My Destined Love [FOUR SISTERS SERIES II]

My Destined XIV

Hello mga bhebhe's. Soryy if napapatagal ang UD ko. Sana maintindihan niyo ako and hoping na magustuhan niyo itong update ko. Thank you so much for waiting😘😘😘

Please do read my "Probinsiyanos" 15 stories po siya over all. Naumpisahan ko na po ang unang story at ang title po is SOMEBODY TO LOVE (Luther) Nasa ikalawang chapter na po siya and salitan ko po silang inu-update. Sana support niyo pa rin ako doon. Thank you and enjoy reafing mga bhebhe's😘😘😘

Aiden

SEEING her shock face makes me smile. NAkita kong enjoy na enjoy siyang maglaro kaya hinayaan ko nalang siya. I can order our food downstair later. Sa tatlong araw na inilagi niya dito, I can say that she helps me a lot. She's really responsible. She knows everything, even cleaning the apartment. She's rich but she can do all the works by herself. I can't believe it. 

Akala ko noong una ay magigigng sakit lang siya ng ulo ko. Later on, nakita kong sobrang responsable niya. She always make me smile. Hindi ko alam kung napapansin nito ang madalas kong pagngiti but when she sees it. Susungitan ko siya agad. Hindi ko alam kung bakit parang magaan ang loob ko sa kanya.

But, I hate when she calls me Mr Sungit then now it's kamahalan. She's really unbelievable. Naiirita ako pero persistent siya sa pagtawag sa akin ng kamahalan. At ngayon, parang nasasanay na ako.

I find myself guilty now. Why? Because I feel like it's my fault. Hindi ko naman alam na makakalimot siya ng oras. At hindi ko inaasahan na dadamdamin niya 'yon.

"Her face..." mahinang sambit ko at tumingin dito mula sa bintana. "she looks sad."

I wanted to comfort her na okay lang' yon. Pero hindi ko alam kung ano ang nararamdaman niya. Napabuntong hininga nalang ako habang pinagmamasdan ko ito.

Minutes passed but she didn't move there.

I sigh again, "maybe she needs time."

Kinuha ko nalang ang phone ko at tinawagan si Aling Mindy na magpapahatid ako ng pagkain dito sa taas. Hindi ko alam kung ano ang gusto nito kaya napilitan akong maglakad palapit dito.

"Hey," tawag ko dito. Dahan-dahan naman jtong lumingon. And there it was, her face is fikled with sadness.

"Bakit naglakad ka na naman ng mesyo malayo? I told you na huwag muna masyado, eh. Baka mapaano ka niyan." ako pa rin talaga ang inalala niya.

"I can manage, Ms Disaster. It's just a meter away. Don't worry. What do you like to eat?" I asked her.

"Kahit ano na lang. Pero kung oorder ka palang, late na 'yon darating and hindi ka na makakainom ng gamot mo on time. Ako nalang ang bibili." she suggested. "I can drive to the nearest restaurant. Ano bang gusto mong kainin?" Tanong nito habang inaalalayan niya ako papasok ng apartment. She is really a caring woman. Suwerte ng mapapangasawa nito.

"Mapapagod ka pa. I can call Aling Mindy downstair to give us their menu of the day. I'm sure you'll gonna love it." Nakita ko ang pagtango niya.

"Sure kang magugustuhan ko?"

"Yes, super."

"Kumusta na ang mga paa mo? Lagi pa bang sumasakit? "

I nodded, "Yes, but not that much. There's a little bit pain but I can endure that. You took care of me very well. Sino pa ba  ang hindi gagaling kung ikaw ang nurse." I said truthfully. Bakit pa ako magkukunwari kung totoo naman ang sinasabi ko. She's a big big help for my fast recovery.

She knows the do's and don'ts for me. Kapag may nagagawa akong mali at pilit kong iginagalaw ang katawan ko. She's always their, nagging at me. There are times na talagang naiinis ako. HIndi ko siya sinusunod but in the end, she'll just say "I told you".