My Destined Love [FOUR SISTERS SERIES II]

EPILOGUE

This is the part that I didn't want to happen. Ang magtapos na naman ang kuwento ng mga minamahal kong characters. But I guess, this isn't goodbye. Sana suportahan niyo pa din ako sa mga susunod ko pang stories.

Next in Line- Somebody To Love.
Dreame story (Free) - Love Me Again (completed na po siya?)
Dreame story(Free) will start september 1 and daily update po ito.
  - Chasing Arabella

Support niyo po ako ang salamat.
Enjou reafing mga bebeloves😘😘😘

PAMELA

Last photo shoot na daw namin today sabi ni Caine. Happy naman ako kasi after this---hindi na  muna ako tatanggap ng mga projects gaya ng napag usapan namin ni kamahalan ko. I'll be resting for a bit dahil nakikita nito ang pagod ko sa mga nagdaang araw. Hindi naman siya against sa pagmomodelo ko. He supports me everytime. Sabi nga niya---kung saan ako masaya, lagi niya akong susuportahan.

Sadyang wala na kasi akong panahon dahil na rin sa walang pakundangan kong pagtanggap lahat ng offers na sinabi ni Caine. Napapayag niya ako sa panahong wala akong inuurungan at sinulit niya naman iyon.

Siyempre, in demand ako kaya ayon! Gustong gusto niya.

Napapailing na lang ako habang inaayusan. It's a wedding photoshoot at sa simbahan daw mismo ang venue. Siyempre gogora na ako doon. Last na ito at magbabakasyon kami ni kamahalan ko sa probinsiya ng dalawang linggo bago kami umuwi sa pamilya niya sa Italy. Ipapakilala niya ako peraonally. Ayaw daw niya sa tawag lang.

At saka, we already decided it at payag naman ako. I wanted to meet his family too. Si Lira lang kasi ang kilala ko sa pamilya niya and then si Stephen. Siyempre, gusto ko naman makilala ang pamilya ng asawa ko. Simula sa tatay at nanay niyo hanggang sa mga kapatid niya.

I don't know but my feeling is a bit weird. Hindi ko alam kung bakit. I'm nervous and at the same time I feel uneasy.

Maybe because I wanted to wed like this. Yung magsusuot ako ng wedding dress at naghihintay sa akin si kamahalan sa harap ng altar. That's the greatest dream I wanted to happen.

Alam naman natin na pangarap ng mga kababaidhan ang makasal sa taong mahal nila. And siyempre---number one ako diyan.

Siguro, nasa plano naman ni kamahalan ang pakasalan ako sa simbahan. He said that how many times kaya pinanghahawakan ko iyon.

Hinihintay ko ngang magpropose siya kaso waley. Naalala ko tuloy noong nakaraan na magdinner kami. Akala ko magpropose na siya kasi lumuhod siya sa harapan ko tapos ang daming tao. Putik! Nagyes kaagad ako---yun pala isisintas niya lang ang sapatos ko. Di ba? Ang hirap talagang umasa? Kaya ako? Natuto na ako dahil doon. I just let it flow. Kung magpropose siya---I will gladly say yes. Wala ng patumpik tumpik pa.

Napatingin ako sa aking sariling repleksiyon sa salamin. Nagagandahan ako sa sarili ko dahil sa aking ayos. Hindi gaanong makapal at saktong sakto lang sa aking mukha. The best talaga itong make up artist ko. Hindi ako pinapabayaang maging pangit sa paningin ng iba.

Papatapos na siya at finishing nalang sa aking buhok bago ilagay nag veil. Pero siyempre, ying gown muna ang isususot ko.

Nakakainggit lang. Alam niyo iyon?

The wedding dress is too expensive, by the way you look at it. Hindi siya isang pangkaraniwang gown lang. Ewan ko nga kung diamond nga ba talaga ang mga nasa beads line ng gown. Ang kinang nito na para bang naaakit ang mata ng sinumang tumingin. Para siyang tradisyunal pero pang modern na klase ng gown. Mga ganoon---sa uri kasi nito at design sa taas pang tradisyunal. Long sleeve siya pero see through hanggang sa parte ng iyong dibdib. And then ang palda nito ay pagkahaba haba. Daig mo pa ang reyna kung maglakad. Idagdag pa ang veil.