My Destined Love [FOUR SISTERS SERIES II]

My Destined XXVIII

Hi mga bhebhe loves😘😘
Dahil nainspire ako, gumawa ako ng UD para sa inyo kahit busy ako. Hirap sumingit sa oras😁😁 pero nagawa ko. Atleast, meron di ba?

The more inspiring comments from all of you makes me more inspired. Kahit iilang comments lang yan, na appreciate ko ito ng sobra. Dahik alam ko na andiyan kayo at nag aabang pa rin sa updates ko. Maraming salamat.

Enjoy reading mga bhebhe love's 😘😘😘

Pamela

Nakatitig ako sa kawalan habang nangingiti. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. I've been happy for all my life. Hindi ko inaasahang may magiging mas masaya pa pala. Akala ko, kahit hindi na ako makameet ng isang tao na makakasama ko sa buhay ko basta nasa tabi ko ang aking pamilya, sobrang saya ko na.

But---when I met Aiden. Everything has change. Maraming pananaw ko ang nawala nang dahil sa kanya.

"Hey," napatingin ako dito ng nakatayo na pala ito sa aking harapan. Akala ko ay matatagalan pa ito sa pagbili ng tubig.

"Ang bilis mo naman, My Kamhalan?" Nakangiting tanong ko dito at tinapik ang espasyo na nasa aking tabi.

"Siyempre---ayokong paghintayin ang girlfriend ko. Baka tumingin ito sa iba." I know he's joking when he said that. Napakagat nalang ako sa aking labi at lumihis nang tingin dahil sa kilig na aking nararamdaman. Kailangan ko na bang masanay na lagi niyang sinasabi ang word na girlfriend? Sanay akong tawaging ganyan but with my friends.

At ibang kilig kapag siya na ang nagsasabi. Para akong hihimatayin sa kilig.

"I won't look to anybody. Ikaw lang ang titignan ng mga mata ko aking kamahalan." Kinindatan ko ito at hinila ito sa aking tabi. "Saka ayokong nagseselos ang aking kamahalan."

"Dapat lang, My Disaster. You don't like me when I'm jealous. Wala akong pinapalagpas." Napaisip ako sa sinabi nito. Paano kaya siya magselos? Parang gusto kong makita kung paano.

"Paano kaya magselos ang aking kamahalan?" I smiled at him teasingly. "Parang gusto ko atang makitang magselos ang kamahalan ko, ah."

Inihilig ko ang aking ulo sa kanyang balikat. Ang gaan ng aking pakiramdam. Yung feeling na safe na safe ako sa kanyang tabi. Ngayon lang ako nakampante ng ganito sa isang tao. And I am very happy.

"You don't want to see me get jealous, My Disaster. Baka magsisi ka." He holds my hand and intertwine it with his.

Tumingin ito sa gawi ko at ngumiti. Nakangiting nakatitig ako sa kamay naming magkahawak. Para na akong naghahyperventilate sa sobrang kilig. Sheyt! How could he make me feel this way. Kulang nalang ay mahimatay talaga ako.

"Huwag na huwag ka na ulit lalayo sa tabi ko, My Disaster. Simula sa araw na ito, you will stay by my side no matter what. You are mine at wala ng ibang aangkin pa sa 'yo. As I said, what mine will always be mine."

Mas napangiti ako, "Opo, My Kamahalan. But---you promised me na liligawan mo ako and do everything I want. Di ba?"

Tumango ito, "but, of course, My Disaster. Everything you want me to do. I'll do it all for you. Just stay with me. Hinding hindi mo na ako iiwasan. Kapag may problema---aayusin nating dalawa. Just trust me. From now on, salita mo lang ang paniniwalaan ko. That's how I trust you, My Disaster." Seryoso pa rin itong nakatitig sa aking mga mata. I can see the sincerity in it.

Parang ang hirap paniwalaan na gusto niya din ako. Yes, I know for myself that I love him but---I don't want him to rush his feelings towards me. I want him to love me unexpectedly. Ayokong sabihin nitong mahal niya ako pero hindi pa siya sigurado. I'm contented. Atleast, gusto niya ako. Madali ko nalang gawan ng paraan, to make him love me as much as I love him. I am willing to wait for that to happen in time. I don't want to rush things between us.