Don't you hate me anymore?

hoofdstuk 7

Pov. Lynn

Maandagen zijn echt de ergste dagen van mijn hele leven. Wie heeft dat dan ook bedacht, maandag, stupid name for a day. Okay, als maandag zondag had geheten was het een even stomme dag. Misschien was het...'Lynn waar hebben we het over? Je zit zo te dromen.' 'Over dat u kont zit te zeuren dat hij weg wilt van u psychische praatjes, nouja u vind dat hij zeurt want hij ziet er aardiger uit dan u gezicht eruit ziet.' Antwoord ik ongeïnteresseerd. 'LYNN ERUIT EN WEL NU!' Schreeuwt hij. 'Wist u dat je van schreeuwen puistjes krijgt, op je kont. Dan verpest u uw kont. Niet dat hij mooi, onee dat wil ik al helemaal niet zeggen. Ik kan wel een teiltje gebruiken als ik daar naar moet kijken!' Ik blijf gewoon zitten. LYNN NU ERUIT OF IK LOOP MET JE MEE!' 'Wat zei ik nou! En nee bedankt, ik ben al blij dat ik van uw gezicht af ben.' Zeg ik. En ik loop met al mijn spullen weg. 'LYNN WI-!' 'Dag, niet zo schreeuwen hè!' BAM! Zo die deur zit dicht. Ik blijf gewoon op de gang zitten, anders moet ik bij die directeur weer een preek aanhoren. 'Hi.' Hoor ik opeens,.ik kijk om. 'Owh hoi Luuk wat doe jij hier er uitgestuurd?' 'Ja, ik zei dat hij je terug moest halen omdat ik anders ook weg zou gaan, toen zei hij dat ik vooral moest doen waar ik zin in heb, en ik had geen zin meer in die les dus ik liep weg.' 'Awh je deed het voor mij!' Roep ik. 'Shhhh, nou eigenlijk had ik geen zin meer in die les en was ik doodgegaan als ik daar nog langer had gezeten en ik wou nog niet dood, ik heb tenminste wel een vriendin.' 'Okay dus wel voor mij.' Hij grinnikt. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Na 2 minuten zo te hebben gestaan trekt hij terug en geeft mij een passievolle zoen. Ik zoen hem terug. De bel gaat en we rennen weg. We zijn toch uit. 'Bye babe!' Zegt hij, zo lief! 'Doei schat!' Zeg ik terug ik geef hem een kus, pak mijn giets en fiets weg. Yes! Ik zou naar de stad met mijn moeder. Ik had  mooie maar hele dure schoenen gezien. En ze wou voor één keer wel schoenen betalen. Hier had ik toch met haar afgesproken? Meestal is ze precies optijd, waarom is ze er nog niet. Wacht ik zal haar bellen. Tuut tuut tuut. 'Amy Wils is op dit moment niet bereikbaar.' Ik hang op. Shit waar blijft ze, weet je ik wacht nog wel even ze is maar 5 minuutjes te laat... vragen blijven door mijn hoofd heen spoken waar is ze? Is alles okay? Zal er iets zijn? Is ze het vergeten? Een kwartier later is ze er nog niet.

'Something about, something about the boy. Something about, something about the boy. Something ab-' mijn ringtoon. Ik neem op. 'Hallo met Lynn....... ja u spreekt met Lynn Emily Wils..... wat het ziekenhuis waarom?..... ja ik kom eraan..... okay...ja..doei....dag....ja tot zo.' En ik hang op.

Hi wortels,
Wat zal er zijn? Ik ben benieuwd. Nouja... ik niet echt ik bepaal toch zelf wat er gebeurd! X