook dis zing ook mee. Als we klaar zijn beginnen de meiden te klappen maar ik vind het net zo leuk dus ik begin de a cappela van Boy te zingen. De meiden kijken mij even verbaast en maar beginnen dan mee te zingen.

Forget that boy
Forget that boy
You know badboy ain't good enough for you
You're holding back tears in your eye-

Tringggggg

We stoppen allemaal kijken elkaar even kort aan en dan rennen we met zijn alle naar de intercom. 'Ik mag!' 'Nee ik!' 'Laat mij!' 'Meiden!' Uiteindelijk weet Leigh-anne op het intercom knopje te drukken. 'Hallo?' We geven onszelf overgegeven en laten Leigh-anne bij de intercom praten. 'Hallo, met de pizzabezorger.' 'Om 10 uur?' Vraagt Leigh-anne terwijl ze haar lach probeert in te houden. 'Oké oké, maak die poort nou maar open!' Zegt degene door de instercom. Ik heb geen idee wie het is, de stem komt mij wel bekend voor. 'Alvast graag gedaan.' Zegt Leigh-anne terwijl ze op het knopje klikt dat de poort open gaat. En ze hangt op. 'Wie was dat?' Vraag ik. Ik zie de meiden naar mij grijnzen. 'Oh, niemand, someone random.' Zegt Perrie. 'Oké, dit is eng...' Zeg ik. 'IK DOE DE DEUR OPEN!' Schreeuw ik terwijl ik naar de deur ren. Ik heb nog steeds geen idee wie er aan de.deur staat, maar ik zal er snel genoeg achter komen. Ik haal de deur, met veel moeite, van het slot. Ik doe de deur open. 'Au!' Roep ik. Mijn teen kwam zonet onder de deur. 'BROOKE!' Schreeuw ik als ik zie wie er voor de deur staat. 'MIJN ONHANDIGE KLUNS!' Gilt ze terwijl we elkaar onhandig, omdat ik hinkel, een knuffel. 'Waarom? Hoe? Meiden?' Zeg ik met een nep boze stem. 'Brooks, ik heb je zo gemist, het spijt me dat we geen cont-' Zeg ik maar Brooke onderbreekt mij. 'Geeft niet schat, ik snap het.' Ik geef haar nog een knuffel.

Om dit duidelijk te maken, Brooke was/is mijn vriendin, toen ik nog in Amerika woonde is zij, 5 jaar voor dat ik hier kwam, verhuist naar Nederland. We hadden beide geen mobiel dus hadden nog weinig contact. Brooks is mijn bijnaam vokr haar. Ik heb haar al 4 (van de 5) jaar niet gesproken.

'Hoe wisten jullie-?' 'Internet.' Antwoorden ze tegelijk, Creeps...